sciencetalk

Geachte forumleden.

Als theoloog wil ik graag iets vragen wat mij bezighoud. Er is een profetie opgetekend van een gezonde boomstronk die een bepaalde tijd niet mag uitlopen (groeien). Bijbelboek Daniel 4 vers 23.

Er staat dat om die stronk een band van ijzer en koper omgedaan moet worden.

Mijn vraag is: Als je een ijzeren band om een boom doet, met daarop een koperen band, geeft dat een soort van knel effect als de zon erop gaat schijnen? Zodat de wortelsappen gesmoord worden?

Want ik zie wel vaak illustraties van twee afzonderlijke banden getekend, maar nooit op elkaar.

Ik dacht zelf aan de werking van een bimetaal.

Graag jullie reacties. Bij voorbaat dankjewel. Dirk.

De twee materialen van een bimetaal zijn zeer sterk met elkaar verbonden. Als je een koper band gewoon zomaar over een ijzeren band legt, zal dat niet werken als bimetaal. 
De warmte van de zon zal ervoor zorgen dat beide banden gaan uitzetten, zeker niet knellen.
 

Wat een bijzondere vraag!

 

Want ik zie wel vaak illustraties van twee afzonderlijke banden getekend, maar nooit op elkaar.

 

Bimetaal lijkt ook mij uitgesloten. Daarvoor zouden (vanwege de te leveren klemkracht) twee behoorlijk dikke, niet gesloten ringen koper en ijzer volledig rond elkaar gehecht moeten zijn (koperen ring buiten, staal binnen).

 

Zelf denk ik aan de volgende twee invalshoeken:

 

Staal en koper zetten uit bij opwarming, maar dat is bij de afmetingen van een boomstam en het temperatuurverschil in de natuur nogal weinig. Wellicht zwelt de schors van een boom bij toenemende sapstroom op (vraag voor biologen), en wordt zo de groei door de dan knellende banden tegengegaan. Maar dan zou een enkele band ook afdoende moeten zijn, en is er al helemaal geen reden om twee verschillende metalen te gebruiken.

 

Daarom lijkt deze tweede invalshoek mij wat meer kans te bieden: Koper en staal en sap zouden samen een galvanische cel kunnen vormen, zoals bij de bekende aardappelklok. Wellicht dat het boomsap kan dienen als elektrolyt en het koper en ijzer als elektroden. De optredende oxidatie / reductie zou dan de groei kunnen remmen, bijvoorbeeld door het ontstaan van waterstofbelletjes in het sap, of doordat de stroom ionen de sapstroom tegenwerkt, of dat de boom 'vergiftigd' wordt door de metaalionen. Voorwaarde is dan wel dat de koperen en stalen ring op een punt geleidend met elkaar verbonden moeten zijn (door die geleiding gaat een stroom lopen), en dat de ringen in contact staan met het sap (bijvoorbeeld door ze met nagels vast te timmeren).

 

Heb je ergens de exacte tekst van dat vers?
 

Opmerking moderator

Ik vraag me eigenlijk ook wel af hoe realistisch het allemaal is: Soms zie je dat bomen zelfs dwars door een hekwerk heen groeien, het lijkt me dat dat met metalen ringen ook wel zal gebeuren (die dus uit uiteindelijk IN de boom belanden als ze niet breken). 
 
Vergiftiging door metaalionen zou nog wel kunnen, al denk ik dat de boom dan eerder helemaal dood gaat dan dat de groei stopt en het een gezond bonsai-boompje oplevert. 

Ik ben niet bijzonder bijbelvast, zacht gezegd, maar heb er even op gezocht.
 
In een ander vertaling wordt over kettingen gesproken, in plaats van banden.

Interessant, ook waarom het ijzer en koper zou moeten zijn. 
 
Dat genoemde galvanische effect en vergiftiging als gevolg lijkt dan weer logischer: stel dat je een kettting maakt met afwisselend koperen en ijzeren schakels, dan krijg je dat effect automatisch - zeker als de boom de ketting strak trekt door te willen groeien. 

Maar dan zou je om-en-om schakels in direct contact, en schakels met een elektrolyt ertussen moeten hebben, zoals in een zuil van Volta.
 
Zou dat effect toen al bekend zijn?

Allemaal vast heel hartelijk dank voor de reacties en andere mogelijkheden die geopperd worden. Ik geniet ervan.

Michel Uphoff schreef:
 

Heb je ergens de exacte tekst van dat vers?
 
 

 
Statenvertaling:
 
23 Dat nu de koning, een wachter, namelijk een heilige gezien heeft, van den hemel afkomende, die zeide: Houwt dezen boom af, en verderft hem; doch laat den stam met zijn wortelen in de aarde, en met een ijzeren en koperen band in het tedere gras des velds, en in de dauw des hemels nat gemaakt worden, en dat zijn deel zij met het gedierte des velds, totdat er zeven tijden over hem voorbijgaan;
 
Herziene Statenvertaling:
 
23 Dat nu de koning een wachter, namelijk een heilige, heeft zien neerdalen uit de hemel, die zei: Houw deze boom om, vernietig hem, maar laat de stam met zijn wortels in de aarde, en wel in een ijzeren en bronzen band, in het jonge gras van het veld; laat hem bevochtigd worden door de dauw van de hemel en laat zijn deel met de dieren van het veld zijn, totdat er zeven tijden over hem voorbij zijn gegaan

Al eens een bijbelcommentaar geraadpleegd?
Het gaat helemaal niet om een echte boom. Het is een zinnebeeldige voorstelling van het feit dat koning Nebukadnezar tijdelijk van zijn koningschap wordt ontheven en in die tijd geketend door het leven moet gaan.

Ik niet, maar TS is theoloog, dus hij vast wel.

Tja, over christelijke teksten weet ik weinig, maar ik was wel benieuwd naar de biologie hierachter. 
 
Ik begrijp nu echter dat de boom omgehakt moest worden, en daarna iets met banden of kettingen rond de stronk. Geen idee wat het effect daarvan zou zijn. 
 
 

Xilvo schreef: Maar dan zou je om-en-om schakels in direct contact, en schakels met een elektrolyt ertussen moeten hebben, zoals in een zuil van Volta.
 
Zou dat effect toen al bekend zijn?

 
Mogelijk wel in enige mate bekend, maar niet praktisch toegepast om electriciteit mee op te wekken of iets dergelijks. 
 
Als je een stuk koper en een stuk ijzer aan elkaar verbindt dan zal dat ijzer sneller corroderen in een natte omgeving. Ik kan me niet voorstellen dat dit effect nooit geobserveerd is. 
 
Overigens weet ik niet welk jaar 'toen' precies is, maar zowel ijzer als koper(brons) waren ca 1000 jaar BC al beschikbaar. Dat het tot de 17e eeuw heeft geduurd voordat men er electriciteit mee wist op te wekken is raar, maar waar

Bedankt allemaal voor de reacties. Het is inderdaad een zinnebeeldige voorstelling die een ander onderwerp benadrukte. Maar het technische gedeelte daarin prikkelde mij om te kijken hoe en waarom dat met twee banden om een stronk moest die voor een bepaalde tijd niet mocht uitlopen. En omdat ik op de technische school vroeger met magnetische vertragingsrelais moest werken, draaide je een koperdraadje om het metale lipje waar de contactpunten opzaten. Gaf je dan een kleine spanning op het draadje, werd het lipje warm en begon dan te buigen naar het andere contact. zo kon je een vertraging bewerken van 10 of 30 seconden. Dat is nog uit de jaren 60. Daarom dacht ik aan de mogelijkheid van twee banden op elkaar. Maar de gedachte van een soort van electrolyse tussen de twee banden is eigenlijk ook wel iets om van te zeggen. Misschien houd dat ook de groei van de boomstronk tegen. Nogmaals bedankt voor de reacties.