sciencetalk

Volgens de Many Worlds Interpretation (MWI) van de kwantummechanica, gaat een meting met een binaire uitkomst, zoals spin, zeg over in , waarbij E de uitkomst van de meting is. Dat wil dus zeggen beide uitkomsten tegelijk, maar in verschillende werelden.

Maar er zijn ook uitkomsten met een continue kansfunctie, zoals bij het double slit experiment. Er zijn dan oneindig veel mogelijke uitkomsten waar de foton gedetecteerd kan worden. Volgens MWI zou je dan een oneindig aantal werelden krijgen?

Dat is wat ik ook denk, als je de hypothese van de parallelle universa volgt. Ik veronderstel dat vanaf de moment dat je gelooft dat er parallelle universa zijn, het niet zo'n grote stap is om het uit te breiden naar oneindig veel parallelle universa. Het lijken mij allemaal dingen die toch niet te bewijzen zijn, ik sta er dan ook niet echt bij stil.

Het is alleen misschien wel belangrijk om te beseffen dat er bij het double slit experiment niet werkelijk oneindig veel plaatsen zijn waar het foton gedecteerd kan worden. Immers, het 'detecteren' van het foton will zeggen dat het foton reageert met een atoom of molecuul van het scherm, en er zijn maar eindig veel atomen.

wnvl1 schreef: ↑wo 31 aug 2022, 18:26 Dat is wat ik ook denk, als je de hypothese van de parallelle universa volgt. Ik veronderstel dat vanaf de moment dat je gelooft dat er parallelle universa zijn, het niet zo'n grote stap is om het uit te breiden naar oneindig veel parallelle universa. Het lijken mij allemaal dingen die toch niet te bewijzen zijn, ik sta er dan ook niet echt bij stil.

Voor Mach was onbewijsbaarheid een reden om atomen af te wijzen

De MWI interpretatie is een, in mijn ogen, aantrekkelijk mogelijk antwoord op het meetprobleem: waarom wordt de standaardformulering van de KM zo vernaggeld als we metingen meenemen in het verhaal?

Ja, daar valt wel wat voor te zeggen. Sean Carroll is er ook voor 99.9% van overtuigd dat parallelle universa bestaan. Hij kan daar wel goed over vertellen in zijn YouTube films. Sabine Hossenfelder daarentegen is niet echt een fan...

Mijn gedachtegang gaat nog iets verder: Wat als er geen meetuitkomsten zijn, maar alleen kansen op meetuitkomsten? Een interferentiepatroon zou dan geen meetuitkomsten hebben, maar alleen een patroon van kansen op uitkomsten. Dit zou dan een continue functie zijn met een oneindig aantal (kansen op) uitkomsten. Dat lijkt mij waarschijnlijker dan een oneindig aantal feitelijke uitkomsten. Ik denk dat de detectie van een foton dan misschien een eigenschap van de macro wereld is oid.

entropy schreef: ↑do 01 sep 2022, 18:59 Ik denk dat de detectie van een foton dan misschien een eigenschap van de macro wereld is oid.

Ik denk dat misschien als het EM veld een bepaalde hoeveelheid energie heeft opgehoopt voor het scherm, dat de energie wordt overgedragen dmv een kwantum.

Het is zo simpel dat ik niet wil horen wat er verkeerd aan is

Ik denk dat als er geen meetuitkomsten zijn, maar alleen kansen, er geen meting is en dan ook geen opsplitsing in parallelle universa.

wnvl1 schreef: ↑do 01 sep 2022, 21:17 Ik denk dat als er geen meetuitkomsten zijn, maar alleen kansen, er geen meting is en dan ook geen opsplitsing in parallelle universa.

Ja, dat is ook wat ik hoopte te bereiken, omdat een oneindig aantal werelden me erg extravagant lijkt.

Ik weet trouwens helemaal niet of MWI ook geldig is voor het double slit experiment. Had eerst even research moeten doen. Dat is dus de volgende stap voor mij. Alvast excuses voor als ik me vergist heb.

entropy schreef: ↑do 01 sep 2022, 18:59 Mijn gedachtegang gaat nog iets verder: Wat als er geen meetuitkomsten zijn, maar alleen kansen op meetuitkomsten? Een interferentiepatroon zou dan geen meetuitkomsten hebben, maar alleen een patroon van kansen op uitkomsten. Dit zou dan een continue functie zijn met een oneindig aantal (kansen op) uitkomsten. Dat lijkt mij waarschijnlijker dan een oneindig aantal feitelijke uitkomsten. Ik denk dat de detectie van een foton dan misschien een eigenschap van de macro wereld is oid.

Je hebt alleen zgn. "branching" vanwege decoherentie, oftewel interactie met de omgeving. Als je dus een ideale doos zou hebben met 1 atoom erin en verder een vacuüm, dan kan er geen decoherentie plaatsvinden. En dus, volgens de MWI, geen "branching".

entropy schreef: ↑do 01 sep 2022, 21:28 Ik weet trouwens helemaal niet of MWI ook geldig is voor het double slit experiment. Had eerst even research moeten doen. Dat is dus de volgende stap voor mij. Alvast excuses voor als ik me vergist heb.

Waarom zou dat niet zo zijn? MWI is een interpretatie van de kwantummechanica, en is experimenteel niet te onderscheiden van b.v. de Kopenhaagse interpretatie.

Math-E-Mad-X schreef: ↑do 01 sep 2022, 11:26 Het is alleen misschien wel belangrijk om te beseffen dat er bij het double slit experiment niet werkelijk oneindig veel plaatsen zijn waar het foton gedecteerd kan worden. Immers, het 'detecteren' van het foton will zeggen dat het foton reageert met een atoom of molecuul van het scherm, en er zijn maar eindig veel atomen.

Ik maakte me nog de bedenking dat het atoom in het scherm ook een golffunctie is. Stel dat het atoom in het scherm nu een vaste impuls heeft (het scherm beweegt), dan heeft het als golffunctie e^ikx en kan het zich op oneindig veel plaatsen bevinden. Kan je zo niet tot meerdere vertakkingen komen of blijft dat maar één vertakking in de MWI per atoom in het scherm?

Iemand die het kan weten heeft gezegd dat als je MWI toepast op het double slit experiment, dat elke foton die het experiment aflegt alle mogelijke uitkomsten geeft.

Dit vind ik absurd te noemen.

Daarom ben ik van mening dat de kansen op een uitkomst op het scherm, kansen blijven en geen uitkomsten worden.

Met één uitzondering: als het scherm een bepaalde hoeveelheid energie heeft ontvangen van het veld, wordt er energie doorgegeven naar het scherm. Dit gebeurt middels een kwantum. Dit is dus een uitkomst (meting). Dan krijg je dus iets wat op Copenhagen lijkt.

De man die mij het een en ander uitlegde nuanceerde dit echter: want wat geldt als meetuitkomst in dit geval? Iets wat in deze draad ook al ter sprake kwam.

Omdat de plek van energieoverdracht naar het scherm random is, is het in mijn opvatting niet nodig om het een uitkomst te noemen. Dus eigenlijk zijn er nooit uitkomsten in deze setting.

Ik klink wel wat arrogant denk ik als ik het zo formuleer, maar het is tenminste een uitleg waar ik zelf vrede mee kan hebben haha! Ik sta open voor kritiek, radiostilte, whichever may be

wnvl1 schreef: ↑za 03 sep 2022, 01:10

Math-E-Mad-X schreef: ↑do 01 sep 2022, 11:26 Het is alleen misschien wel belangrijk om te beseffen dat er bij het double slit experiment niet werkelijk oneindig veel plaatsen zijn waar het foton gedecteerd kan worden. Immers, het 'detecteren' van het foton will zeggen dat het foton reageert met een atoom of molecuul van het scherm, en er zijn maar eindig veel atomen.

Ik maakte me nog de bedenking dat het atoom in het scherm ook een golffunctie is. Stel dat het atoom in het scherm nu een vaste impuls heeft (het scherm beweegt), dan heeft het als golffunctie e^ikx en kan het zich op oneindig veel plaatsen bevinden.

Okee, daar heb je gelijk in. Ik denk dat je daar een goed punt mee hebt.

Kan je zo niet tot meerdere vertakkingen komen of blijft dat maar één vertakking in de MWI per atoom in het scherm?

Ik weet te weinig van de MWI af om daar iets over te durven zeggen.