sciencetalk

ik denk zelf dat intelligentie bij de schepping/geboorte al niet vast ligt, maar expandeerd, net als het universum.

omdat we kunnen leren worden we intelligenter, maar alleen als we weten wat we er mee kunnen.

het leren van het leren.

en wat leert dat ons, intelligentie.

en dan denk ik dat ons bewustzijn universeel is, maar niet allom, maar toch 1 en toch niet alleen 1.

en ik denk dat 1 ook niet 1 kan zijn zonder het ander

dus is 1 wel degelijk ongelijk aan 1

hoe kan dit?

dit lijkt paradox, klopt het lijkt alleen maar zo, maar is niet echt zo.

want je weet beter door je intelligentie.

dus is het ook zo dat het niet zo is dat 1 alleen 1 is.

waar ik dan op uitkom is dat 1 niet bestaat, althans niet zoals wij dat kennen.

maar vroeger wist men het wel.

de forgotten technologie bijvoorbeeld.

het lijkt alsof hoe meer we te weten komen hoe minder we er mee kunnen.

dat klopt want we zijn aan het vergeten.

je kan ook niet alles onthouden, want je kan niet alles weten.

wel kan je iets leren begrijpen.

maar het lijkt erop dat ons intelligentie aan het krimpen is.

misschien net als het helaal, dat weet ik niet.

maar ik denk wel te weten dat men vroeger met minder weten meer konden bereiken omdat ze toen iets wisten(begrepen) wat wij zijn vergeten(niet begrijpen).

omdat men toen begreep(niet wisten) dat ze niet moesten vergeten, het vergeten niet te vergeten.

dit begrepen zij alleen.

zo leefden zij, in harmonie.

tegenwoordig denk ik dat men hier niet zo bewust van is.

van het feit dat we altijd iets vergeten, omdat we mens zijn.

en daarom altijd iets verzinnen.

anders kunnen we niet verder dan lijkt het te stoppen voor ons, terwijl tijd door lijkt te gaan.

we moeten aannemen dat we iets niet op kunnen lossen als we niet iets verzinnen om door te kunnen gaan.

hieruit kan ik concluderen dat we best dom zijn.

om iets te weten moet je het wel kunnen begrijpen anders vergeet je het gelijk(heb je het niet eens geweten!)

het antwoord kan voor jou niet bestaan als het begrip niet bestaat.

maar we kunnen hier niks aan doen want het is de tijd die ons ouder maakt en ons doet vergeten, of lijkt dat maar weer zo?

edit:

wat ik eigenlijk denk is dat we denken te denken dat we bestaan maar alleen omdat we denken lijken we te bestaan, maar we bestaan dus eigelijk helemaal niet.

althans niet helemaal, niet geheel, niet half maar toch lijkt het heel.

dus

1=niet1

1lijktmaar1

ik denk zelf dat intelligentie bij de schepping/geboorte al niet vast ligt, maar expandeerd, net als het universum.

omdat we kunnen leren worden we intelligenter, maar alleen als we weten wat we er mee kunnen.

Intelligentie schijnt ook nog samen te hangen met de frequentie van de hersengolven in de hersenstam. Hoe hoger de frequentie hoe intelligenter iemand is. Intelligentie is denk ik niet te leren. Dat ben je of niet. Je kunt wel inzichten leren en proberen dingen te begrijpen. Door deze training stimuleer je je hersenen wel. Maar uiteindelijk kun je bv IQ tests maken tot je een ons weegt, je zal altijd ongeveer dezelfde score hebben.

en dan denk ik dat ons bewustzijn universeel is, maar niet allom, maar toch 1 en toch niet alleen 1.

en ik denk dat 1 ook niet 1 kan zijn zonder het ander

dus is 1 wel degelijk ongelijk aan 1

Dit is meer poezie volgens mij, maar goed.

de forgotten technologie bijvoorbeeld.

De forgotten technology ontstaat ook door gebrekkige overdracht al dan niet veroorzaakt door omstandigheden zoals oorlog, honger, ziekte, etc. Er is ook niet altijd de mogelijkheid geweest tot goede documentatie. Er was tenslotte niet altijd een degelijk schrift voorhanden.

Het lijkt alsof hoe meer we te weten komen hoe minder we er mee kunnen. Dat klopt want we zijn aan het vergeten.

In ieder geval geeft elk antwoord weer meerdere vragen. Maar uiteindelijk begrijpen we de wereld steeds beter. Ik bestrijd ook dat we er steeds minder mee kunnen. In tegendeel, we kunnen steeds meer. Wij zijn niet meer gedwongen kruikjes te kleien om dingen in te bewaren maar hebben van die prachtige tupper-ware bakjes in de koelkast staan. Dat we geen pyramide bouwen, tsja, we hebben wel hogere en indrukwekkender gebouwen weten te maken dan welke beschaving voor ons dan ook. Dat wij niet snappen hoe ze dat gedaan hebben is wat anders. Maar misschien schatten we ze wel verkeerd in?

hieruit kan ik concluderen dat we best dom zijn.

We zijn niet dom, maar hebben op zekere punten een geweldig gebrek aan inzicht.

wat ik eigenlijk denk is dat we denken te denken dat we bestaan maar alleen omdat we denken lijken we te bestaan, maar we bestaan dus eigelijk helemaal niet.

Die is leuk, raakt ook aan een ander topic nl, 'Wat is werkelijkheid?'

MC-Square schreef:ik denk zelf dat intelligentie bij de schepping/geboorte al niet vast ligt, maar expandeerd, net als het universum.

omdat we kunnen leren worden we intelligenter, maar alleen als we weten wat we er mee kunnen.

Bedoel je niet zoiets als wijsheid of kennis, want volgens mij, zoals Boaz zei, is intelligentie echt aangeboren.

Intelligentie als in IQ is afhankelijk van de hoeveelheid connecties die je legt binnen je neurale netwerk(en). Dit wordt vooral in de tijd dat het kind in de baarmoeder zit ontwikkeld.. kans is dus dat als je je kind in de baarmoeder veel stimuleert (veel tegen praat/stompt/weetikveel) hij intelligenter wordt. Zoek maar op google, geen geintjes (ik ben te lui om bronnen aan te geven).

Intelligentie als in IQ is afhankelijk van de hoeveelheid connecties die je legt binnen je neurale netwerk(en). Dit wordt vooral in de tijd dat het kind in de baarmoeder zit ontwikkeld.. kans is dus dat als je je kind in de baarmoeder veel stimuleert (veel tegen praat/stompt/weetikveel) hij intelligenter wordt. Zoek maar op google, geen geintjes (ik ben te lui om bronnen aan te geven).

dus jij dacht dat ik dat niet wist?

hoe kan ik uberhaubt weten wat weten is ?

oja ik besta !

hmm

nu ga ik denken hmm

hmm dit is niet logisch want we bestaan niet omdat we alleen maar weten weten.

we bestaan namelijk ook omdat we voelen, en denken.

ja dit klopt in mijn gedachten wel maar nu klopt het niet wat ik zeg.

hoe kan dit?

ik laat de waarheid zien, zonder het juist te zeggen.

hmm

dus nu ga ik denken want ik weet het antwoord hierop niet...

o maar

dat klopt eigenlijk toch wel omdat ik uberhaubt niks zeg.

en dat klopt weer want het is omdat jij dit leest dat jij mij nu hoort.

dus in jou gedachten spreek ik hier nu de waarheid, terwijl ik in de waarheid, tegelijkertijd, mezelf aan het tegenspreken ben.

hmm hoe kan dit denk ik nu weer?

ik leg mezelf uit maar ik snap er geen ene jota van

of moet ik zeggen

ik kan er geen touw aanvastknopen dat ik spreek terwijl ik niet kan spreken.

hmmm oja ik denk dat alleen maar.

het binnenste komt buiten, wanneer het buitenste binnen in komt te zitten.

Dus onze IQ ligt niet vast, want het is niet het vaste dat ligt in ons IQ.

Ons IQ is wel vast omdat wij weer vast lijken te bestaan.

Dus voor ons lijkt het IQ iets dat vast is, maar in het echie is het dus maar niet vast, dus los.

Dus expandeerd ons IQ werkelijk waar.

waar?

alles is binnnestebuiten?

ja

idd.

Tja, we hebben het wel over wat we met intelligentie kunnen, maar dan moeten we eerst beseffen wat het is. Mijn mening is dat intelligentie het zintuig is in tijd. Stappen vooruit kunnen denken. Tevens bestaan de het brein uit zoveel gebieden, die allemaal een stukje toevoegen dat we intelligentie niet zo gemakkelijk als 1 een enkel ding kunnen definieeren. Ik stel me wel eens voor stel dat je een robot zou willen bouwen identiek aan een mens, ook gevoelens enzo, laat maar lang verhaal, eindigd alleen met vragen.

Stel je eens voor een strontvlieg, simpel instinct, heel makkelijk te weten hoe zo'n beest reageert op dingen. Stel je nou eens voor dat wij die strontvlieg zijn, en een ander wezen komt die 100 keer zo intelligent is als wij, dan is het opeens helemaal niet zo bijzonder meer om een mens te zijn, dan is het allemaal niet zo romantisch meer. Een mens alleen is zowieso niets, alles wat er bestaat om je heen zou je in je eentje nooit hebben kunnen realiseren, conclusie is dat wij ons voordeel halen uit het collectief, de mens is een collective intelligentie.

Intelligentie is relatief

IQ is een grove meetlat gebaseerd op de snelheid van logische verbanden zien. Logica is gebaseerd op axiomonia's, afspraken die niet te bewijzen zijn. Met logica kunnen de hersenen redelijk goed mee overweg, behalve als er paradoxen of andere irrationele dingen ontstaan. Paradox is een woord een verzinsel van mensen dat voorvloeit uit niet te bewijzen basisafspraken. Als men de basisafspraken omdraait dan is intelligent dom. Intelligentie is relatief in de benadering.

Dat is mijn gedachte.

iemand schreef:Intelligentie is relatief

IQ is een grove meetlat gebaseerd op de snelheid van logische verbanden zien. Logica is gebaseerd op axiomonia's, afspraken die niet te bewijzen zijn. Met logica kunnen de hersenen redelijk goed mee overweg, behalve als er paradoxen of andere irrationele dingen ontstaan. Paradox is een woord een verzinsel van mensen dat voorvloeit uit niet te bewijzen basisafspraken. Als men de basisafspraken omdraait dan is intelligent dom. Intelligentie is relatief in de benadering.

Dat is mijn gedachte.

**** mijn intelligentie is niet 100%: Axioma's

Inteligentie komt niet uit denken.

Intelligentie is verkeerd geschreven? Ja, dat is denken. Vanuit je aangeleerde en opgeslagen data, vergelijken en concluderen.