Empirisch bepalen poisson-factor

[LucM]

Beste forumleden,
 
met een mede-student ben ik bezig om een proefopstelling te bepalen om de dwarscontractiecoëfficient  van staal te meten. We zijn er wel achter gekomen dat het lastig is om dit nauwkeurig te doen in verband met de minimale vervormingen. 
 
Beschikbare middelen
- Drukbanken: 200 ton  en 60 ton

- Buigbank: 18 ton 

- Trekbank (tot staven rond 20) 18 ton
- High-end camera-apparatuur 
- Rekstrookjes
- Klein geldbudget (tientjeswerk)
- Etc., bij suggesties kan ik navragen en hier aanvullen.
 
Waar we lastig achter komen
Is de poissonfactor alleen geldig in het elastisch gebied, of mag deze ook gehanteerd worden voorbij de vloeigrens? 
 
Onze ideeën
1. Ronde staaf toepassen voor een zo goed mogelijke spanningsverdeling
2. Staaf op trek belasten om instabiliteiten te voorkomen.
3. Visueel is elastische vervorming waarschijnlijk niet te bepalen, maar insnoering wel.
4. Rekstrookjes alleen toepassen in elastisch traject in verband met vervormingscapaciteit van de strookjes (we willen ze niet kapotmaken)
4. Wij denken dat met rekstrookjes het meest nauwkeurig gemeten kan worden. Meten met ultrasoon/laser lijkt ons niet haalbaar ivm beperking van middelen. Heeft iemand suggesties voor een andere meetmethode. Er is wel wat literatuur, maar die is beperkt. 
 
Alle commentaar / suggesties zijn welkom!
Bij voorbaat dank!