Als er een centrum is zouden we de hemellichamen niet in elke richting met dezelfde snelheid van ons af zien bewegen. Tenzij we zelf in het centrum zitten, hetgeen wel heel toevallig zou zijn.
Nee, het heelal expandeert, en dus wordt uiteraard ook de afstand tussen de hemellichamen groter. Wij zitten niet in het centrum, nee.
Wat bedoel je met de buitenste sterren op een bolvormige ruimte?
De sterren aan de buitenkant van het heelal.
Bewegen de (verre) hemellichamen volgens de duwtheorie (er wordt harder aan buitenkant van twee massa´s geduwd dan aan de binnenkant, de kanten die naar elkaar toewijzen) dóór een niet gekromde ruimte met bijna de lichtsnelheid, in tegenstelling tot de beweging van verre hemellichamen in de ART die plaatsvindt omdat de ruimte tussen die verre hemellichamen en ons uitzet? En als dat zo is worden hemellichamen die zich tussen het centrum en de buitenkant bevinden niet afgeremd in hun beweging door de snelheid die ze hebben (ook al zullen er meer ``duwdeeltjes`` het lichaam aan de binnenkant raken dan aan de buitenkant)?
Als hun snelheid begrensd is door de lichtsnelheid, zal er inderdaad een ophoping zijn van planeten/sterren en zal zich dus een soort schil vormen. Dit omdat de binnenste de buitenste inhalen. Wat er daarna gebeurt, daar moet je zelf eens over nadenken. Volgens mij gaan ze terug vertragen. Omdat de duwkracht door de centraler gelegen massa's wegvalt en de onderlinge aantrekking een grotere rol zal spelen. Maar deze denkoefening gaat te ver.
Hiervoor zou je eigenlijk een berekening moeten maken.
Nee, ik ga wel eens een simpel principetekening maken.
Wordt volgens de duwtheorie de massa van een deeltje groter naarmate die de lichtsnelheid nadert, en gaat die naar oneindig als de snelheid de lichtsnelheid nadert, zoals de SRT beweert? Als dat zo is dan strookt de theorie niet met de SRT.
Toename van massa bij lichtsnelheden is onzin. Alleen de energie neemt toe, en om een deeltje op lichtsnelheid te kunnen brengen is enorm veel energie nodig. Als neutrino's op lichtsnelheid vliegen, waarom zijn ze dan zo licht?
Als we de tijd terugdraaien komen de hemellichamen allemaal weer samen. Is er dan volgens de duwtheorie alleen een bal massa (vanwaar uit duwdeeltjes worden uitgezonden) in een oneindige vlakke ruimte?
Volgens mijn bevindingen zal het centrum van een universum eerder een tegengestelde dubbele vortex zijn zoals de kern van planeten en sterren. Maar daar kan ik niet op antwoorden. Hemellichamen lagen dichter bij elkaar, das een feit. Maar hoe die materie ontstaat? Was het er al? Geen idee. Misschien zijn er meerdere expanderende universa met vortexkernen? Zoals de planeetformatie
zie mijn video:
https://www.youtube.com/watch?v=l_mXC3WKYy8 (enig verschil is: deeltjes op schil stoten elkaar niet af, want 'neutrinodeeltjes' komen uit kern planeet/zon)
Als de ruimte overal vlak is (hetgeen volgens mij zo is in de duwtheorie) hoe zit het dan met de tijd? Verloopt die overal even snel?
Nee, volgens de duwtheorie krijg je een bolvorm
Wat te denken over de grootte van de massa die de duwdeeltjes zélf hebben? Als ze een zwaar object als de Maan naar de Aarde kunnen duwen, en er is, zo lijkt mij, niet eens zo´n groot verschil tussen het aantal duwdeeltjes dat de achterkant van de Maan raakt en de voorkant van de Maan (die wij zien en zich in onze ``duwdeeltjesschaduw`` bevindt, en die kleiner is dan de schaduw bij een Maansverduistering), zullen ze een behoorlijke massa moeten hebben (of het zijn er enorm veel met een kleine massa). Maar zouden we hen in beide gevallen niet allang gedetecteerd hebben? En dan kun je niet stellen dat we dat al gedaan hebben omdat ze de oorzaak van gravitatie zijn.
Het verschil in aantal duwdeeltjes tussen achterkant en voorkant maan is enkel te wijten aan de blokkeerkracht van de deeltjes door de Aarde (door zijn massa) Het zijn er enorm veel met een kleine massa, inderdaad. Ze zijn wél oorzaak van gravitatie. Ik zal het anders zeggen: het is dankzij de blokkeerkracht van de massa/licht van hemellichamen dat er aantrekking tot planeten is. Als massa deze deeltjes niet kan afremmen of blokkeren, kan er geen onderdruk ontstaan tussen 2 massa's en zal het ook niet aantrekken. Mochten deze onzichtbare deeltjes niet bestaan, dan zou er niks bewegen in het heelal. Geen zwaartekracht. Enkel elektromagnetische interactie tussen deeltjes die dichtbij elkaar liggen?
Wisselwerken duwdeeltjes ook met elkaar? Ja, aangezien ze geladen zijn, hetgeen volgde uit de afbuiging van fotonen. Maar wordt hun onderlinge snelheid dan niet afgeremd en gaan ze dan niet ``klonteren``?
Jazeker, klonteren zal zeker gebeuren, galaxiëen 'botsen' met elkaar en er zal interactie zijn met hemellichamen. Als ze effectief botsen zullen ze afremmen, maar indien ze een andere baan vormen rond een andere ster vb, wil dit niet persé zeggen dat ze afgeremd worden. Als de duwkracht vanuit de kern groter blijft dan de buitenste duwkracht, zal de snelheid toenemen.
Ik heb de middelen niet om dat op te sporen.