nieuwe sterren

[always]

Hoe vaak duikt er een nieuwe ster op in onze waarnemingshorizon?
Stel het licht van een ster bereikt vandaag op eens de aarde. Wordt zoiets opgemerkt door sterrenkijkers of is het universum met zijn ontelbare sterren zo groot dat dat niet bij te houden is?
 

[jkien]

Welk antwoord geeft een google search zoals  'supernova hunting, how many per second' ?

[Michel Uphoff]

Een nieuwe ster, dus een die geboren wordt kan je nimmer van zeer grote afstand zien.

 

Voor de felle flits van een ster die doodgaat, de zogenaamde "nova", of "supernova" ligt dat anders. Nu betekent "nova" weliswaar nieuw, maar het gaat hier dus juist om oude sterren die in hun doosstuip kort zeer fel kunnen stralen. Die nova's kan je dus van grote afstanden zien, zelfs als ze zich in ver verwijderde sterrenstelsels bevinden. Er ontstaat per sterrenstelsel ongeveer iedere honderd jaar een supernova. Met een geschat aantal van 100 miljard sterrenstelsels in het waarneembare heelal, komt de schatting van het aantal supernova's dus uit op ruwweg 1 miljard per jaar, zo'n 30 per seconde. Daarvan nemen we er per jaar een paar honderd daadwerkelijk waar. Het ruimteobservatorium Gaia klik zal naar verwachting 20.000 novae ontdekken.

 

Sterren die geboren worden stralen nog vrij zwak, en zijn meestal gehuld in dikke stofwolken. Daarvan nemen we er met speciale telescopen heel af en toe een waar, en ze bevinden zich allemaal in de Melkweg, en dan nog alleen in de nabije delen.

[always]

Met 'nieuwe ster' bedoel ik dus eigenlijk dat deze ineens opduikt vanachter onze waarnemingshorizon. Hij bestond dus al veel langer maar zijn licht bereikt ons nu pas. Dus geen super nova en ook niet de geboorte van een ster.

[Michel Uphoff]

We hebben nog nimmer iets waargenomen dat de waarnemingshorizon overschreden heeft. Het meest vergelegen object dat waargenomen is is een gamma ray burst, die ongeveer 600 miljoen jaar na de oerknal haar intense licht uitzond. Individuele sterren zijn op die afstand absoluut niet waar te nemen.

Verder is het van belang je te realiseren dat een object dat nu achter onze waarnemingshorizon ligt nooit door ons gezien zal worden.

[Math-E-Mad-X]

@Michel: Ik denk dat Always bedoelt dat een object eerst achter de waarnemingshorizon lag, maar nu er binnenin ligt, omdat de waarnemingshorizon groter is geworden, omdat het heelal elke dag weer een dag ouder wordt.

Overigens hoeft een 'nieuwe' ster natuurlijk niet buiten onze waarnemingshorizon te liggen. Het kan bijvoorbeeld ook zo zijn dat 5 jaar geleden een ster werd geboren op slechts 5 lichtjaar afstand, zodat zijn eerste licht ons vandaag bereikt.

[jkien]

In een versneld uitdijend heelal verdwijnen er juist 'comoving' objecten, van voor naar achter de horizon. ('Comoving' is in rust t.o.v. de omgeving daar.) Maar een object met een flinke eigensnelheid in onze richting zou de horizon wel in onze richting kunnen passeren, dus plotseling verschijnen. Vanwege de snelheid in onze richting is de redshift wellicht verminderd, zodat we het zouden beschouwen als een nieuw object dat dichterbij is dan de horizon.
 
NB. de verste objecten die we zien zijn geen losse sterren maar sterrenstelsels of gammaflitsen.

[Math-E-Mad-X]

@Jkien: bedankt, verhelderend!

[always]

Maar als je ervan uitgaat dat in een versneld uitdijend heelal juist sterren verdwijnen is dan de uitdijing achter de huidige waarnemingshorizon sneller dan het licht. Want als dat niet zo is moet eens het licht van zo'n ster ons bereiken?

[Michel Uphoff]

is dan de uitdijing achter de huidige waarnemingshorizon sneller dan het licht.

 
Dat klopt zo ongeveer, maar dat weerhoudt het licht er niet van ons te bereiken. Ook dit is (in bijlagen) bij eerdere berichten aan jou al aan de orde geweest. Hier een van die artikelen wederom als bijlage:

Misconceptions about the Big Bang Davis and Lineweaver

(478.47 KiB) 216 keer gedownload

 
Zie het hoofdstukje: Can we see galaxies receding faster than light?