In een imploderende ster wordt het ineenstorten door de gravitatie tegengegaan door het de degeneratiedruk van de elektronen, die als de massa van de ster hoog genoeg is worden samengeperst met protonen tot neutronen, Een neutronenster is geboren. En als de massa van de neutronenster boven een bepaalde limiet ligt zal de ster in een zwart gat eindigen.
De degeneratiedruk is geen druk in de normale zin van het woord, maar vindt zijn oorsprong in het uitsluitingsprincipe van Pauli. Wat ik mij afvraag is hoe een sterk gravitatieveld dit principe teniet kan doen en de degeneratiedruk (hetzij van de elektronen, hetzij van de neutronen) kan overwinnen.
In het geval van elektronen kan ik mij nog wel enigszins voorstellen dat de elektronen met de protonen een neutronen vormen. Maar hoe kan de gravitatie het Pauli-uitsluitingsprincipe da van toepassing is op de neutronen teniet doen?
Er zijn bepaalde massa´s waarvoor geldt dat als een ster meer weegt dan die bepaalde massa er een dwergster ontstaat, of bij weer een hogere massa een neutronenster. En dan is er Natuurlijk de minimummassa om een zwart gat te vormen (en wat gebeurt er dan met de neutronen?).
Hoe is zo´n degeneratiedruk (kracht) te berekenen?