Moderators: Michel Uphoff, Jan van de Velde
spacebel schreef: Elk nieuw model heeft het tegenwoordig zwaar. Deze moet direct alles wat bekend is kunnen verklaren. Op die manier zou er bijna nooit meer een andere dan de standaard theorie kunnen komen. Toch moet er een andere theorie komen, dat weten we allemaal.
Het feit dat de ART niet samengaat met de quantummechanica. Dat probleem wil ik niet oplossen, ik zeg alleen dat de huidige theorien niet voldoende zijn. Er moet een alternatief komen. Ook de string theorie gaf helaas niet voldoende doorbraken. Dat wil niet zeggen dat mijn povere model de oplossing is , alleen dat er behoefte is aan een betere theorie, waarbij ART samen met Quantum theorie tot 1 nieuwe theorie komt. In mijn model heb ik niet het idee dat dit het is, maar misschien , je weet niet. Het voordeel van mijn model is wel dat het zeer voorstelbaar is. Je kunt er wat mee in gedachte. Meer dan de toch zeer theoretische standaard theorie.Waarom dan precies? Welk probleem met de huidige theorie - laten we die even kort het standaardmodel noemen - wil je nu precies oplossen?
De bedoeling was om dit oppervlak in een software programma te simuleren en dan hiermee te bewijzen dat er maar drie stabiele afwijkingen mogelijk waren en hoe deze er dan uitzien. Tot nu toe is mij dat nog niet gelukt. Stel je vindt wel 10 of meer mogelijke afwijkingen die alle stabiel zijn ook als ze zich door het oppervlak verplaatsen, dan is dit model fout. Opzich leek dit in de eerste instantie niet al te moeilijk dus een makkelijk en aantrekkelijk bewijs. Helaas bleek het veel moeilijker en was het idee om via dit forum misschien verder te komen. Dat ziet er echter niet goed uit.Ik heb ook niet het idee dat jouw model het is. Ik zie weinig quantum en al helemaal weinig relativiteit.
Geef dan op zijn minst een indicatie op welke manier zoiets uitgewerkt zou kunnen worden.
Nu is het niks meer dan het neerplempen van een gekromd oppervlak. En ik kan me zo'n oppervlak prima voorstellen, alleen met geen mogelijkheid hoe je met zo'n oppervlak ook maar iets mee kunt in de richting van welke theorie dan ook.
spacebel schreef: Stel je vindt wel 10 of meer mogelijke afwijkingen die alle stabiel zijn ook als ze zich door het oppervlak verplaatsen, dan is dit model fout.
Wel, daar ben ik het dus niet helemaal mee eens.spacebel schreef: Dit model hoeft dus heus niet direct in de prullemand.
Misschien kan dit nog komen. Aan de stringtheorie is door zeer veel mensen meer dan 25 jaar gewerkt, waarbij gaandeweg het duidelijk werd hoe deze kon aansluiten bij de bestaande theorien. Het begon niet als een alles verklarende theorie. Als ik dit model vergelijk met de stringtheorie valt er toch wel veel overeenkomst te zien. Een 1 dimensionale string verzet zich ALLEEN tegen buiging met een zekere waarde. Dat kan zeker vergeleken worden met een neiging van het grensvlak.Ook deze kan zich alleen verzetten tegen gebogen zijn ipv minimaal te zijn. Dan de drie ruimtelijke dimensies slaan op het beschrijving van het grensvlak zelf. Dan de overige zes materiedimensies die opgerold moeten zijn, slaan op de zes interne dimensies waar de twee ruimtes uit bestaan. Terwijl je bij een string ook niet direct denkt aan causaal, isotroop,homogeen,relatief,conservatief zijn ze toch in staat gebleken daar een zeer gedegen theorie van te bouwen.Wel, daar ben ik het dus niet helemaal mee eens.
Kijk, je kunt veel modellen bedenken, en persoonlijk vind ik het ook leuk om daar aan te werken. Maar het universum heeft een aantal basisprincipes die eenvoudig te checken zijn (causaal, isotroop, homogeen, relatief, conservatief, ...). Een model wordt de moeite als ze meer en meer van die basisprincipes bevat.
spacebel schreef: De bedoeling was om dit oppervlak in een software programma te simuleren en dan hiermee te bewijzen dat er maar drie stabiele afwijkingen mogelijk waren en hoe deze er dan uitzien. Tot nu toe is mij dat nog niet gelukt. Stel je vindt wel 10 of meer mogelijke afwijkingen die alle stabiel zijn ook als ze zich door het oppervlak verplaatsen, dan is dit model fout.
Dat is een beetje een common misconception dan, want het klopt niet.spacebel schreef: Aan de stringtheorie is door zeer veel mensen meer dan 25 jaar gewerkt, waarbij gaandeweg het duidelijk werd hoe deze kon aansluiten bij de bestaande theorien. Het begon niet als een alles verklarende theorie.
Echt begrijpen doe ik dit niet. Wat zijn handvaten, zijn dat uitsteekels die zomaar ergens eindigen. Dat zou in mijn model van het grensvlak niet kunnen omdat deze dan direct ingetrokken worden.Je kunt op het oppervlak willekeurig veel (dus zeker meer dan tien) topologische handvatten aanbrengen die zich vrij over het oppervlak kunnen bewegen. Het enige dat daarvoor nodig is is dat de handvatten klein genoeg zijn om de structuur van het globale oppervlak niet te verstoren. - Maar wat versta je hier onder stabiel?
Inderdaad of ook een extra verbinding die niet zomaar kan verdwijnen. Een bobbeltje of een holletje in het oppervlak is niet voldoende. Als je eenmaal een defect hebt zou die niet zomaar kunnen verdwijnen. Dat zou ik onder stabiel verstaan. In de tijd altijd blijvend en ook tijdens verplaatsing.Als ik het goed begrijp verstaat Spacebel onder een verstoring het optreden van een defect. Een plaats waar het oppervlak wordt onderbroken. Als je het oppervlak ziet als een stel elkaar in 3 richtingen kruisende buizen, dan is een verstoring het wegvallen van een stuk buis tussen 2 knooppunten.
Een graviton wordt nog niet algemeen geaccepteerd. Ook de quantum zwaartekracht is nog in ontwikkeling. En mopperen zit in de mensen.Ik had ook begrepen dat ze er als vrij snel achterkwamen, na de 'ontdekking' van het massaloze spin 2-deeltje dat het een graviton impliceerde en dat de initiële gedachte dat het puur een baryontheorie zou zijn, eigenlijk een theorie voor quantumzwaartekracht was.
Kun je hier wat meer informatie over geven. Alvast bedankt.Bovendien stond er op dag 1 al een mathematisch construct op het bord (omdat het ontstond uit de vergelijkingen van Euler).
Over dit begin heb ik nooit iets gelezen. Misschien omdat het niet interessant was. Dat vind ik jammer. Als je hierover wat informatie hebt hoor ik dit graag.Dat is een beetje een common misconception dan, want het klopt niet.
Vanaf dag 1 van de stringtheorie was het duidelijk dat het een aantal dingen verklaarde, zoals de behoudswetten (omdat het stoelt op behoud van informatie), de thermodynamische wetten, isotropie, homogenie, causaliteit, ... Het was ook van het begin duidelijk dat het waarschijnlijk uitbreidbaar was naar relativiteitstheorie. Dat was niet 100% zeker, maar het was duidelijk wat er nagegaan moest worden om dat zeker te krijgen.
