efdee schreef:
De traagheidswet of de eerste wet van Newton is volkomen overbodig, want nergens in het heelal is een krachtvrije plek.
Ik heb deze wet nooit gebruikt. Altijd is er wel gravitatie.
Wie ziet wel het nut van de eerste wet?
Wat in de buurt komt is als Fres = 0 dan a=0 en v=constant, maar dit is een toepassing van de tweede wet van Newton.
Ik denk dat het probleem er in zit dat je de boel een beetje omdraait. Formules volgen uit wetten, niet omgekeerd.
Je kunt de vergelijking F = m*a inderdaad zo uitleggen dat daaruit de eerste wet voortvloeit. Maar die formule
is niet de tweede wet; ze volgt uit de tweede wet én de eerste.
Bedenk dat Newton op zoek was naar een beschrijving van beweging in samenhang met kracht. Dit vanuit een wereldbeeld waarin het gangbaar was dat je kracht moet blijven uitoefenen om dingen in beweging te houden.
De eerste aanname was dus om vast te stellen dat voorwerpen de neiging hebben om hun snelheid te houden. Als er geen kracht op werkt blijven ze doorgaan op de manier dat ze deden. Daaruit volgt dat een voorwerp dat afremt, dat doet omdat er een kracht op werkt.
En daaruit volgt de tweede wet, een wat meer precieze beschrijving van deze tussentijdse conclusie: Namelijk, dat de mate van versnelling/vertraging direct samenhangt met de kracht die op een voorwerp werkt.
Samen zeggen deze wetten dus: een voorwerp versnelt of vertraagt als er een kracht op werkt. Een voorwerp versnelt of vertraagt alleen als er een kracht op werkt. (het woordje
alleen vloeit voort uit de eerste wet)
Je kunt ook stellen: de tweede wet vertelt wat er gebeurt als er een kracht op een voorwerp werkt. De eerste wet vertelt wat er gebeurt als er geen kracht op een voorwerp werkt, namelijk niks. Het lijkt triviaal, maar dat laatste volgt niet zonder meer uit het eerste.
Die 2 uitspraken samen kun je opschrijven in formulevorm, a=F/m of F=m*a. Maar aan die formule gaan eerst aannames en een kwalitatieve beschrijving van het verband tussen dingen vooraf. Dat laatste is bij iedere beschrijving een essentiële eerste stap.
Een belangrijke bijdrage van Newton is geweest dat hij veel meer dan anderen voor hem die stap van beschrijving naar wiskundige formulering heeft gezet.