Het geslacht van een woord verandert nog wel eens. Omdat we het anders "voelen", wat een een gewoon woord is voor de associaties die we gebruiken om woorden te plaatsen en te vormen.
En dat besef is behoorlijk aan het afnemen, al verbeeld ik me dat er nog wel 100.000 nederlanders te vinden zijn die het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke woorden behoorlijk nauwkeurig weten.
Veel woorden veranderen dan ook in de loop van hun leven van geslacht.
Bekend voorbeeld is tijd: destijds mannelijk, maar indertijd vrouwelijk. (hint: zo weet je dus ook dat daad vrouwelijk is, zowel overdaad als misdaad, want: indeRdaad.
-schap en -dom hebben dat ook, het lijken wel uitgangen in plaats van zelfstandige naamwoorden, en ze zijn dus ook niet zo sexevast.
-schap komt van scheppen en was oorspronkelijk (vanaf de 8e eeuw) vrouwelijk. Oude woorden - zoals het prachtige boodschap - zijn dus vrouwelijk.
Daarna (vanaf de 13e eeuw) kwamen er variaties met ander geslacht (meesterschap, landschap)
Afleidingen met -schap kunnen een waardigheid uitdrukken en zijn dan onzijdig (burgemeesterschap, lidmaatschap, vaderschap). Bij -schap als verzameling komen beide geslachten voor: de broederschap, het bondgenootschap
Je zou verwachten dat de Duitsers het beter doen dan wij, qua woordgeslacht dan, maar dat lijkt ook al te keren. Ik las in een taaltijdschrift - maar kan het even niet vinden - dat aldaar het ook al in 15% van de gevallen "foutgaat", al is de kans in het Duits natuurlijk wel groter; ook de m/v verwisseling is zicht- en hoorbaar !
In het Nederlands is het soms echt erg (vinnik). Op ons Keezenspel (rara ee), staat; De enige echte. Haha. Zo kan ik nog heel lang doorgaan.
Hint2: Lees eens een etymologie(woorden)boek (goedkoper:
www.etymologiebank.nl)
Onvoorstelbaar knap hoe Maxwell de formules voor elektro/magnetische golven al in 1865 bedacht,
vijfentwintig jaar vóór het eerste radiosignaal (Morse, 1890)