Michel Uphoff schreef:
Kometen zijn mogelijk goed op te blazen omdat ze erg poreus zijn, en een bom zich waarschijnlijk vrij diep kan ingraven. Dat gaat niet op voor massieve planetoïden of erger, nikkel-ijzer meteorieten. Maar een bom aan het oppervlak zal een grote hoeveelheid materiaal doen verdampen, en de uit de krater geworpen gassen en deeltjes zullen actie = - reactie het ruimtepuin van koers doen veranderen. Een tweede bom in de krater van de eerste tot ontploffing gebracht, biedt de mogelijkheid het uitgeworpen materiaal te richten als bij de nozzle van een raketmotor en zo de efficiency op te voeren.
Wat is veel?
Als er flink wat verdampt komt nog lang niet alle impuls van het wegstroomde gas ten goede aan de resterende vaste massa,
immers het stroomt weg in een soort halve bol dus veel impuls zal zich binnen die gas bol elkaar opheffen.
Anderzijds hoeft het restant niet zo hard weg te drijven als er tijd genoeg tijd ter beschikking staat.
Er zijn bommen die diep de grond ingaan alvorens te ontploffen maar hoe diep ze gaan en of dat ook daar toepasbaar is?
PS.
Als er heel veel verdampt (meer dan 10%) dan is het mogelijk gemakkelijk oplosbaar.
Stuur wat meer bommen en er is niet veel meer over.
In de wiskunde zijn er geen Koninklijke wegen Majesteit.