Economische groei als iedereen op zondag zou werken.

[Jesse Simons]

Hoi allemaal, 
 
ik moet voor mijn school een werkstuk maken over het werken op zondag en een deelvraag daarvan is: Wat zou er met de economie gebeuren (of hoeveel beter zou het gaan) als iedereen op zondag door zou werken. (dus 1 dag per week extra) heb hier niet over kunnen vinden op het internet dus ik hoop dat een van jullie mij hiermee zou kunnen helpen of in ieder geval een paar bronnen kan sturen.
 
groetjes Jesse.

[ArcherBarry]

Ik denk dat je jouw vraag anders zal moeten stellen.
 
Zal er een economisch voordeel of juist een nadeel zijn als mensen 6 van de 7 dagen moeten werken?
 
Vergeet niet dat juist wanneer men niet werkt, men vaak geld uitgeeft. Daarnaast leidt te weinig rust juist tot een toename in fouten (die weer leiden tot afgekeurde partijen producten, ongelukken en medische kosten), burn-outs en vergelijkbare klachten, etc
 
Voor bronnen kan je o.a. zoeken bij het CBS

[anusthesist]

Is totaal niet te voorspellen en wordt alleen speculeren.

De Pavlov-reactie is natuurlijk: 'je draait meer omzet wat theoretisch meer economische groei zou moeten opleveren'.

Nadelen:

- slechte werkhygiëne (te veel werken) leidt tot meer uitval van arbeid (ziekte, burn-out, stress, niet gelukkig etc)

- in sommige arbeidstakken kun je je product niet afleveren, wat alleen maar tot meer kosten leidt. Denk aan zaken doen met buitenlandse ondernemers die wél vrij hebben. Zit je 8 uur achter je bureau te wachten op een bestelling uit Duitsland die nimmer zal komen. Personeel moet je doorbetalen wat me brengt tot:

- in veel CAO's (zo niet alle) is geregeld dat de werknemer op zondag het meest betaald krijgt want het is een extra dag in het 'weekend'. Je bent dus meer kwijt aan loonkosten (of je moet natuurlijk alle CAO's aanpassen e.d. waardoor de animo om überhaupt op zondag te werken wel erg klein wordt).

En zo zijn er nog meer nadelen te verzinnen.

Om de hypothetische extra omzet af te zetten tegen de extra verliezen om dit vervolgens in economische groei of krimp uit te drukken is schier onmogelijk.

Je kunt zo'n vraag nog het beste voorleggen aan een econoom.

[xansid]

Ik ben het er niet mee eens dat het per se speculeren wordt. Je kan nu naar mensen kijken die bovengemiddeld lange werkweken maken en dat vergelijken met mensen met een kortere werkweek. Ook zijn er vroeger periodes geweest waarin het heel normaal was om meer te werken. Er moeten dus wel bronnen zijn om hier iets over te voorspellen.
 
Misschien kun je het boek 'Gratis geld voor iedereen' van Rutger Bregman lenen bij de bieb. Hoofdstuk twee is relevant.
Deze bronnen gaan over het verkorten van een werkweek. Maar dat is in principe het omgekeerde effect van verlangen.
 
Henry Ford ging bewust over van een 6-daagse naar een 5-daagse werkweek:
http://geowords.com/e_/e_readings/ford2.htm
 
Keynes voorspelde een 15 uurige werkweek
http://www.econ.yale.edu/smith/econ116a/keynes1.pdf
 
En nog eentje over het verkorten van de werkweek
https://b.3cdn.net/nefoundation/f49406d81b9ed9c977_p1m6ibgje.pdf
 
Veel succes!

[anusthesist]

Ik ben het er niet mee eens dat het per se speculeren wordt. Je kan nu naar mensen kijken die bovengemiddeld lange werkweken maken en dat vergelijken met mensen met een kortere werkweek. Ook zijn er vroeger periodes geweest waarin het heel normaal was om meer te werken. 6-daagse naar een 5-daagse werkweek

Natuurlijk is dat mogelijk, maar alles wat hieruit volgt is een straw man en mijns inziens is dat redeneringen die een fundamenteel gemeenschappelijke factor hebben met speculeren: de conclusie volgt niet logischerwijs uit de premisse. In het geval van een straw man altereer je de premisse en in het geval van speculeren kun je onjuiste conclusies trekken uit de juiste premisse.

Hier is de premisse duidelijk gedefiniëerd als: 'Economisch zal het beter gaan als mensen ook op zondag werken'. Nu weet ik niet zo of dat überhaupt wel waar is en zonder onderzoeken die een 6-daagse werkweek (zondag t/m vrijdag) vergelijken met een normale 5-daagse werkweek en daaruit een bepaald effect op de economie concluderen, blijft het dus speculeren.

Je vergelijkt namelijk situaties die niet hetzelfde zijn: 5-daagse werkweek met meer uren vs. 5-daagse werkweek met minder uren tegenover de oorspronkelijke premisse die expliciet over 6 dagen werken gaat.

Met een slim opgezet onderzoek zou je hieruit natuurlijk wel data kunnen bemachtigen die je kunt extrapoleren naar 6 dagen werken, ofschoon je hier niet erg zuiver bezig bent. Zoals ArcherBarry ook aangeeft, zou de crux zéér goed kunnen liggen in het aantal dagen dat je werkt, niet per se het aantal uren. Al jouw bronnen verwijzen naar het aantal uren, maar dat is simpelweg niet de vraag uit de OP; dat betrof expliciet het aantal dagen.

Kortom, je gaat toch echt speculeren (zonder meerdere degelijk opgezette studies te doen).

[Wouter_Masselink]

Los van alle andere haken en ogen, is 'economisch beter' niet duidelijk gedefinieerd. Een hoger bruto binnenlands product, een hoger modaal inkomen, Een hoger vrij besteedbaar inkomen?
 
Afhankelijk van voor wie het economisch beter zou moeten zijn kan je deze parameters natuurlijk aanpassen.

[anusthesist]

Los van alle andere haken en ogen, is 'economisch beter' niet duidelijk gedefinieerd. Een hoger bruto binnenlands product, een hoger modaal inkomen, Een hoger vrij besteedbaar inkomen?

 

Afhankelijk van voor wie het economisch beter zou moeten zijn kan je deze parameters natuurlijk aanpassen.

Zover ik had begrepen betrof het specifiek 'landelijke economische groei' (wat dan weer altijd ten opzichte van het kwartaal van het jaar daarvoor wordt berekend), dus inderdaad BNP of BBP.

[Wouter_Masselink]

Zover ik had begrepen betrof het specifiek 'landelijke economische groei' (wat dan weer altijd ten opzichte van het kwartaal van het jaar daarvoor wordt berekend), dus inderdaad BNP of BBP.

Dat is inderdaad een redelijke aanname, echter de TS was hier nogal vaag in. Ik stel derhalve ook de vraag zodat de TS zijn deelvraag specifieker kan formuleren.

[Benm]

Ik vraag me af of het zoveel zou uitmaken. 
 
Wat je, denk ik, zoekt is een verhoging van productiviteit door meer dagen of uren per week te werken, met als uiteindelijk resultaat een hoger BNP. 
 
De hoeveelheid arbeidsuren is niet altijd een beperkende factor in productiviteit van een bedrijf. Neem bijvoorbeeld landbouw waar gewassen gewoon groeien op een tempo afhankelijk van het weer en dergelijke, en vervolgens geoogst worden. Zolang dat oogsten snel genoeg gaat om geen bederf te krijgen maakt het niets uit of je dat in 4,5,6 of 7 dagen per week doet. 
 
Industrieel zie je vaak dat kapitaal de beperkende factor is en installaties 24/7 draaien, waarbij mensen in ploegendiensten werken. Of je nou 4 langer werkende of 5 korter werkende ploegen hebt maakt dan ook niet zoveel uit. 
 
Een nogal grote sector is uiteraard die van zakelijke dienstverlening, en daarbij is het wel interessant of meer uren werken meer oplevert. 
 
Voor veel taken is het antwoord domweg 'nee'. Voor werk dat mentale inspanning vereist (pakweg programmeren oid) heeft het geen zin om meer uren te maken. Overigens zou het wel zo kunnen zijn dat hetzelfde aantal uren spreiden over meer dagen wel zinnig kan zijn. Iets als een 15-urige werkweek lijkt extreem kort, maar als je iedere dag 2 goede productieve uren maakt kun je wellicht net zoveel werk verzetten dan in 5 keer 8 uur 'aanwezig zijn' per week. 

[Josker]

Een eerdere vraag zou kunnen zijn waarom je diegenen die prestatie leveren (daar komt die "productiviteit" van Benm op neer) nog meer zou willen doen presteren, als een groot deel van de bevolking eerder "bezig" is dan productief is, waarmee ik doel op door Staat betaald personeel.
Een argument zou kunnen zijn dat ze niet in staat kunnen zijn om het prestatieniveau te leveren dat rendabiliteit vereist, maar dat is een cirkelredenering, want rendabiliteitseisen worden door taksen, door diezelfde Staat, steeds hoger gelegd.
Feitelijk creert Staat dit soort "werkloosheid", zelfs simpel al met minimumlonen / prijzen. Om te illustreren via een randwaarde: stel dat het minimumloon morgen op 1 miljoen euro per maand zou worden gelegd, wel dan zal quasi heel de bevolking niet meer in staat zijn om de daarvoor vereiste rendabiliteit / meerwaarde te leveren. Andere richting: stel minimumloon van 0 euro per maand, wel dan zullen alle "eenvoudige" (deel)taken middels arbeidsdeling gedelegeerd worden en zo arbeidsplaatsen opleveren. Waardoor de "meer kundigen" zich meer kunnen concentreren / specialiseren (opnieuw principe arbeidsdeling).
Globale loonkost: geen verschil, want voordien werden al die uitvoerders van "eenvoudige" taken toch al betaald met afgenomen loon van meer kundigen.
Het enige verschil is een loutere verschuiving: in plaats van een deel dat allerhande "bezigheden" krijgt aangereikt door Staat, helpen die nu feitelijk de meer kundigen, waardoor die, afhankelijk van hun keuze, dan minder werkdruk ervaren, of nog betere prestaties leveren.

[Benm]

Tja, stel dat... kijk, 1 miljoen euro is natuurlijk nogal idioot, maar stel dat je het minimumloon op 2000 euro per maand zet bij 40-urige werkweken. 
 
Bedrijven zouden iedereen moeten ontslaan die minder dan 2000 euro per maand aan de omzet bijdragen, ze structureel met verlies aanhouden is onverantwoordelijk tegenover aandeelhouders (wanbestuur). Gevolg is dat een hele kluit mensen dus via de ww naar de bijstand verplaatst wordt, en degenen die meer dan 2000 euro verdienen daar vervolgens via hogere belastingen voor opdraaien.
 
Anderzijds zal dat werk wel gedaan moeten worden, dus dat wordt ofwel automatiseren, ofwel uitbesteden naar het buitenland. Gevolg is in ieder geval dus meer werkeloosheid en mogelijk een tekort op de handelsbalans. 
 
Maar goed, bedenk wel dat de westerse maatschappij nu al voor een goed deel bestaat uit mensen aan het werk zien te houden, en dan niet eens in het minimumloon segment maar meestal een stukje erboven. Je zou moeten lezen over 'bullshit jobs' om inzicht te krijgen in hoe dit fenomeen in elkaar steekt - met name de groep die zelf zegt dat zijn werk feitelijk nutteloos is is een interessante. 

[Josker]

Ik zie "nut", van een prestatie, als de ervaren waarde door jezelf, of indien geruild de ervaren waarde door anderen. Met "ervaren" als een gedachte, die vrijwilligheid / afwezigheid van dwang dus reeds impliceert. Vanuit dit economisch (het beoogde doel van de onderwerpvraag) gezichtspunt zou "werken" gelijk moeten staan aan "nuttig zijn".
 
Staatsdwang heeft veroorzaakt dat mensen 5 op 7 dagen "werken" in staatsdefinitie (de "38 uur"). Die "zondag" in de onderwerpvraag is dus eerder een symbolische verwijzing, naar een staatsgedefinieerde arbeidsduurverlenging van 38 naar 46 uur.
 
Een moreler doel lijkt me om mensen zoveel mogelijk eigen ruimte te geven in hun keuze tussen 100% nuttig zijn voor anderen en 100% nuttig zijn voor zichzelf.
 
Staatsdwang, op zichzelf selectiviteit reeds implicerende, heeft die keuzeruimte drastisch ingeperkt, en doet dat steeds meer, in die mate dat die "westerse maatschappij" quasi heeft opgehouden te bestaan, en vervangen werd door de woekering aan committees typerend voor centralisme (vb doctrines als communisme en fascisme).
 
Centralisme, ongeacht hoe het zichzelf noemt, of hoe het genoemd wordt door concurrenten) heeft maar één doel: middels dwang waarde / eigendom doen veranderen van eigenaar.
 
Het doel van de onderwerpvraag is om de globale hoeveelheid productie te verhogen. Dat laatste impliceert centraal plannen / dwangarbeid. Dito die "mensen aan het werk houden". Maar nuttige (de gebruiksreden van dwang is onvrijwilligheid dus niet-nuttig) productie / welvaart verdwijnt door dezelfde implicatie.
 
Bijgevolg is de onderwerpvraag tegenstrijdig. Even zot als vragen om een warme frisco.
 
Welvaart, ontstaat door prestatie, prestatie ontstaat door motivatie, motivatie ontstaat door beloning, en dwang pakt net dat af. Als je dus de mate van welvaart wilt verhogen, dan dien je de mate van dwang te verlagen.

[shimmy]

Staatsdwang heeft veroorzaakt dat mensen 5 op 7 dagen "werken" in staatsdefinitie (de "38 uur"). Die "zondag" in de onderwerpvraag is dus eerder een symbolische verwijzing, naar een staatsgedefinieerde arbeidsduurverlenging van 38 naar 46 uur.

 

.

Dat staat toch nergens in de onderwerp vraag. Je kunt mensen ook op zondag laten werken zonder ze meer uren per week te laten maken.

Ik werk zelf voor een bedrijf met meer dan 30000 werknemers. Meer dan 90% daar van werkt op zondagen. Niemand heeft een contract van 46 uur.

[Benm]

Dat is natuurlijk wel een tamelijk uitzonderlijke bedrijfstak. 
 
Verondersteld dat het doel winstmaximalisatie is (voor de aandeelhouders in ieder geval) is het een beetje de vraag wat de beperkende factor is: In iets als luchtvaart is de vraag redelijk constant, maar vliegtuigen betekent niet meer passagiers tenzij het extreem veel goedkoper wordt. 
 
Vervolgens zit je aan de kosten kant: waar gaat het geld aan op? Personeel, afschrijving/onderhoud vliegtuigen, brandstof, landingsrechten etc? Dan is het natuurlijk wel logisch om op zondagen te werken, je laat niet je peperdure vliegtuig 1 dag per week afschrijving oplopen terwijl er (juist) wel vraag naar de dienst op zondagen is. 
 
In andere sectoren zie je precies het tegenovergestelde: papieren post bezorgt met niet of nauwelijks op zondagen en maandagen, gewoon omdat er feitelijk geen vraag naar is. Bij pakketten zie je een tegenovergestelde ontwikkeling waarbij juist wel vraag is naar bezorging in weekends, op maandagen en in de avonduren. 
 
Wat dat betreft heb je altijd sectoren die afwijkende tijden kennen - de bezorgchinees zal op maandagochtend denk ik niet zoveel werk hebben, zondagavond daarentegen...

[Rhiannon]

Dat is natuurlijk wel een tamelijk uitzonderlijke bedrijfstak. 
 
...

 
Hoe bedoel je 'uitzonderlijke bedrijfstak'.  Het bedrijf waar ik voor werk is ook volcontinu en ik werk vaak de weekeinden. Nachtdiensten doe ik niet meer vanwege mijn leeftijd, maar die zijn er ook. En ik werk maximaal 20 uur per week.