de basisgedachte mbt verband tussen zwaartekracht en kromming van de ruimtetijd

[Gast]

Even tussendoor als het mag

Ok. Ik ben vooral Python met numpy e.d. gewend, maar dat gaat soortgelijk

Daar had Nick Lucid het ook over (van zijn Science Asylum YouTube kanaal, vind ik erg leuk en grappig). Hij geeft eens in de maand een livestream waarin je met hem kunt praten. (Hij legt heel goed uit HansH.)

Iig zijn animaties van vroegere filmpjes waren allemaal met Phyton gemaakt. Verder benoemde hij Blender en Cinema 4. ..

Kun je met Phyton een Lorentz transformatie maken. Ik bedoel zo'n rotatie? (Ik heb zo'n vermoeden datvdat met mathcad niet kan ..).

[Gast]

Voor mijzelf moet ik denk ik eerst nog een keer heel secuur door de SRT lopen om de precieze impact van referentieframes die tov elkaar bewegen te doorgronden, maar de uitdaging zit er natuurlijk in om gelijk wat verder te denken en versnelling en het equivalentieprincipe erbij te nemen om zo het effect van versnellende frames te kunnen begrijpen. 

Nja. Rome is niet in één dag gebouwd!

Meedenken met wat ik bedoel lijkt er ook nu niet in te zitten helaas.

Ik kan niet voor flappelap spreken, maar het is voor mij niet goed duidelijk wat nu precies je vraag (nog) is, waar je vastloopt. En wat wel duidelijk is (geworden).

Maar meedenken - lijkt me duidelijk - doen we zeker.

Kortom: het equivalentieprincipe is niet equivalent aan de Einsteinvergelijkingen. In modern jargon impliceert het equivalentieprincipe een ijksymmetrie. Maar dat vertelt je alleen iets over gegeven oplossingen.

Die oplossingen verkrijg je uitvde bewegingsvergelijkingen, waar de ijksymmetrie een eigenschap van is.

Helemaal waar, maar je kunt zonder de veldvergelijkingen zeker een begin maken en relatief een heel eind komen met ART. Naar mijn mening zelfs terwijl de SRT nog niet geheel duidelijk is. Iig, de principes. Kan geen kwaad. Ik vind de ART niet per se een vervolg op de SRT.

((

De poisson vergelijking is 

... ik zou dat eerst of eigenlijk helemaal vergeten. Poisson vergelijken met zwaartekracht volgens de ART.))

[flappelap]

Nee. Zoals ik eerder zei: het equivalentieprincipe vertelt je alleen dat, gegeven een zwaartekrachtsveld (!!!), je dit veld lokaal kunt wegtransformeren door naar een versnelde waarnemer te gaan. Maar wat dat zwaartekrachtsveld is, vertelt het principe je niet; daarvoor moet je de expliciete oplossing uit de Einsteinvergelijkingen voor kennen.

Dit is trouwens in Newtons zwaartekrachtstheorie ook al zo (maar dan met de Poisson vergelijking ipv dw Einsteinvergelijkingen).

Jij verlangt meer van het equivalentieprincipe dan dat het is. Vergelijk het met continuïteit: dat garandeert je dat een functie lokaal te benaderen is met een rechte lijn. Maar wat die functie dan precies is, wordt natuurlijk niet door de continuïteitseis gegeven; je kunt heel veel continue functies verzinnen.

De poisson vergelijking is toch niets meer dan het bepalen van de partiele afgeleiden in x,y en z richting op basis van de zwaartekrachtsformule F=GxM1M2/r^2? Zoiets moet dan met relativiteit toch ook kunnen. Of is dat die hele tensoraanpak wat je dan krijgt? van 3 pariele afgeleiden naar 16 oid?

Ik denk dat er maar 1 ding opzit, nl zelf afleiden wat ik bedoel. Maar dat kan nog wel eens lastig worden. Meedenken met wat ik bedoel lijkt er ook nu niet in te zitten helaas.

De Poissonvergelijking geeft je, voor een gegeven massadichtheid, de zwaartekrachtspotentiaal. Dit is een 2e orde diff.vgl voor die potentiaal. De gradient daarvan geeft je de kracht op een deeltje.

De Einsteinvergelijkingen geven je voor een gegeven energie-impuls verdeling de metriek (=ruimtetijdmeetkunde). Dit is een 2e orde diff.vgl voor de metriek.

[HansH]

De Einsteinvergelijkingen geven je voor een gegeven energie-impuls verdeling de metriek (=ruimtetijdmeetkunde). Dit is een 2e orde diff.vgl voor de metriek.

Dat is mooi gezegd, maar natuurlijk alleen te interpreteren (en dus zinvol) voor iemand die de ART al beheerst.

[flappelap]

De Einsteinvergelijkingen geven je voor een gegeven energie-impuls verdeling de metriek (=ruimtetijdmeetkunde). Dit is een 2e orde diff.vgl voor de metriek.

Dat is mooi gezegd, maar natuurlijk alleen te interpreteren (en dus zinvol) voor iemand die de ART al beheerst.

Je moet iig weten wat energie en impuls is, en dat de metriek de meetkunde vastlegt. Dan is het niks anders dan " energie-impuls bepaalt ruimtetijd meetkunde ".

[HansH]

Dus hetzelfde als 'massa vertelt hoe de ruimtetijd kromt' en kromming bepaalt hoe massa beweegt? Dat is nog korter dan een A4tje waarvan ik dacht dat iemand die the ART beheerst nodig heeft om de essentie te kunnen uitleggen. Maar 1 regel is te weinig.

[flappelap]

Hetzelfde idee. Maar niet alleen massa kromt de ruimtetijd

[HansH]

Ja natuurlijk. Mijn boodschap was vooral dat je met dit soort open deuren niet zoveel toevoegt aan het begrip.

[flappelap]

Ja natuurlijk. Mijn boodschap was vooral dat je met dit soort open deuren niet zoveel toevoegt aan het begrip.

Dat ben ik niet met je eens. Je kunt het bijvoorbeeld vergelijken met andere theorieën, zoals de Maxwellvergelijkingen, waarbij een gegeven ladingsdichtheid en stroom je het elektromagnetische veld geven. Ook weer een 2e orde diff.vgl overigens.

De Einsteinvergelijkingen zelf zijn afschuwelijk ingewikkeld omdat ze niet-lineair zijn (zoals de Poissonvgl. of de Maxwellvgl.), maar het idee erachter verschilt niet van andere soorten bewegingsvergelijkingen. Daar moet je dan wel mee bekend zijn, natuurlijk.

[HansH]

aar het idee erachter verschilt niet van andere soorten bewegingsvergelijkingen. Daar moet je dan wel mee bekend zijn, natuurlijk.

dat is het essentiele punt: Hoe kun je de grote lijnen iets aanmemeljk maken voor mensen die er niet bekend mee zijn in 1 a4tje

[die hanze]

Jouw A 4tje:



Deftige cursus:
https://www.fis.unam.mx/~max/mecanica/b_Schutz.pdf

Dit topic heeft al 16 pagina's, verschillende mensen hebben al veel tijd gestoken om je vragen te beantwoorden. Jij klaagt alleen maar en vind het niet kunnen dat wat amateur fysici op een forum jou niet op één A'tje, zonder moeilijke wiskunde jou de Algemene relativiteits theorie kan uitleggen. Algemene relativiteits theorie word pas echt deftig behandeld in de master fysica en zelfs na die uitgebreide master cursus kunnen de meesten er niet vlot een baan mee uitrekenen. Je vraagt een binnenweg die niet bestaat, sommige dingen zijn nu eenmaal moeilijk. Einstein was echt een genie.

[MarcelBis]

Hoe minder men er bekent mee is, hoe meer a4tjes er nodig zijn,

[flappelap]

aar het idee erachter verschilt niet van andere soorten bewegingsvergelijkingen. Daar moet je dan wel mee bekend zijn, natuurlijk.

dat is het essentiele punt: Hoe kun je de grote lijnen iets aanmemeljk maken voor mensen die er niet bekend mee zijn in 1 a4tje

Dat ligt volledig aan jouw notie van "grote lijnen" en "iets aannemelijk". Je kunt de essentie prima op een a4 samenvatten; zie b.v. de wiki over het equivalentieprincipe en.jouw formulering van Wheeler die je aanhaalt. Maar meer dan deze conceptuele beschrijving moet je denk ik niet verlangen.

[HansH]

via een ander topic zie ik nu een mogelijke link tussen SRT en zwaartekracht, nl 2 evenveel versnellende waarnemers in een vlakke ruimtetijd met constante tussenliggende afstand. op basis van de versnelling en de onderlinge afstand moet het mogelijk zijn om een tijdsdillatatie uit te rekenen gebaseerd op het feit dat voor beide waarnemenrs c een constante is. En dat resultaat moet volgens het equivalentieprincipe gelijk zijn aan de bekende formule voor tijdsdillatatie in een zwaartekrachtsveld als functie van de hoogte, bv hoogte tot een planeet, aarde of zwart gat)

[HansH]

ps de hoogte in het zwaartekrachtsveld is dan hetzelfde als de gelijkblijvende afstand tussen de 2 waarnemeers die dezelfde versnelling ondervinden zonder zwaartekracht. De snelheid van 1 waarnemer tov rust geeft hoeveel seconden per seconde zijn tijd achter loopt, dus dat integreren levert hoeveel seconden achterlopen er optreedt als je de hele versnellings curve volgt. zelfde voor de andere waarnemer. en dan beide van elkaar aftrekken moet de formule voor tijdsdillatatie in een zwaartekrachtsveld opleveren als functie van de afstand tussen beide waarnemers.