MathBoy schreef: ↑za 06 jun 2020, 11:34
Een astronaut in het ISS is gewichtloos. Dit zou komen doordat deze voortdurend in vrije val beweegt. Dit komt doordat de aarde de astronaut voortdurend aantrekt. Toch blijft de afstand tussen de astronaut en de aarde constant.
misschien helpt dit plaatje.
elk voorwerp valt met een constante versnelling naar de aarde, dus ook een satelliet.echter de satelliet heeft een horizontale snelheidsvomponent vh in het startpunt waar je begint te kijken. de versnelling richting aarde is altijd gelijk aan a (m/s^2). en dat betekent als je inzoomt je een paraboolbaan zou krijgen als vh hetzelfde zou blijven. in zo'n paraboolbaan kun je een kromtecirkel tekenen in het startpunt. dus feitelijk zie je al dat door de horizontale snelheid samen met de vertikale versnelling je al een begin van een cirkel krijgt nl de kromtecirkel van de parabool. Maar omdat er daardoor een vertikale snelheid ontstaat gaat ook vh veranderen van richting. (beide vectoren vh en vv optellen) en dan zie je dat een kleine tijd later je nog steeds een vh hebt loodrecht op de pijl richting middelpunt aarde, dus het proces kun je eindeloos herhalen en de kromtecirkel aan de parabool wordt dan een echte cirkel omdat de parabool constant van richting verandert en daardoor een cirkel wordt. Mits vh natuurlijk precies de goede waarde heeft die hoort bij een kromtecirkel om het middelpunt van de aarde. dus de waarde van vh bepaalt de baan.