Metric Science

[GertSmit]

Het is niet de bedoeling om er in dit forum zo maar op los te speculeren of te filosoferen. De lat ligt ook bij Theorieontwikkeling behoorlijk hoog, zowel voor wat betreft theorie als uitwerking. Een nieuwe theorie bedenken die een verbetering is van de bestaande en die voldoet aan alle vereisten is heel moeilijk. Dit wordt eigenlijk altijd onderschat door mensen die niet in het vak werkzaam zijn.

Stel jezelf voor plaatsing de vraag of jouw theorie aan de volgende minimale eisen voldoet:
- Is de theorie voldoende onderbouwd, daar waar nodig ook wiskundig?
- Is de theorie falsifieerbaar (kunnen anderen hem toetsen)?
- Is de tekst netjes opgemaakt en voor anderen goed leesbaar?
- Is de tekst duidelijk genoeg en daar waar nodig voorzien van verduidelijkende afbeeldingen?


Bovenstaand is de vereiste om in het forum te plaatsen. Ik hoop dat de hypothese zoals opgesteld en uitgewerkt door mijn collega en ik voldoet aan die voorwaarden. Geen van ons beiden heeft een acedemische graad, dus daarom is het artikel voor de meeste lezers hier waarschijnlijk een te ruwe aanzet. Gezien onze wiskundige capaciteiten hebben we de definitieve wiskunde niet naar een acedemisch niveau kunnen tillen. Toch is er de hoop dat het artikel duidelijk en uitnodigend genoeg is. Er wordt een hoofdhypothese besproken met verdere subhypotheses, evenzo de uitwerking daarvan naar diverse falsifieerbaare experimenten .

Dus bij deze een eerste lekenaanzet tot het beschrijven van de realiteit op een ongebruikelijke manier. Ben benieuwd naar (hopelijk opbouwende) kritiek. Weet niet of ik het artikel tot in de puntjes kan verdedigen, daarvoor schiet mijn kennis van de acedemische fysica en mathematica tekort, zal bij eventuele vragen toch proberen zo precies mogelijk te zijn.


Het artikel begint met de volgende hypothese:

In this article a particle is being presented that explains all known forces of nature. The particle has no dimensions, it is a dimensional basic particle. Hence it gets the following name: 'dimensional basic' (db) particle. The core of this discovery is that the separate fundamental forces of nature: - the strong interaction, the electromagnetic interaction, the weak interaction and the gravitational interaction - are calculatable with one formula out of one principle. The statistical math of the quantum theory is set aside in favor of a goniometric approach. Gravitation is the only force that matters and the strong force, the electromagnetic force and the weak force can be explained out of gravitation while gravity itself is only caused by the curvature of db's. The formula for the extent of curvature around a db is: sqrt(x^2+y^2+z^2) × Kr = 1. In the formula: x, y, z, are coordinates in spacetime [m], Kr = curvature [m^-1].


Geïnteresseerd in verder lezen? Het hele artikel (pdf, 2,2 MB) is te downloaden via https://dbphysics.com/download.php?file ... cience.pdf

[OOOVincentOOO]

Een nieuwe theorie zal sowieso de resultaten van bestaande theorieën reproduceren of zelfs verbeteren. Ik heb het document niet gelezen. Echter lees ik dat men in staat is de zwaartekracht te verklaren.

Het beste is de theorie te toetsen. Een recent voorbeeld van een vraag op WF is "Afbuiging van licht rond zware objecten".

Voorstel 1:
Arthur Eddington heeft in 1919 bij een zonsverduistering de buiging van licht door de zon kunnen toetsten aan de hand van general relativity en kunnen uitsluiten dat Newton niet volledig was. Deze meetmethode is in de loop der jaren verbeterd.

Dus zwaartekracht lenswerking is aangetoont en kan beschreven worden met GR en deels Newton.

Misschien kunnen jullie een rekenvoorbeeld geven hoe het licht buigt rond de zon? Dit is dan te toetsen a.d.v. bestaande meetgegevens.

Voorstel 2:
De omloopbaan van planeet mercurius om de zon kan niet volledig beschreven worden met klassieke mechanica ook hier kan dit beschreven/berekend worden met de relativiteits theorie.

Laat een rekenvoorbeeld zien dat jullie theorie ook hier de bestaande kennis en waarnemingen minimaal evenaart of zelf verbeterd.

Ik ben geen natuurkunde expert, maar indien jullie rekenvoorbeelden hebben kunnen andere forumleden hier op ingaan.

Maar ik ga ervan uit dat het slechts hersenspinsels zijn (jullie hebben het over beperkte wiskunde). Dus voor jullie gevoel een pluspunt omdat er niets verkeerd nog goed is. Maar tevens ook niet te toetsen.

[Math-E-Mad-X]

Ik heb er even heel kort naar gekeken, maar je probeert veel te veel dingen tegelijk te doen.

Je presenteert talloze ideëen, maar de meesten worden maar heel kort uitgelegd in een paar zinnen, zonder goede redenen te geven waarom de lezer moet geloven dat het allemaal klopt.

Neem bijvoorbeeld formule (0). Hoe kom je aan deze formule? Waarom denk je dat dit de juiste formule is? Hoe kunnen we controleren dat deze formule inderdaad correct is?

De formules die Einstein geeft voor de kromming van de tijd-ruimte zijn veel ingewikkelder, maar we kunnen er wel dingen mee uitrekenen die we vroeger niet uit konden rekenen (bijv. het perihelium van Mercurius). Aangezien jouw formule een stuk eenvoudiger is lijkt he mij sterk dat we er dezelfde dingen mee uit kunnen rekenen. Als dat volgens jouw wel zo is, dan zul je dat aan moeten tonen (of op z'm minst aannemelijk maken). En als dat niet zo is, wat schieten we er dan mee op?


Sorry, ik snap dat je er veel tijd aan hebt besteed, maar hier kan een wetenschapper heel weinig mee.

[OOOVincentOOO]

Sorry, ik was een beetje kort door de bocht. Het is natuurlijk mooi dat men uit zelfstudie een beeld wil vormen van natuur en zijn werking. Zo te zien hebben jullie met zelfstudie veel ingelezen.

In jullie document is het aantal woorden en wiskunde niet in balans. De woorden zijn nodig voor intuïtie te creëren in het onderwerp. De wiskunde is nodig om het te beschrijven en bewijzen.

De wetenschappen wiskunde en natuurkunde zijn momentaan op een dusdanig niveau dat intuïtieve verklaringen en beschrijvingen niet mogelijk en moeilijk zijn. Dit toont aan hoe complex en mooi de natuur is.

Dus ook in de academische wereld is het niet in balans daar heeft momenteel de wiskunde de overhand aan de intuïtie.

De mens heeft zintuigen. Wetenschap heeft ons blikveld van zintuigen vergroot en meetbaar gemaakt: zo is er buiten normaal licht ook infrarood, ultraviolet, microgolf en radiostraling. Zo ook abstracte begrippen als: energie, tijd, afstand, temperatuur. In de kwantummechanica komen begrippen voorbij die nog verder af staan van onze zintuigen en nog moeilijker intuïtief te begrijpen.

Ook ik ben een persoon die altijd zoekende is naar een eenvoudige verklaring. Vaak struin ik internet af meestal met een rode draad of doel. Ik geloof niet in iemand die verteld de wiskunde te begrijpen, pas nu begrijp ik de onvatbare omvang van de wiskunde.

[GertSmit]

Dank voor de uitvoerige repliek. Ik weet dat het artikel tekortschiet qua wiskunde. Ben dan ook op zoek naar een eventuele derde persoon die wel de kwaliteiten heeft om het (in het artikel voorgestelde) derde model wiskundig te realiseren. Vandaar ook de plaatsing van dit artikel, weet dat het op veel terreinen nog tekortschiet. Maar wellicht dat een lezer zich uitgedaagd voelt om de hypothese(s) wiskundig af te ronden. Zelf ben ik ook actief in mijn omgeving aan het kijken wie die uitdaging wil aangaan, om zo het artikel de 'body' te geven die het nu nog niet heeft.

[Math-E-Mad-X]

Dank voor de uitvoerige repliek. Ik weet dat het artikel tekortschiet qua wiskunde. Ben dan ook op zoek naar een eventuele derde persoon die wel de kwaliteiten heeft om het (in het artikel voorgestelde) derde model wiskundig te realiseren. Vandaar ook de plaatsing van dit artikel, weet dat het op veel terreinen nog tekortschiet. Maar wellicht dat een lezer zich uitgedaagd voelt om de hypothese(s) wiskundig af te ronden. Zelf ben ik ook actief in mijn omgeving aan het kijken wie die uitdaging wil aangaan, om zo het artikel de 'body' te geven die het nu nog niet heeft.

Helaas werkt het niet zo. Je kunt niet zomaar een vaag geformuleerd idee omzetten in wiskunde. Voor ieder idee dat jij noemt kan ik wel honderd verschillende formules verzinnen die dat idee zouden kunnen uitdrukken. Maar hoe weet ik (of jij) welke van die formules de juiste is?

Het vinden van de juiste formule is nou juist precies wat natuurkunde zo moeilijk maakt. Wat jij hier vraagt is dus niet een kwestie van alleen maar even 'de theorie afronden'. Wat jij hier vraagt is of iemand anders even 99% procent van het werk voor jou kan doen. Ik denk dat je dat dus kunt vergeten.

Het verzinnen van zo'n theorie is natuurlijk een leuke hobby, en als je daar plezier in hebt dan moet je er vooral mee door gaan, maar het idee dat dit ooit iets serieus gaat worden kun je echt vergeten.

[GertSmit]

Het is geen vaag geformuleerd idee, integendeel, het is heel duidelijk geformuleerd.
Daarvoor is het toch noodzakelijk om het artikel begripvol van a tot z te lezen. Tenzij je dat al gedaan hebt...

[Math-E-Mad-X]

Het is geen vaag geformuleerd idee, integendeel, het is heel duidelijk geformuleerd.

Voor jou misschien wel, maar voor anderen waarschijnlijk niet

In elk geval is het niet precies genoeg om het zomaar in een wiskundige formule om te kunnen zetten. Sorry.

[GertSmit]

dan ben jij helaas niet de persoon die de wiskunde wil afronden. Maar voor de sport, kijk vooral eens naar de reeds gegenereerde computeralgebra en besef dat dit al een deel van de benodigde wiskunde beschrijft en in de praktijk brengt.

[OOOVincentOOO]

• In het document vond ik code met betrekking tot zwaartekracht lenzen. Dan hebben dus al wiskunde? Misschien kan men demonstreren wat men berekend (screenshot input en output). Een flow diagram zou handig zijn. Wat definieren jullie onder mate van zwaartekracht? Is dat massa of iets geheel nieuws?

• Op pagina 13 staat een grafiek met op de x-a: X: ruimte/tijd. Blijkbaar kunnen jullie ruimte tijd uitdrukken in een getal. Hoe berekenen jullie deze ruimte/tijd index?

• Hebben jullie alle afbeeldingen zelf gemaakt in het document? Anders zou het netjes zijn te vermelden waar de afbeeldingen vandaan komen.

Code: Selecteer alles

// (C) 1996 G.J. xxxxx, Nijmegen, Nederland
// This software is published under the GNU General Public License v3.0
// The program 'Einstein' photographs (plots) a piece of Einsteinian spacetime where individual and multiple dimensional basics can be seen,
showing the deformation of spacetime as seen for an outside observer.

KEY(5) ON: ON KEY(5) GOSUB sterktezwaartekracht

sterktezwaartekracht:
PRINT "Mate van zwaartekracht is:"; mfz
INPUT "Nieuwe mate:", mfz
GOSUB status
RETURN

[GertSmit]

We hebben inderdaad al wiskunde, in de vorm van computeralgebra. Dit is ontwikkeld om met behulp van formule(0) de ruimtekromming, veroorzaakt door een db, op een specifiek punt te berekenen.
In het artikel staan meerdere afbeeldingen geproduceerd door dit programma.
Zwaartekracht wordt inderdaad direct veroorzaakt door ruimtekromming. Hoe zich dat verhoudt tot een object zoals bijvoorbeeld de aarde gaat het hoofdstuk 'Gravitation in relation to curvature' in (met de benodigde wiskunde). De mate van zwaartekracht is dus ook te lezen als de mate van ruimtekromming. De voor ruimtekromming gebruikte SI unit is meter^-1.
Een voorbeeld van een door jouw gevraagd diagram is te zien in figuur 3, pagina 6.
Verder is dit programma herschreven in PHP en kun je zelf 'spelen' met input/output op de pagina https://dbphysics.com/index.php?page=program-einstein

Een specifieke locatie in ruimtetijd kan worden uitgedrukt in meters.
De vraag over hoe we de ruimte/tijd index berekenen begrijp ik niet helemaal?! Misschien wil de je die nog duidelijker specificeren? Mocht je bedoelen hoe we komen tot de grafiek? Dat is op basis van formule(0b), net boven de door jou bedoelde grafiek (figuur 7) op bladzijde 13.

Wat betreft referenties, die staan uitvoerig beschreven In Addendum I - External references, vanaf bladzijde 42 tot en met bladzijde 44. Op bladzijde 42 staat oa. letterlijk:
'The figures of the curvatures of a cube of space, photons, electrons, quarks, protons, neutrons, the deuterium core and dark matter were made using the plot program ‘Einstein’ which was developed by Gerhard Jan Smit in 1996.'

[OOOVincentOOO]

Sorry ik was wat te snel ik dacht in de code iets gezien te hebben als zwaartekracht lens. Maar dat is niet zo. Misschien kunnen we het proberen bij die ene vraag te houden:

Op pagina 13 staat een grafiek met op de x-a: X: ruimte/tijd. Blijkbaar kunnen jullie ruimte tijd uitdrukken in een getal. Hoe berekenen jullie deze ruimte/tijd index?

Hiermee bedoel ik: Jullie drukken twee grootheden: ruimte en tijd uit als een getal. Hoe bereken je dat getal: ruimte/tijd wat jullie op de x-as hebben? Jullie gebruiken de eenheid [m] zoals je verteld, maar ruimte is in [m] en tijd in seconden [s.] waar is de eenheid seconden heen? Vandaar dat ik vraag hoe berekenen jullie ruimte/tijd!

Stel dat jullie ruimte/tijd uitdrukken in een getal dan ontbreken er oplossingen. Stel voor: x-as (ruimte of tijd) en y-as (ruimte of tijd) teken een parabool. Dan zijn er twee oplossingen waar de tijd of ruimte gelijk is. Dus ruimte/tijd kan men niet uitdrukken in een getal dan ontbreken er oplossingen. Anders meer simpel gezegd: 5 meter * 6 seconden = 30 [m.s] maar: 3 [m] * 10 [s.] = 30 [m.s]. Ik weet niet hoe jullie ruimte/tijd definiëren/berekenen vandaar dat ik dat netjes vroeg.

Op pagina 22 word verteld dat de diffractie komt door het materiaal waarvan de slits gemaakt zijn. Begrijp ik dat goed? Dit zou een totaal nieuw inzicht zijn en is met een hobby opstelling thuis te testen. Hoewel: dan kan men altijd zeggen dat de opstelling niet nauwkeurig genoeg is of?

[GertSmit]

Ik weet dat we veelvuldig ruimtetijd gebruiken wanneer we eigenlijk ruimte alleen bedoelen. Dat vraaagt dus nog om aanpassing van het artikel. De tijdsfactor wordt in de andere twee modellen wel meegenomen, maar dat is geprogrammeerd op basis van Newton's zwaartekrachtwetten. Precies hetgeen je hier aanstipt is een stuk van de wiskunde die nog moet worden ingevuld. Oftewel, hoe gedragen de banen van db's zich puur op basis van ruimtekromming zoals berekend door formule(0)? Dat is het voorgestelde te bouwen derde model (zie bladzijde 7).

Wat de betreft de hypothese over de refractie van licht. Ja, die is geheel nieuw. Noodzakelijk ook, aangezien in het db model fotonen (eigenlijk het gehele electromagnetisch spectrum) deeltjes zijn. Dat levert een andere interpretatie op over wat we zien bij licht door slits. En inderdaad ook makkelijk testbaar. Denk niet dat ik in een thuissituatie de nauwkeurigheid bij elkaar kan krijgen om dit experiment goed uit te voeren, maar het staat geïnteresseerden geheel vrij om de testen te doen. Ikzelf vermoed dat de resultaten zullen zijn zoals voorspeld.

[Xilvo]

Conclusions:
1. With the introduction of laser light the refraction of light can be shown in an accurate way.
2. One can recognise a clear pattern through the use of a monochrome light beam.
3. The pattern is caused by the bending of photons in a discrete pattern caused by the curvature of electrons that circle in discrete orbitals around nuclei on the edge of the used slits.
4. The found patterns do not suggest a wave pattern.
5. The found patterns are caused by scattered light particles due to the influence of curvatures of specific atoms that are present in the material needed to create the used slits.
6. The use of a material like titanium, iron, copper or zinc will lead to the following refraction pattern:
[ (…)n ….... (…)n]. In this: n=1, 2, 3 ….

Blz. 17 en verder:

The law of refraction (not diffraction) of light

Je haalt volgens mij voortdurend refractie en diffractie door elkaar.

1, 2. Een laser is niet nodig om een diffractiepatroon te zien.
3. Het patroon is volledig te verklaren met Huygens' principe.
4. Mijns inziens juist wel.
5, 6. Krijg je, volgens jou, een ander patroon bij gebruik van een ander materiaal?

[GertSmit]

1,2 mee eens.
3 Het patroon is ook volledig te verklaren door het door ons geponeerde principe.
4 ?
5,6 Het patroon wordt veroorzaakt door de electronen rondom de atoomkern. Verschillende typen atomen zullen dus verschillende patronen laten zien.