Stel, je hebt een koelvloeistof van 23 graden (je moet ergens beginnen). Die laat je verdampen (in een gesloten systeem), dan heb je een gas van, zeg, 0 graden. Ok, als je verder niks doet en je condenseert het gas weer tot vloeistof dan heb je in het meest ideale geval weer 23 graden, maar in de praktijk, door verliezen iets lager.
Begin nu weer met die 23 graden, laat het afkoelen tot 0 graden. Warm het met een externe bron (buitenlucht, water onder de grond) op tot 10 graden. Nu is de koelvloeistof nog steeds een gas, maar wel van 10 graden ipv 0 graden. Als je het nu weer comprimeert dan krijg je een vloeistof van, zeg 33 graden (ik verzin de getallen ter plekke, het is in de praktijk niet zo 1 op 1, 10 graden warmer in het koude deel betekent niet per se 10 graden warmer in het warme deel). Die 33 graden kan je jouw huis mee verwarmen en daarmee de vloeistof zelf weer laten afkoelen tot 23 graden. En dan is het cirkeltje weer rond.
In de praktijk zal het warme deel misschien iets warmer zijn, maar het is wel zo dat je met een warmtepomp ook lage temperatuur radiatoren (vloer verwarming?) nodig hebt, want je haalt de 90 graden die uit een gas gestookte CV komt zeker niet. Ook laat je in de praktijk de koelvloeistof niet precies tot je kamertemperatuur afkoelen, dat duurt te lang. En zo zijn er waarschijnlijk nog meer praktijk dingen, maar dit is wel het idee.
Als je een warmtereservoir onder de grond (= goed geïsoleerd) hebt, dan scheelt dat domweg gewoon energie. Dus je warmtepomp heeft een kleinere temperatuur te overbruggen. Het idee van een reservoir is dat je het in de zomer gebruikt om mee te koelen, dus je huis koelt af maar het reservoir warmt op. Deze warmte kan je in de winter gebruiken om je huis weer mee op te warmen (en het reservoir dus weer af te koelen). Je 'bewaart' dus een hoop thermische energie (vandaar dus 'reservoir'
), en dat betekent dat je die energie niet ergens anders vandaan hoeft te halen (uit je portemonnee dus). Voor de werking van een warmtepomp is het op zichzelf niet nodig.