Ringen rond de zon, rechte lijnen en lichtafbuiging

[Gast]

@TommyWhite

De afbuiging simpelweg verdubbelen klopt evenmin want je weet enkel dat de totale afbuiging het dubbele van de Newtoniaanse waarde moet worden, wat maar weinig zegt over hoe de afbuiging onderweg aangroeit.

Dat klopt niet.

Ten eerste heb ik het erover dat voor enkel voor licht (massaloze objecten) die factor van 2 geldt. Niet alleen tov een Newtoniaanse waarde, maar ook tov Einstein in 1911 .. oftewel tov een berekening met enkel g00 als component (hoewel dat historisch nog net iets anders zit).

En dit geldt op ieder punt met orthotrope coördinaten.

Dus dat kan prima.

Het afwisselend weghalen van de Zon zie ik ook geen reden voor. Maar als dat voor HansH duidelijkheid geeft, het is ook niet fout (bij een juiste aanpak).

Maar kennelijk wil je er gewoon niet aan dat mijn gedachte-experiment iets interessants zou kunnen opleveren. Ja - dan houdt het op.

Dat is ook niet waar. Ik begrijp jouw gedachten experiment kennelijk niet. En zolang ik dat niet doe, kan ik ook niet meedenken natuurlijk.

[Professor Puntje]

@TommyWhite

Ik weet niet wat orthotrope coördinaten zijn, maar begrijp ik het nu goed dat het verloop van de aangroeiing van de afbuigingshoek tussen begin en eindpunt van de lichtbaan volgens jou binnen een orthotroop coördinatenstelsel wel gedefinieerd is?

Het weghalen en weer terugzetten van de zon leidt tot twee verschillende ruimtetijden die je niet zomaar aan elkaar kunt plakken. Er is door HansH nog geen enkele uitleg gegeven hoe dat zou moeten. Ik heb daar nu al diverse keren op gewezen, maar dat wordt volkomen genegeerd,

Verder bestaat mijn gedachte-experiment tot nog toe enkel uit de omschrijving van een door de ringbewoners te volgen meetprocedure. Ik hoor het graag welk onderdeel daarvan nog onduidelijk is.

[Gast]

Sorry. Ik bedoel isotrope coördinaten.

Wat er niet duidelijk is, tja ik dacht het te begrijpen maar dat is kennelijk niet juist. Ik heb nu geen hoe je denkt wat die ringbewoners nu precies meten .. en hoe.

Het weghalen en weer terugzetten van de zon leidt tot twee verschillende ruimtetijden die je niet zomaar aan elkaar kunt plakken.

Ja, maar ik neem aan dat hij bedoelt dat je dan als het ware even de tijd bevriest om zodoende de afbuiging op verschillende plaatsen weer te geven.

[Professor Puntje]

Op de Wikipedia lees ik dat isotrope coördinaten hoeken juist weergeven maar afstanden niet:

The defining characteristic of an isotropic chart is that its radial coordinate (which is different from the radial coordinate of a Schwarzschild chart) is defined so that light cones appear round. This means that (except in the trivial case of a locally flat manifold), the angular isotropic coordinates do not faithfully represent distances within the nested spheres, nor does the radial coordinate faithfully represent radial distances. On the other hand, angles in the constant time hyperslices are represented without distortion, hence the name of the chart.

Als dat betekent dat je met zulke coördinaten de aangroeiing van de afbuiging kunt volgen dan doen die coördinaten hetzelfde als ik met mijn gedachte-experiment beoog. Of je met die isotrope coördinaten inderdaad de aangroeiing van de afbuiging kunt volgen is dus nog even de vraag...

[Gast]

Ja, maar ik kom alleen op die isotrope coördinaten vanwege die (bloody) mathpages. Met Schwarzschild metriek blijkt immers ook één punt van maximale afbuiging.

Hoe dan ook de afbuiging waar dan ook is altijd tov een absolute ruimte (Euclidisch).

[Professor Puntje]

Maakt niet uit. Als er al een methode bestaat om de aangroei van de afbuiging te volgen, en kennelijk kan dat met isotrope coördinaten, dan is mijn ringenverhaal overbodig. En dat maakt mij een tevreden mens, want de lichtafbuiging is nu wel genoeg uitgemolken.

[Gast]

Ja ik wou het niet zeggen, maar .. wat voegt het nog toe (voor het beter begrijpen van de ART)?

[HansH]

Het weghalen en weer terugzetten van de zon leidt tot twee verschillende ruimtetijden die je niet zomaar aan elkaar kunt plakken. Er is door HansH nog geen enkele uitleg gegeven hoe dat zou moeten. Ik heb daar nu al diverse keren op gewezen, maar dat wordt volkomen genegeerd

Je kunt in gedachten de zon wegnemen en terugplaatsen op willekeurige momenten. Even rekening houdend met de voortplantingssnelheid van zwaartekracht moet je dat dus zodanog doen zodat op het moment dat het licht op een bepaald punt aankomt vanaf waar je de deelafbuiging wilt onderzoeken de kromming van de ruimtetijd dan precies op het punt zit waar de lichtstraal dan ook zit. en als de lichtstraal het gebied verlaat waarvan je geen buiging meer wilt bepalen dan moet je de zon even daarvoor weer wegnemen zodat op het juiste moment de kromming daar dan weer verdwijnt.

[Professor Puntje]

Ja ik wou het niet zeggen, maar .. wat voegt het nog toe (voor het beter begrijpen van de ART)?

Nu ik weet dat het met isotrope coördinaten ook kan voegt het inderdaad niets wezenlijks toe. Het ging mij erom dat ik het absurd en onvoorstelbaar vond dat de aangroeiing van de afbuiging niet op de een of andere wijze te volgen zou zijn. Dat probleem is nu uit de wereld, want met isotrope coördinaten kan dat wel. En daarmee vervalt ook de reden waarom ik mijn gedachte-experiment in elkaar heb gezet.

[Professor Puntje]

@HansH

Het vanuit het niets plaatsen en even later weer verwijderen van de zon (gesteld dat zoiets fysisch überhaupt mogelijk is) zou leiden tot flinke gravitationele golven, en dat wordt in jouw uitleg genegeerd. Je gaat er onterecht van uit de stationaire ruimtetijd-situatie zonder de zon voor de bekeken lichtstraal even later plotseling verandert in de stationaire ruimtetijd-situatie met de zon en omgekeerd.

Maar ik ben klaar met dit topic, dus succes verder.

[Gast]

Toch nog even een laatste reactie/opmerking over het pogen van een lichtbaan door ruimte in relatie tot een massief object.

Als je bedenkt dat zwaartekracht volgens de ART (de Einstein vergelijkingen) niet-lineair is (zijn), kun je bedenken dat dit onzinnig is.

Zie eventueel dit toegankelijke artikel:

https://www.einstein-online.info/en/spo ... f_gravity/

[HansH]

Toch nog even een laatste reactie/opmerking over het pogen van een lichtbaan door ruimte in relatie tot een massief object.

Als je bedenkt dat zwaartekracht volgens de ART (de Einstein vergelijkingen) niet-lineair is (zijn), kun je bedenken dat dit onzinnig is.

Zie eventueel dit toegankelijke artikel:

https://www.einstein-online.info/en/spo ... f_gravity/

Ik denk dat je even je complete redenering moet opschrijven, want ik snap je punt niet. wat bedoel je met 'dit'