Is ook een lastig fenomeen om te snappen, zeker na slechts een korte en snelle uitleg van dit fenomeen (hoewel DWDD eindelijke een
helder verhaal kon houden zonder dat dit door deze of gene werd onderbroken...)
Zoals je al zei kan je naar het licht van een ster kijken, terwijl deze ster er misschien al niet meer is. Je kijkt dus terug in het verleden.
Dit geldt niet alleen voor sterren in onze eigen melkweg, maar ook (en zelfs nog meer) voor de sterrenstelsel buiten de onze. Het andromeda
stelsel staat op zo'n 2 miljoen lichtjaar afstand. Hiervan zien wij dus het licht van 2 miljoen jaar geleden. Andromeda staat relatief erg
dichtbij, er zijn ook stelsels die veel verder weg staan, en naarmate ze verder staan zien wij het licht "ouder" en "ouder" worden.
Niet alleen wordt het licht ouder, maar ook verandert de golflengte van het licht. Dit komt door de uitdijing van het heelal. Naarmate
het licht van verder weg komt, wordt dit steeds roder waargenomen (de zgn rood verschuiving) (hierbij werd bij DWDD het dopler effect
aangehaald, maar dan met geluid van een ambulace)
Naarmate de golflengte van het licht het spectrum doorloopt, van zichtbaar, langs infrarood, naar microgolven, kijk je naar steeds ouder "licht"
Het plaatje van DWDD is het plaatje van de achtergrond straling (in micro golven) van het universum, zoals dat door radio telescopen
is opgevangen. De kleur verschillen zijn hele kleine variaties in die straling. Hieruit is later de structuur van het universum ontstaan.
(of beter gezegd, dit was de structuur van het universum kort na zijn ontstaan)
Hopelijk geeft dit je een beetje een beeld, en ongetwijfeld dat andere het beter kunnen uitleggen (en mijn fouten eruit halen
), maar
dit is zoals ik de theorie probeer te begrijpen.