Simotion schreef: ↑za 27 nov 2021, 16:47
Dit verwarmingsproces is een hele trage regeling
Die zin klopt denk ik niet. Een verwarmingsproces is geen regeling, maar zoals de naam het al zegt een proces en dat proces kan traag zijn.
Daaromheen maak je een regelaar die het proces regelt naar de waarde die je wilt hebben. in het algemeen doe je dat met een regelaar die een proportioneel deel heeft (P) een integrerend deel (I) en eventueel nog een differentierend deel (D) samen PID. het proces heeft een uitgang (temperatuur) en die vergelijk je met de gewenste temperatuur (setpont) en dat levert een error signaal op (setpont-temperatuur) dat error signaal gaat je regeling in en levert dan een waarde waarmee je je vermogen definieert. Met alleen een P actie kom je vaak al heel goed uit:
Power=kp x error. kp kun je nu zo groot mogelijk kiezen zodat het proces wel stabiel blijft. Maar je hebt een error signaal nodig om vermogen te maken dus heb je altijd een kleine restfout. Dat heet statische offset. die kun je evt voor 1 situatie wegregelen door er nog een klein beetje bij op te tellen. Power=kp x error +offset. hoe groter kp, hoe sneller de regeling naar de eindtemperatuur regelt, maar wordt instabiel (oscillaties) als kp te groot is.
Daarmee ben je waarschijnlijk al een heel eind. evt kun je nog een I actie toevoegen: Power=kp x error+ki x integraal (error x dt) Met die I actie kun je altijd je statische offset wegregelen, immers zolang er een error is wordt die geintegreerd dus wordt steeds groter of kleiner. Nadeel is alleen dat een I actie een fase van 90 graden geeft met de error en je proces ook een fasedraaiing geeft en als die samen 180 graden zijn dan is het bij die frequentie een oscillator. Dus Ki moet je klein mee beginnen en dan verhogen tot de zaak nog stabiel blijft. Met trial en error kom je vaak al een heel eind.
een stapje verder is om het netjes uit te rekenen via laplace transformatie en overdrachtsfuncties.