verstrengeling op grote afstand

[HansH]

Elke verandering in het toestand van de deeltjes wordt meteen doorgegeven aan het andere deeltje ongeacht de afstand.

dat is dan tegenstrijdig met het feit dat niets sneller kan gaan can c. Wat er denk ik in werkelijkheid aan de hand is is dat er niets doorgegeven hoeft te worden omdat alle informatie er al is.

vergelijk het bv met 2 klokken die ik op t=0 met elkaar synchroniseer en dan een klok in een afgsloten box met hoge snelheid de ruimte instuur samen met een ruimtevaarder die ook een klok heeft die ook gesynchroniseerd is met mijn klok. zolang die ruimtevaarder niet weet dat ik beide klokken heb gesynchroniseerd kan hij op grote afstand niet bepalen wat de tijd is die de 2e klok aangeeft. maar als mij van mij via een radiosignaal te horen krijgt hoe het zit dan is voor hem de tijd van de klok in de box ook bekend. De vraag is dus of er met de klok in de box iets gebeurt op het moment dat ik het bericht verzend vanaf aarde. Ik denk van niet omdat alle informatie al in die box zit.

[Xilvo]

Er zijn inderdaad wiskundige problemen die niet op te lossen zijn. De inhoud van een piramide of de waarde van π behoren niet tot die problemen.

volume piramide=grondoppervlak x hoogte/3.
misschien goed om even naar het betreffende topic en een bewijs te refereren:
viewtopic.php?p=1176536#p1176536

Ik weet hoe die inhoud te berekenen. Ik schrijf toch dat dat geen onopgelost probleem is?

Elke verandering in het toestand van de deeltjes wordt meteen doorgegeven aan het andere deeltje ongeacht de afstand.

dat is dan tegenstrijdig met het feit dat niets sneller kan gaan can c. Wat er denk ik in werkelijkheid aan de hand is is dat er niets doorgegeven hoeft te worden omdat alle informatie er al is.

Dan zouden er verborgen variabelen zijn. De Bell-test wijst uit (volgens de gangbare interpretatie) dat die er niet zijn

[HansH]

Ik weet hoe die inhoud te berekenen. Ik schrijf toch dat dat geen onopgelost probleem is?

hetr gaat niet zozeer om jou, maar om andere gebruikers die het interessant vinden om die link over inhoud van een piramide nog eens na te lezen. vandaar dat ik de referentie even gaf om het hen makkelijk te maken. blijkbaraar is het voor sommigen nog niet duidelijk dat het een opgelost probleem is, dus reden temeer om er dan even naar te verwijzen lijkt mij.

[HansH]

Dan zouden er verborgen variabelen zijn. De Bell-test wijst uit (volgens de gangbare interpretatie) dat die er niet zijn

Ik zit niet diep genoeg in de materie om de link tussen verborgen variabelen en de noodzaak om iets oneindig snel door te geven en hoe eea dan uit de bell tesy volgt. misschien kun je dat eens helder op een rijtje zetten om het ook toegankelijk te maken voor mensen met minder detailkennis.
gaan we er dan vanuit dat sommige informatie (= het alternatioef voor verborgen variabelen) dan wel sneller kan reizen dan c ?

[Xilvo]

Het staat hier helder uitgelegd. Die link is trouwens al meerdere keren geplaatst.

[HansH]

Het staat hier helder uitgelegd. Die link is trouwens al meerdere keren geplaatst.

met als conclusie:
'Dit betekent echter dat het ons door Einstein, Podolsky en Rosen voorgelegde raadsel hoe de fotonen van elkaar weten of ze al dan niet door het filter zijn doorgelaten onopgelost blijft. Volgens de woorden van Richard Feynman: "I think I can safely say that nobody understands quantum mechanics".'

Dus blijkbaar snappen we het nog niet hoe het werkelijk zit.

[HansH]

en of die fotonen dat dan van elkaar weten als ze op grote afstand zitten van elkaar en zo ja hoe lang het dan duurt vorodat ze het weten lijkt me dan al helemaal onbegrepen.

[Xilvo]

Dus blijkbaar snappen we het nog niet hoe het werkelijk zit.

We weten hier (min of meer) hoe het werkelijk zit.
Begrijpen is onderlinge verbanden leggen. Dat houdt altijd een keer op.

[Nesciyolo]

volume piramide=grondoppervlak x hoogte/3.
misschien goed om even naar het betreffende topic en een bewijs te refereren:
viewtopic.php?p=1176536#p1176536

Ja ik herinner me nog vaag iets van dat topic. Volgens mij is dat ook zo maar het is onmogelijk te bewijzen dat de inhoud precies dat is. Alleen dat hij er tenminste oneindig dichtbij komt.

Elke verandering in het toestand van de deeltjes wordt meteen doorgegeven aan het andere deeltje ongeacht de afstand.

dat is dan tegenstrijdig met het feit dat niets sneller kan gaan can c. Wat er denk ik in werkelijkheid aan de hand is is dat er niets doorgegeven hoeft te worden omdat alle informatie er al is.

vergelijk het bv met 2 klokken die ik op t=0 met elkaar synchroniseer en dan een klok in een afgsloten box met hoge snelheid de ruimte instuur samen met een ruimtevaarder die ook een klok heeft die ook gesynchroniseerd is met mijn klok. zolang die ruimtevaarder niet weet dat ik beide klokken heb gesynchroniseerd kan hij op grote afstand niet bepalen wat de tijd is die de 2e klok aangeeft. maar als mij van mij via een radiosignaal te horen krijgt hoe het zit dan is voor hem de tijd van de klok in de box ook bekend. De vraag is dus of er met de klok in de box iets gebeurt op het moment dat ik het bericht verzend vanaf aarde. Ik denk van niet omdat alle informatie al in die box zit.

Het probleem is dat wetenschappelijk onderzoek een simpel mechanisme op kwantumniveau tegen spreekt. Zoals hier. Als de informatie over de polarisatie er vanaf het begin was dan zou de kans dat verstrengelde fotonen allebei door twee polarisatiefilters gaan anders zijn dan gemeten.Dat geldt ook voor andere eigenschappen van verstrengelde deeltjes. Als de filters bijvoorbeeld 22,5º in hoek verschillen zou de kans dat er maar 1 van de 2 doorkomt ze er allebei door komt 25% moeten zijn. QM voorspelt 14.6% en het blijkt 14.6% te zijn.
Een simpel berekende kans vastgelegde waardes zou uitkomen op \(\frac{90º-67,5º}{90º}=0,25\)
QM komt uit op \(sin²(22,5º)=0,146\).

De onderzoeken uit 1982 konden nog bekritiseerd worden omdat de meetmethodes te wensen over lieten. Maar intussen is de techniek verbeterd en haalt de waarschijnlijkheid indrukwekkende waardes. Uit de bovenstaande link:

The purely statistical probability of our
results to occur under local realism does not exceed 3.74 × 10⁻³¹, corresponding to an 11.5 standard
deviation effect.

Ons huiswerk voor morgen is dus: Stel een protocol op van één of meer van tevoren vastliggende variabelen die dat resultaat ook geven.

[sensor]

Het probleem is dat wetenschappelijk onderzoek een simpel mechanisme op kwantumniveau tegen spreekt. Zoals hier.

Ons huiswerk voor morgen is dus: Stel een protocol op van één of meer van tevoren vastliggende variabelen die dat resultaat ook geven.

Het genoemde onderzoek heeft het over een loopfree Bell test. Meer quantum kan dus niet omdat alle andere opties of loops zijn uitgebannen. Het zal dus heel moeilijk worden om een HVT ofwel hidden variable aan te tonen. Ik denk dat alleen het voorstel van 't Hooft hiervoor in aanmerking komt. Volgens hem is de quantum mechanica onderliggend wel deterministisch maar laat aan de buitenwereld quantummechanisch gedrag zien. Intern heeft een deeltje een statemachientje dat volledig het gedrag verklaart. Dit statemachientje stuurt het gedrag van het deeltje aan. Op zich is dat allemaal nog wel voor te stellen maar hoe zou je dat willen testen?

[Nesciyolo]

Op zich is dat allemaal nog wel voor te stellen maar hoe zou je dat willen testen?

We moeten denk ik beginnen met een geloofwaardig "machientje" te construeren dat de beoogde uitkomsten biedt. Het moet eerst consistent met de bestaande waarnemingen zijn. Dat moet logisch kunnen want de uitkomsten zijn op een niet ingewikkelde manier afhankelijk van sinus en cosinus. Daarna kunnen we gaan kijken of we het kunnen laten winnen van QM.

Het simpele mechanisme is niet houdbaar. Supersnelle communicatie lijkt me luchtfietserij en het QM model is niet bevredigend. Dus op zoek naar wat nieuws.

Het kan niet zomaar één variabele zijn en dat hoeft ook niet. Over het algemeen wordt bij polarisatie hopeloos versimpeld. Bijvoorbeeld gaat men er vaak vanuit dat alle fotonen transversale vlakke golven zijn. Maar er zijn fotonen mogelijk met allerlei golfvormen. Bij een foton dat altijd ongeschonden door een bereik van polarisatierichtingen zou gaan stel ik me persoonlijk dan ook een meer ruimtelijke golfvorm voor. Ik kan me ook voorstellen dat fotonen uit verschillende bron verschillende ruimtelijke golfvormen hebben.


Ik zat te denken: wat als een foton een soort verkennergolf vooruit stuurt zodat het al kan beginnen met aanpassen aan een polarisatiefilter nog voordat het filter bereikt wordt? Misschien is communicatie dan nog te redden. Dan zouden we misschien in de buurt van de lichtsnelheid kunnen blijven. Een implicatie daarvan kan zijn dat een foton niet altijd met c reist.

[HansH]

We weten hier (min of meer) hoe het werkelijk zit.
Begrijpen is onderlinge verbanden leggen. Dat houdt altijd een keer op.

maar als het erop neer komt dat er iets moet zijn wat zich sneller kan verplaatsen dan het licht en we nemen ook aan dat niets sneller kan dan het licht, dan is er toch duidelijk iets wat we niet begrijpen omdat het tegenstrijdig is?

[HansH]

misschien zit de verklaring wel een nivo hoger dan de lichtsnelheid. (De lichtsnelheid is dan het gevolg van een effect wat zowel de lichtsnelheid vastlegt als het gedrag van de quantum mechanica) Maar dat bewijzen is zoiets als bewijzen dat je in een simulatie zit of in de werkelijkheid. maar komt er wel op neer dat we van beiden niet begrijpen waarom het zo werkt.

[sensor]

misschien zit de verklaring wel een nivo hoger dan de lichtsnelheid. (De lichtsnelheid is dan het gevolg van een effect wat zowel de lichtsnelheid vastlegt als het gedrag van de quantum mechanica) Maar dat bewijzen is zoiets als bewijzen dat je in een simulatie zit of in de werkelijkheid. maar komt er wel op neer dat we van beiden niet begrijpen waarom het zo werkt.

Neem bijvoorbeeld een elektron orbitaal rond een waterstofatoom. Voordat er gemeten wordt weten we van het elektron alleen zijn golffunctie en daar zijn mooie plaatjes van. Het elektron kan zich eigenlijk overal bevinden. Het zelfde is het geval met verstrengelde deeltjes. Deze deeltjes hebben een gezamenlijke golffunctie. Deze deeltjes hebben geen communicatie nodig in de klassieke zin maar zijn verbonden met elkaar.

[HansH]

Deze deeltjes hebben geen communicatie nodig in de klassieke zin maar zijn verbonden met elkaar.

Maar verbonden zonder tijdsvertraging? tijdsvertraging is feitelijk de 'speed of causality' dus als er daar geen tijdsvertraging zit dan moet het wel op een nivo hoger zitten in het gereedschapskistje met natuurwetten.