tuander schreef: ↑ma 22 apr 2024, 21:51
flappelap schreef: ↑ma 22 apr 2024, 21:43
Dus je snapt de relativiteitstheorie niet maar verwerpt deze wel?
om de theorie gefundeerd te kunnen verwerpen, moet je hem toch redelijk goed kunnen begrijpen hoor. Symmetrische tijddillatatie is fundamenteel onmogelijk in een tweeling-experiment, als aan het eind van het tweeling-experiment klok A sneller loopt dan klok B, dan kan klok B alleen maar langzamer lopen dan klok A. En dus niet sneller, zoals de symmetrie zou vereisen
Dat is precies wat ik zeg: je snapt de relativiteitstheorie niet.
De symmetrie tussen beide waarnemers is er alleen wanneer beide waarnemers inertiaal zijn en dus een rechte lijn in het Minkowskidiagram afleggen. Die symmetrie is precies Einsteins eerste postulaat. Als die symmetrie er niet zou zijn, dan zou er zoiets als absolute beweging waargenomen kunnen worden. Maar als je wilt dat beide waarnemers hun klokken naast elkaar vergelijken, dan moet de reizende waarnemer omkeren. Daardoor wordt de symmetrie verbroken; deze waarnemer moet voor het omdraaien vertragen, is daardoor niet meer inertiaal en ervaart een hierdoor inertiaalkracht. Als beide waarnemers bij elkaar komen en hun klokken vergelijken in één en dezelfde gebeurtenis, dan kun je uit het diagram halen dat de reizende waarnemer op het zicht "het langste traject" heeft afgelegd. De klokhypothese stelt dat de verstreken eigentijd uit de lengte van dit traject gehaald kan worden, maar dan wel gemeten met de Minkowskimetriek. Dit "langste traject" correspondeert met minder verstreken eigentijd dan voor de achtergebleven waarnemer. Soms wordt de versnelling hierin nog als directe oorzaak gezien, maar dat is verwarrend zoals ik in mijn boek "Natuurlijk niet!" aanstip. Dezelfde hoeveelheid versnelling heeft immers een veel kleiner effect als deze vlak na het vertrek van de reizende waarnemer plaatsvindt en beide waarnemers elkaar dus al heel snel weer ontmoeten. Het is echt de lengte van de wereldlijn en de klokhypothese die het leeftijdverschil verklaart.
Het is eigenlijk niks anders dan de ruimtelijke variant van het feit dat je tussen twee punten touwtjes met verschillende lengten kunt leggen. Dat is niet tegenstrijdig met het feit dat er ook nog een draaisymmetrie is die de lengten van deze touwtjes invariant houdt. De touwtjes zijn hier dan de wereldlijnen, de punten in het vlak zijn gebeurtenissen, en de draaiingen zijn Lorentz-transformaties.