Volgens de speciale relativiteitstheorie van Einstein ervaar je bij reizen met snelheden dicht bij de lichtsnelheid een significante verkorting van afstanden in de richting van je beweging. Dit fenomeen staat bekend als lengtecontractie.
Dit betekent dat elke afstand in het universum bereikbaar is als we maar dicht genoeg bij de lichtsnelheid kunnen reizen, want Naarmate
𝑣 nadert tot 𝑐, wordt γ zeer groot, en dus wordt 𝐿 zeer klein.
Voor een waarnemer die stilstaat ten opzichte van jouw beweging (een "buitenstaander"), lijkt jouw klok langzamer te lopen; dit heet tijdsvertraging. Maar vanuit jouw eigen perspectief in het ruimteschip verloopt de tijd normaal, en is het juist de afstand tot je reisbestemming die korter wordt.
Dit kan worden onderbouwd met de formules uit de speciale relativiteitstheorie:
L = L₀ / γ
waarbij:
Lo de rustlengte is (de lengte gemeten in het referentiekader waarin het object in rust is),
γ (gamma) de Lorentzfactor is, gedefinieerd als:
γ = 1 / √(1 - v² / c²)
v de snelheid van het bewegende object is,
𝑐 de lichtsnelheid is.
Tijdsvertraging
De vertraagde tijd Δ𝑡
Δt gemeten door de stilstaande waarnemer wordt gegeven door:
Δt = γ * Δt₀
waarbij:
Δto de eigentijd is (de tijd gemeten in het referentiekader van de bewegende waarnemer).
Toelichting
Voor jou in het ruimteschip:De afstand tot je bestemming L is kleiner dan de rustafstand
𝐿0 vanwege lengtecontractie. De tijd verloopt normaal; je merkt geen verschil in het verloop van tijd in je eigen referentiekader.
Voor de buitenstaander:
Jouw klok lijkt langzamer te tikken vanwege tijdsvertraging.
De afstand tussen vertrekpunt en bestemming blijft 𝐿0.
Er is geen lengtecontractie in hun referentiekader.
Deze effecten worden significant bij snelheden die een aanzienlijk deel van de lichtsnelheid bedragen. Ze zijn het gevolg van de manier waarop ruimte en tijd met elkaar verweven zijn in de relativiteitstheorie.
Conclusie: elke afstand wordt bereikbaar, eens men dicht bij de lichtsnelheid zit.