Moderators: Michel Uphoff, Jan van de Velde
En zolang het (nog?) niet zover is blijft het een wollig verhaaltje dat niet in de schaduw kan staan van de bestaande theorieën.
Ja, dat zie ik graag. Dan kom je tenminste met iets concreets.
Je doet me denken aan al die fantasten die een perpetuum mobile hebben bedacht en halsstarrig weigeren te accepteren dat alle betrouwbare metingen en experimenten hen tegenspreken.GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 17:04 Dat veel mensen afhaken is me sinds de publicatie in 2016 al duidelijk. En elk goed idee moet ergens ontstaan. Alleen is het probleem bij wat ik heb bedacht dat er blijkbaar een deeltje is dat sneller kan gaan dan het licht, geen ruimtelijke afmetingen heeft en een oneindige kromming op de locatie waar dat deeltje (de 'dimensional basic') is. En dat stoot veel theoretici tegen het hoofd, want wat ik stel gaat ogenschijnlijk in tegen de relativiteitstheorie die stelt dat niets sneller dan het licht kan gaan (voor zover ik het goed heb begrepen) en de kwantummechanica is mijns inziens een foute beschrijving van het allerkleinste, niet alle hypothetische deeltjes zoals beschreven in de kwantummechanica zijn werkelijk of aantoonbaar. Het kwantummechanische model is in mijn optiek een 'fuzzy-logic' aanpak en daar zet ik een ander goniometrisch model tegenover.
De formule is identiek aan de gangbare formule voor de energie. Maar als al die energie in de massa gaat zitten, waar blijft de kinetische energie dan? Je weet dat de energie van een massief deeltje toeneemt als de snelheid toeneemt en naar oneindig gaat als je de lichtsnelheid nadert?GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:09 Fotonen zijn in mijn/ons model niet massaloos, wel zeer licht. Dat wordt beschreven in 'Metric Science' in het hoofdstuk 'The Photon', een klein stukje wiskunde/natuurkunde op bladzijde 16/17, waarmee wordt aangegeven hoe de energie (en dus massa) van een foton kan worden uitgerekend, hopelijk klopt het.
Waarom denk je dat en hoe groot is die snelheid bij een gegeven massa? Met "correleert" zeg je alweer helemaal niets.
Die is door Einstein al berekend, of verwerp je dat ook al? En zo ja, op welke gronden?
Dit is inderdaad weer een woordenbrij voor mij. Hoe kan een golf door een driedimensionale ruimte tweedimensionaal zijn? Hoe kan een ruimtekromming een lijn zijn?GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:29 En licht is niet driedimensionaal maar twee dimensionaal in het model. De toegenomen ruimtekromming is een lijn en speelt dus een rol dus over een veel kleiner oppervlak dan bij een deeltje dat uit meer dan twee 'dimensional basics' bestaat, waar het gaat qua invariante massa gaat om een vlak.
Je hoeft mij correlatie niet uit te leggen. Maar het is wel weer heel vaag en daarom niet controleerbaar.GertSmit schreef: ↑do 21 nov 2024, 19:43 De correlatie wil zeggen dat er een verband is tussen de invariante massa van een foton en de snelheid waarmee zij zich verplaatsen. Maar daarvoor is dus dat derde model nodig waar ik het eerder al over had, om harde cijfers te krijgen, ik kan dat in mijn hoofd niet bedenken.
Dan klopt de massa niet, want je gebruikt de fotonenergie om de (rust) massa te bepalen. Dan blijft er geen energie over om te bewegen dus is de snelheid nul.
Ik vind daar niet terug dat een foton tweedimensionaal is. Ik zie wel onzin als
Wat is het oppervlak van de ruimtetijd?Twee of meer λs resulteren in een som van krommingen op het oppervlak van de ruimtetijd tussen de λs.