Gebruikersavatar
jazzer
Artikelen: 0
Berichten: 88
Lid geworden op: ma 03 mei 2004, 22:42

Re: Metric Science Revisited

GertSmit schreef: vr 22 nov 2024, 20:28 De kwantitatieve waarde is meter^-1. Bedenk maar hoe dat te meten is. Misschien een uitdaging. Iemand op deze wereld heeft vast wel een idee hoe dit te meten zou kunnen zijn, hopelijk leest 'ie mee met dit topic en geeft die het antwoord. Jij weet het blijkbaar niet en je vind mijn suggestie door middel van gewicht niet afdoende. Dan weet ik het ook niet.
Wat stelt jouw waarde per meter (dus 1D) voor in onze 3D-ruimte plus 1D-tijd?
Meer dan een eeuw geleden berekende Einstein exact hoe ruimtetijd gekromd wordt door materie:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tensoren_ ... itstheorie
Gebruikersavatar
Professor Puntje
Artikelen: 0
Berichten: 7.663
Lid geworden op: vr 23 okt 2015, 23:02

Re: Metric Science Revisited

Ik zou niet met tensoren beginnen. Het boek Exploring Back Holes is voor een beginner veel beter te doen...
GertSmit
Artikelen: 0
Berichten: 155
Lid geworden op: vr 28 aug 2020, 19:04

Re: Metric Science Revisited

Bedankt Professor Puntje. Het boek is ook als één pdf vrij te downloaden op https://archive.org/details/exploringblackholes

Iets handiger voor een e-reader, vandaar deze link.
Gebruikersavatar
Professor Puntje
Artikelen: 0
Berichten: 7.663
Lid geworden op: vr 23 okt 2015, 23:02

Re: Metric Science Revisited

Inderdaad - als één pdf is handiger. Ik heb zelf de eerste editie nog als papieren boek (en ook helemaal bestudeerd), maar de tweede editie zal ook goed zijn. Als je iets in dat boek niet begrijpt kun je daar op ons Wetenschapsforum ook vragen over stellen.
GertSmit
Artikelen: 0
Berichten: 155
Lid geworden op: vr 28 aug 2020, 19:04

Re: Metric Science Revisited

Toch nog een vraag aan @ukster. Begrijp je deze code en kun jij die omzetten in wiskunde (het gaat om het stukje coördinaten berekenen)?

Mij lukt het niet om dat in wiskunde om te zetten en ik zal de code weer moeten analyseren om te begrijpen wat ik lang geleden geprogrammeerd heb. Er zitten erg veel lussen in lussen en dat was om het hele x, y, z veld voor elk individuele 'dimensional basic' in tijdstappen als één geheel te kunnen benaderen. Een wiskundige descriptie is wellicht handig, ook voor discussie hier op het forum. Alleen als je zin hebt natuurlijk.

Het is het deel van het programma dat de banen van maximaal 250 interacterende 'dimensional basics' berekend in een drie dimensionale ruimte.

De regels zijn als volgt:

Code: Selecteer alles

{ // Bestand voor co”rdinaten openen.
  bestand=fopen(b_naam,"w");
  fprintf(bestand, "%d %d %f %f %f %f", stap, deel, r_o, r_n, t_frag, grens);
  for(t1=0;t1<deel;t1++)
  fprintf(bestand, " %f %f %f", x3[t1][1], y3[t1][1], z3[t1][1]);
 
  // Co”rdinaten berekenen, schrijven naar disk en naar tekst-beeldscherm.
  for(t1=0;t1<stap;t1++)                                  
  { for(t2=0;t2<deel;t2++) 
    { x3[t2][3]=0;
      y3[t2][3]=0;
      z3[t2][3]=0; 
    }
    for(t2=0;t2<deel;t2++)
    { x3[t2][2]=x3[t2][1]-x3[t2][0];
      y3[t2][2]=y3[t2][1]-y3[t2][0];
      z3[t2][2]=z3[t2][1]-z3[t2][0];
      for(t3=t2;t3<deel;t3++)
      { fzx=x3[t3][1]-x3[t2][1];
        fzy=y3[t3][1]-y3[t2][1];
        fzz=z3[t3][1]-z3[t2][1];
        if(fzx!=0) { fzx=1/fzx; x3[t2][3]=x3[t2][3]+fzx;
                                x3[t3][3]=x3[t3][3]-fzx; }
        if(fzy!=0) { fzy=1/fzy; y3[t2][3]=y3[t2][3]+fzy;
                                y3[t3][3]=y3[t3][3]-fzy; }
        if(fzz!=0) { fzz=1/fzz; z3[t2][3]=z3[t2][3]+fzz;
                                z3[t3][3]=z3[t3][3]-fzz; }
      }
      x3[t2][0]=x3[t2][1];
      y3[t2][0]=y3[t2][1];
      z3[t2][0]=z3[t2][1];
      x3[t2][1]=x3[t2][0]+x3[t2][2]+x3[t2][3];
      y3[t2][1]=y3[t2][0]+y3[t2][2]+y3[t2][3];
      z3[t2][1]=z3[t2][0]+z3[t2][2]+z3[t2][3];
    }
    for(t2=0;t2<deel;t2++) 
    fprintf(bestand, " %f %f %f", x3[t2][1], y3[t2][1], z3[t2][1]);
    putchar(13); printf("%d",t1+1);
  }
  fclose(bestand);
  b_test=1;
}

Terug naar “Theorieontwikkeling”