Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar!
Ik ben dit jaar begonnen om een hersenspinsel op papier te gaan zetten. Het is niet zo dat ik een wetenschapper of geleerde ben, dus laat het vooral weten als er iets niet klopt of kan. Dit zijn de gedachten die voor het slapen gaan opborrelen en heb het een beetje uitgewerkt. Het is erg moeilijk om de exacte gedachtes op papier neer te zetten, maar ik heb een poging gewaagd.
Het lijkt mij leuk als iemand de tijd neemt om mijn theorie/model door te nemen en te laten weten wat hij/zij ervan vindt.
Er mist nog wel het één en ander, maar wie weet werk ik dat nog eens uit (mocht iemand dat leuk vinden of waarderen).
Met vriendelijke groet,
J-S
De cyclische theorie van het universum met een model van dimensies en transformatie
1. Inleiding
Het universum, zoals wij het kennen, lijkt te bestaan uit waarneembare en meetbare fenomenen.
Maar wat als het universum niet alleen zichtbaar is in zijn huidige vorm, maar een cyclische beweging maakt tussen zichtbare (actieve) en onzichtbare (inactieve) toestanden?
Deze theorie introduceert een model waarin het universum constant heen en weer beweegt tussen twee dimensies – actief en inactief – met een transformatief nulpunt ertussen, vergelijkbaar met een doorgang of "deur."
2. Kernconcepten
2.1 Actieve en inactieve dimensies
• Actieve dimensie (+): De zichtbare dimensie waarin materie en energie zich manifesteren, zoals wij die in ons dagelijks leven ervaren.
• Inactieve dimensie (-): Een onzichtbare dimensie waarin materie en energie in een andere, niet-manifeste vorm bestaan. Dit kan worden gezien als een toestand van potentie of transformatie.
2.2 De overgang (0) als deur
• Het nulpunt (0) fungeert als een overgangsgebied tussen de actieve en inactieve dimensies. Wanneer materie of energie door deze deur beweegt, verandert het van staat.
• Transformatie: Bij elke passage door de 0 verandert materie of energie: het kan versterken, afzwakken, of compleet van aard veranderen.
2.3 Cyclische beweging
• Materie beweegt in een oneindige lus tussen de dimensies. Deze beweging kan worden weergegeven als een lemniscaat (∞), waarin materie door het nulpunt slingert en daarbij telkens transformeert.
• Elke cyclus voegt iets toe aan het universum (zoals +1, +2) of trekt iets weg (zoals -1, -2), wat leidt tot een dynamische evolutie.
3. De dynamiek van het model
3.1 Materie en Energie in Beweging
• In de actieve dimensie: Materie manifesteert zich als fysiek waarneembare verschijnselen, zoals sterren, planeten en energievelden. Hier vindt expansie plaats, aangedreven door de cyclische beweging.
• In de inactieve dimensie: Materie en energie bestaan in een andere vorm. Hier kan materie transformeren, bijvoorbeeld door energie los te laten of nieuwe eigenschappen te krijgen.
3.2 Het effect van de overgang
• Wanneer materie de 0-status passeert, worden nieuwe eigenschappen toegevoegd of bestaande eigenschappen veranderd. Het universum wordt hierdoor nooit statisch, maar altijd dynamisch.
• Versterking: Bij terugkeer in de actieve dimensie kan materie krachtiger of complexer worden.
• Afzwakking: Materie kan ook eigenschappen verliezen en simpeler worden.
4. Relatie met wetenschappelijke concepten
4.5 Zwarte gaten en singulariteiten
Zwarte gaten bieden een interessante parallel met dit model. Wanneer materie in een zwart gat valt, lijkt het te verdwijnen voor waarnemers buiten het zwarte gat. Volgens sommige theorieën, zoals het holografische principe, wordt de informatie van deze materie niet vernietigd maar opgeslagen op de tweedimensionale grens van het zwarte gat. Andere modellen, zoals die van wormgaten, suggereren dat deze materie mogelijk doorgang vindt naar een andere dimensie. Dit sluit nauw aan bij het idee in dit model dat materie zich tijdelijk in een onzichtbare dimensie kan bevinden, om vervolgens getransformeerd terug te keren in de zichtbare dimensie.
In dit model kan de 0-status worden geïnterpreteerd als het moment waarop materie van de actieve naar de inactieve dimensie beweegt via een zwart gat. De gebeurtenishorizon fungeert als de overgangszone (0), waar materie tijdelijk transformeert voordat het naar de inactieve dimensie gaat. Vervolgens keert het in een gewijzigde vorm terug naar de actieve dimensie. Dit proces kan worden gezien als een concrete illustratie van de cyclische beweging tussen dimensies die in het model wordt voorgesteld.
4.6 Hawking-Straling
De theorie van Hawking-straling stelt dat virtuele deeltjesparen nabij de gebeurtenishorizon van een zwart gat ontstaan door kwantumfluctuaties. In dit proces kan een van de deeltjes in het zwarte gat vallen, terwijl het andere ontsnapt als straling. Dit proces lijkt op materie die tijdelijk de actieve dimensie verlaat, interactie ondergaat in een onzichtbare dimensie en vervolgens in een andere vorm terugkeert.
4.7 Donkere Energie en de Expansie van het Universum
Donkere energie, verantwoordelijk voor de versnelde expansie van het universum, kan mogelijk worden verklaard als energie die ontsnapt uit de inactieve dimensie via de overgang door de 0-status. Deze energie zou een dynamische interactie vormen tussen de actieve en inactieve dimensies.
4.8 Kwantumtunneling
Kwantumtunneling laat zien dat deeltjes door een barrière kunnen bewegen zonder de barrière fysiek te doorbreken. Dit verschijnsel kan overeenkomen met het idee dat materie via de 0-status tussen dimensies kan wisselen.
4.9 Experimenten bij de Large Hadron Collider (LHC)
Experimenten met de LHC hebben aangetoond dat energie kan worden omgezet in massa (zoals bij het Higgs-deeltje). Dit proces kan worden geïnterpreteerd als een manifestatie van de cyclische beweging tussen dimensies in het voorgestelde model, waarbij materie en energie voortdurend van staat veranderen.
4.10 Verband met heisenbergs onzekerheidsprincipe
De cyclische theorie kan mogelijk een nieuw perspectief bieden op Heisenbergs onzekerheidsprincipe. Dit principe stelt dat er een fundamentele limiet is aan hoe nauwkeurig we tegelijkertijd de positie en de impuls van een deeltje kunnen meten. In het voorgestelde model kan de overgang door de 0-status worden gezien als een fase waarin de eigenschappen van materie (zoals positie en impuls) fluctueren tussen actieve en inactieve dimensies. Deze fluctuaties kunnen bijdragen aan de schijnbare "onzekerheid" die Heisenberg beschrijft, omdat materie tijdens deze overgang voortdurend van aard verandert.
4.11 Kwantumfluctuaties
In de natuurkunde kunnen virtuele deeltjes spontaan verschijnen en verdwijnen in een vacuüm. Dit model suggereert dat deze deeltjes een overgang maken door de 0-status: ze manifesteren zich tijdelijk in de actieve dimensie en keren terug naar de inactieve dimensie.
4.12 De Big Bang
De Big Bang kan worden gezien als een moment waarop een enorme hoeveelheid materie en energie door de 0-status naar de actieve dimensie werd geslingerd. Dit resulteerde in de expansie van ons huidige universum.
Dit proces vertoont overeenkomsten met het fenomeen van Heisenbergs onzekerheidsprincipe, waarbij materie spontaan in een vacuüm kan verschijnen. Net zoals Heisenberg-materie kan ontstaan uit kwantumfluctuaties, suggereert dit model dat de Big Bang een grootschalige manifestatie was van materie en energie die door de 0-status naar de actieve dimensie werd geslingerd. Het vacuüm kan in dit geval worden gezien als de inactieve dimensie, waaruit materie tijdelijk naar de actieve dimensie overgaat.
Dit universum zal uiteindelijk weer inkrimpen en terugslingeren naar de inactieve dimensie, waar het verandert en opnieuw terugslingert naar de actieve dimensie in een iets andere vorm. Deze constante cycli van uitbreiding, transformatie en terugkeer vormen de kern van dit model.
4.13 Cyclische kosmologie
Het model sluit aan bij bestaande ideeën over cyclische universa, waarbij het universum steeds opnieuw wordt geboren. Het voegt echter een dimensie van transformatie toe: elke cyclus brengt veranderingen met zich mee, waardoor het universum zich continu ontwikkelt.
Daarnaast suggereert dit model dat er wel een miljard Big Bangs kunnen hebben plaatsgevonden in het verleden, omdat het universum een eeuwige cyclus doorloopt. Elke cyclus begint met een nieuwe expansie vanuit een oneindig kleine toestand, gevolgd door transformatie in de inactieve dimensie en een terugkeer naar de actieve dimensie in een gewijzigde vorm. Dit benadrukt de tijdloze en oneindige aard van het universum.
4.14 Het universum begon oneindig klein
Een belangrijke implicatie van dit model is dat het universum zijn cyclus begint vanuit een toestand van oneindige compressie. Door het constante heen-en-weer slingeren tussen dimensies, wordt het universum steeds verder gecomprimeerd tot een oneindig klein punt voordat het door de 0-status schiet. Dit proces creëert de voorwaarden voor expansie in de actieve dimensie, zoals we die in de Big Bang waarnemen. Het idee dat het universum oneindig klein begon, past bij zowel wetenschappelijke inzichten in singulariteiten als bij de cyclische aard van dit model.
5. Filosofische implicaties
5.0 Waarom is de actieve dimensie "hier"?
De vraag waarom de actieve dimensie zich "hier" bevindt, raakt aan de kern van ons begrip van realiteit. "Hier" kan worden geïnterpreteerd als de dimensie waarin waarnemers zich bevinden. Volgens het model is de actieve dimensie het gebied waarin materie en energie zichtbaar en meetbaar worden, omdat dit de dimensie is waar we zintuiglijk toegang toe hebben. Dit betekent niet dat de actieve dimensie uniek is, maar dat het de dimensie is waarin ons bewustzijn functioneert.
Andere dimensies zoals de inactieve dimensie zijn mogelijk even "reëel", maar ze blijven onzichtbaar en onwaarneembaar zolang materie en energie zich niet door de 0-status bewegen. Dit suggereert dat er andere "hier-achtige" dimensies kunnen bestaan, waar materie en energie actief zijn voor waarnemers die in die dimensies bestaan.
5.1 Alles en niets als één
De theorie stelt dat "niets" en "alles" niet los van elkaar bestaan. Het nulpunt (0) vertegenwoordigt een toestand waarin alles en niets samenkomen, een balans waarin transformatie mogelijk wordt.
5.2 Eeuwige evolutie
Het universum is nooit statisch. Door de constante beweging tussen dimensies en de cycli van transformatie evolueert het universum eindeloos, zonder een absoluut begin of einde.
6. Visualisatie van het model
1. De deur als overgang:
o Stel je een rechthoekige ruimte voor, verdeeld in twee delen door een deur in het midden.
o Links bevindt zich de inactieve dimensie (grijs), rechts de actieve dimensie (wit).
o Materie beweegt door de deur heen en weer, waarbij het telkens van staat verandert.
2. De oneindige cyclus:
o Materie volgt een lemniscaat-patroon (∞), waarbij het door de 0-status beweegt tijdens elke cyclus.
o Elke passage door de 0 leidt tot versterking, afzwakking, of andere transformaties.
3. Visuele representatie:
o De onderstaande afbeelding illustreert het model: de grijze en witte dimensies worden gescheiden door een verticale deur (0). Materie beweegt in een oneindige lus (∞), waarbij het heen en weer slingert tussen de dimensies en transformeert tijdens elke passage.
7. Toepassing van het model op licht, zwaartekracht en tijdreizen
7.1 Licht
Licht kan worden gezien als een manifestatie van energie die constant tussen dimensies wisselt. In dit model zou de interactie tussen actieve en inactieve dimensies verklaren waarom licht zich zowel als een golf als een deeltje gedraagt (dualiteit). Wanneer licht door de 0-status gaat, kan het tijdelijk interacties ondergaan in de inactieve dimensie, wat mogelijk bepaalde kwantumeffecten zoals kwantumtunneling of interferentie verklaart.
7.2 Zwaartekracht
Zwaartekracht kan in dit model worden geïnterpreteerd als een emergente eigenschap van de interactie tussen dimensies. Als materie door de 0-status beweegt, zou dit verstoringen in de actieve dimensie kunnen veroorzaken die zich manifesteren als de kromming van de ruimtetijd. Dit proces biedt een mogelijke verklaring voor waarom zwaartekracht relatief zwak is: een deel van de effecten wordt verspreid over meerdere dimensies.
7.3 Tijdreizen
In dit model is tijd geen absolute grootheid maar een gevolg van de overgang tussen dimensies. Als materie of energie specifiek door de 0-status wordt gestuurd, zou dit theoretisch de voorwaarden kunnen creëren voor tijdreizen. De inactieve dimensie kan fungeren als een opslagplaats voor informatie of toestanden, waarmee het mogelijk wordt om naar een eerdere configuratie van de actieve dimensie terug te keren, of naar een toekomstige staat te springen.
8. Conclusie/samenvatting
Dit model/deze theorie focust op cycli, transformatie en balans en biedt mijn inziens een unieke manier om het universum te begrijpen als een dynamisch systeem van transformatie tussen actieve en inactieve dimensies. Het suggereert dat materie en energie nooit echt verdwijnen, maar voortdurend veranderen, uitbreiden en terugkeren.
