Regor schreef: ↑zo 05 jan 2025, 13:39
Blijkbaar hebben weinigen interesse voor "lachen" en "wenen".
1. Waarom we wenen of lachen is mij in zijn volheid, niet duidelijk.
Men weent van pijn en verdiet ...... maar soms ook van geluk ..... wat gebeurt daarbij in de hersenen ?
2. Waarom slaat het zeer lang wenen soms over in een korte lach ? en / of omgekeerd ? ....... wat gebeurd daarbij in de hersenen ?
(Al regelmatig eens vastgesteld)
Vrouwen vertonen vaker een (glim)lach als ze verdrietig zijn dan mannen.
wellicht zijn dit mogelijke verklaringen:
Sociale conditionering: Vrouwen worden in veel samenlevingen van jongs af aan meer aangemoedigd om 'aardig' en 'vrolijk' over te komen, zelfs als ze zich niet zo voelen. Dit kan leiden tot een aangeleerde respons om te glimlachen, zelfs tijdens moeilijke momenten.
Emotie-regulatie: Het glimlachen tijdens verdriet kan een manier zijn om met intense emoties om te gaan. Het kan helpen om de situatie dragelijker te maken of om anderen gerust te stellen.
Culturele verwachtingen: In veel culturen wordt van vrouwen verwacht dat ze hun negatieve emoties minder direct tonen dan mannen. Een glimlach kan dan dienen als een 'sociaal masker'.
Mannen daarentegen worden vaak aangemoedigd om óf hun emoties te verbergen óf ze directer te tonen (zoals boosheid), maar minder om ze te 'maskeren' met een glimlach.
Dit verschil laat eigenlijk zien hoe gender-specifieke sociale normen nog steeds invloed hebben op de manier waarop mensen hun emoties uiten.