Gisteren werd het zestiende Groot Dictee uitgezonden. Zo'n exercitie leidt altijd weer tot nieuwe vragen over het nut van bepaalde regels, maar ook over het nut van bepaalde woorden(combinaties) die in de Van Dale zijn opgenomen.
Het is natuurlijk bekend dat de Nederlandse taal heftig beïnvloed is door andere talen, maar heeft het nou echt enige meerwaarde om dingen als: dolce far niente, idee-fixe en sex-appeal deel uit te laten maken van het Nederlands? Nu krijg je het belachelijke scenario dat we idee-fixe zonder accent aigu op de eerste 'e' van idee (idée) gaan schrijven, zoals het in het Frans is, omdat we het zogenaamd hebben vernederlandst. Tegelijkertijd vernederlandsen we sex appeal half: We zetten er wel een koppelteken tussen, maar we gebruiken niet de Nederlandse schrijfwijze voor seks, want dan zou het seks-appeal of iets dergelijks moeten worden en blijkbaar is dat dan weer raar .
In plaats van al die toevoegingen van woorden aan het Nederlands, zouden er eens wat nutteloze leenwoorden (m.a.w. woorden waar een perfect dekkend echt-Nederlands woord voor bestaat) moeten worden uitgemikt.
Dixi