Uitgaande dat justitie niet wordt gekenmerkt door zwakte.
Daar ga ik inderdaad niet van uit. Ik heb vertrouwen in de rechtvaardigheid van het justitiële apparaat.
Zelf ben ik tegen een boycot/sancties van een land, mensen worden getroffen, leiders komen nog vaster in het zadel te zitten.
Interessante discussie hoe Iran het beste aangepakt zou kunnen worden. Ik heb daar nog geen ideeën over, maar ik heb zo mijn twijfels over de juridische geldigheid van sancties of andere maatregelen. Iran staat namelijk in zijn recht om kernenergie te produceren en het heeft daarbij toestemming om het hele ontwikkelingsproces van begin tot eind zelfstandig uit te voeren. Als eventuele sancties geen rechtsgeldigheid zouden hebben, dan lijkt me dat een oliedomme actie.
Ik voel me een beetje als in een onweersbui, de dreiging baart me zorgen, maar omdat er hoge bomen een eindje verderop staan zou het onlogisch zijn als ik slachtoffer zou geraken. (Ik wil niet gelijk ervan uitgaan dat Iran ook werkelijk met zijn nucleaire kennis een bom zal of wil produceren, maar aangezien de stap ertussen zo klein is moet hier helaas van uit worden gegaan.)
Wat kunnen we doen om het conflict vredig te doen laten verdwijnen ? Ik heb zo één, twee, drie geen juiste oplossing die me te binnen schiet. Elke potentiele oplossing strandt bij het feit dat de gesprekspartner geregeerd wordt door een gek. (Tenminste die indruk heb ik gekregen door zijn radicale uitspraken) Iran zal tijd willen rekken en, zoals iemand al zei in deze draad, blijven onderhandelen tot de bom klaar is.
Vooralsnog lijkt het gevolg een Amerikaanse inval te gaan worden, en deze keer zou ik het daar (voor de eerste keer) voor een deel mee eens zijn, maar het ligt natuurlijk grotendeels ook aan de aanpak.
Als je alle feiten op een rijtje zet zou je haast denken dat Ahmedinejad een spelletje speelt. Hij kan toch niet serieus denken dat dergelijke radicale uitspraken + hervatting van nucleaire activiteiten zo maar door de beugel kunnen. Het zou geen zin hebben om aan te kondigen dat hij nucleaire activiteiten oppakt, als hij niet zou willen dat alle andere landen ervan wisten. Hij vestigt de aandacht op zichzelf terwijl hij een activiteit oppakt waarvan hij weet dat niemand er akkoord mee gaat. Een bankovervaller schreeuwt toch ook niet op straat dat hij vindt dat banken teveel geld hebben, juist voordat hij zijn bivakmuts opzet en de bank binnenstapt ? Ik heb het over de natuurlijke houding van iemand die iets in zijn schild voert, en dit lijkt niet op de houding van Ahmedinejad. Omgekeerde psychologie, ongekende oprechtheid, of gestoordheid ? Ik denk dat iedereen aanvoelt dat je op dit niveau zulke risico's niet op de gok neemt, het gevolg mag dan ook duidelijk zijn.
Laten we hopen dat Amerika Iran op tijd aanpakt, het is namelijk het enige land dat moeten we toegeven die dat kan en durft, misschien willen we het niet geloven maar waarschijnlijk was het een grotere ramp geweest als Bush niet had ingegrepen in Irak
Maar, wij die sterk zijn, zijn schuldig de zwakheden der onsterken te dragen en niet onszelven te behagen.-Romeinen 15:1
In het geval met Ahmedinejad denk ik dat we te maken hebben met een spookrijder die de snelweg opgaat.
Ik heb ook geen idee hoe Iran op een vredige manier kan worden aangepakt. De zaak maakt het nog eens extra gecompliceerd omdat China groot afnemer is van Iraanse olie en LNG. Het wegvallen van Iraans olie en LNG kan China niet gebruiken.
China is tevens een grote schuldeiser van Amerika. Effe de Amerikaanse spierballen laten zien kan worden afgestraft door massaal dollars op de markt te dumpen met als doel een dollarcollapse.
