Zijn restanten afwasmiddel op keukengerei giftig?

[Teun2]

Ik heb al een tijdje een prangende vraag, maar het antwoord is niet via google te vinden:

Veel mensen hebben geen afwasmachine en wassen met de hand af. Het is dan bij veel mensen gewoonte (zoals me huisgenoten) om het keukengerei uit het sop niet na te spoelen met schoon water, maar direct de bordjes waar nog sop aan zit af te drogen of uit te laten lekken. Het kan niet anders dan aan dit keukengerei restanten afwasmiddel blijven plakken, omdat het keukengerei niet nagespoeld is. Vooral bij het eten / drinken van vloeistoffen van het niet nagespoelde keukengerei zullen restanten afwasmiddel in het lichaam komen. In hoeverre zijn deze hoeveelheden restanten afwasmiddel giftig en is het dus noodzakelijk de afwas na te spoelen?

[Jan van de Velde]

even wat nattevingerwerk:

los 4 mL afwasmiddel op in 4000 mL water voor een lekker sopje.

Doe de afwas. Meet na de afwas de inhoud van je teiltje. gokje:3950 mL????

Onder de uitlekrekje vang je nog eens 40 mL (gokje) sop op??

blijft aan je keukengerei kleven 10 mL sopje. 1mL afwasmiddel per L sopje, dus aan al je afwas blijft 0,01 mL afwasmiddel kleven, inclusief aan de onderkanten van borden en zo, dus stel nou eens dat je dagelijks 0,005 mL afwasmiddel binnenkrijgt, waarvoor je dus in je eentje alle borden en pannen van binnen moet uitlikken, en alle vorken en messen aan het snij- resp. hapdeel moet aflebberen.

Stel je weegt 50 kg. Je zeepsop-dosis is dan 0,0001 mL/kg lichaamsgewicht. Laten we dat eens gelijkstellen aan 0,0001 mg/kg lichaamsgewicht dagelijks.

Een oud en inmiddels verboden insecticide als parathion-ethyl (doodshoofd op het etiket) had (in 1980, oud Frans boek) een ADI ofwel Acceptable Daily Intake van 0,005 mg/kg.

Gezien het gebrek aan doodshoofden op flesjes afwasmiddel, en gezien het feit dat je er ook nog eens ca. 50 keer zo weinig van binnenkrijgt per dag (en laat ik nou een factor tien te optimistisch gerekend hebben, soit) dan zou je dus in principe met parathion moeten kunnen afwassen en zonder te spoelen laten drogen......

(niet doen hoor , je weet maar nooit, en zo'n goed afwasmiddel is het ook niet denk ik....en bovendien niet meer verkrijgbaar als het goed is.)

kortom, ik zou me echt geen zorgen maken.... 8)

[Bas]

Wat een superantwoord Jan, je overtreft jezelf weer eens..

[Teun2]

Aangezet door Jan ben ik op zoek gegaan naar de Acceptable Daily intake.

Ik vond een rivm-rapport dat onderzoek naar deed naar het stofje glutaraldehyde in "Dreft Hygiënisch" www.rivm.nl/bibliotheek/rapporten/612810008.pdf

It is here assumed that the amount of glutaraldehyde residing on 1 m2 crockery is taken in per day.

In de meeste afwasmiddelen zitten anionics en niet glutaraldehyde

However, no quantitative information is available in literature on the amount of detergent remaining on washed dishes. Hakkinen (1999) reports in a personal communication, that in a report by Kerstholt and Van der Heide on ‘Quantitative determination of anionics residues on dishes’ it is stated that the anionics residue on porcelain dishes ranges from 1 to 8 mg/m2. This quantity depends on the detergent concentration, the washing-up temperature and whether or not the dishes are dried. The residue amount goes up as the detergent concentrations in the dishwater go up and as the dishwater temperature goes up. When crockery is not dried, more detergent is left behind on it (Hakkinen,1999).

Laten we dus pessimitisch stellen dat 1 m2 aan keukengerei per dag nuttig en daarop zit 8 mg anionische stoffen. Ik weeg 80 kg, dus ADI is 0,8 mg/kg

De helft van de hoeveelheid anionische stoffen is niet-ionische oppervlakte stoffen in Dreft. Laten we daarvan de ADI op 0,4 mg/kg zetten. De vraag is dit giftig of niet-giftig?

Oral exposure

Repeated oral exposure

Little information is available on toxicity following oral administration of glutaraldehyde. In studies in rats involving estimated doses of glutaraldehyde of 100-120 mg/kg/day in drinking water for 13 weeks, no findings of toxicological significance were found (HSE, 1997).

Volgens het rivm-rapport is glutaraldehyde veel giftiger dan de anionics dus ofschoon er in het rapport geen keurige ADI waarden zijn voor de anionische stoffen en niet-ionische oppervlakte stoffen dus het is niet aan te nemen dat de hoeveelheid anionische stoffen en niet-ioninsche oppervlakte stoffen giftig is.

[Jan van de Velde]

Laten we dus pessimitisch stellen dat 1 m2 aan keukengerei per dag nuttig en daarop zit 8 mg anionische stoffen. Ik weeg 80 kg, dus ADI is 0,8 mg/kg

liever anders formuleren, moet luiden:

Laten we dus pessimitisch stellen dat 1 m2 aan keukengerei per dag "afgelikt" wordt en daarop zit 8 mg anionische stoffen. Ik weeg 80 kg, dus de dosis die ik dagelijks binnen krijg is 8 mg/80 kg = 0,1 mg/kg

Een ADI is niet een dagelijkse dosis, maar een dagelijkse dosis die wettelijk nog acceptabel wordt geacht.

Little information is available on toxicity following oral administration of glutaraldehyde. In studies in rats involving estimated doses of glutaraldehyde of 100-120 mg/kg/day in drinking water for 13 weeks, no findings of toxicological significance were found (HSE, 1997).

Hier staat dus dat bij ratten die dagelijks werden gevoerd met een dosis van 100 mg/kg gluteraldehyde geen toxicologische verschijnselen konden worden waargenomen. Er is nog geen ADI vastgesteld, maar voorlopig lijken ratten een 1000 x hogere dosis dan jij binnenkrijgt nog prima te overleven.

Voorlopig nog geen paniek dus.