ArjenvS schreef:Ik bedoel zeker niet de waarde die wij eraan geven. Het is juist di waarde die ter discussie staat. Vandaar dat ik de oorsprong van het woord wil weten. Wanneer je verder terug graaft in de menselijke geschiedenis zie je namelijk vaak dat hele volksstammen allang wisten hoe de vork in de steel zat op bijv. wiskundig of sterrenkundig niveau. Ook blijkt steeds vaker natuur en scheikunde geen ongewone kennis geweest te zijn in oude beschavingen.
Ik heb de hypothese dat we het woord dimensie een beetje verkeerd inschatten en daarom zoek in naar de oorsprong hiervan.
In het Latijn betekende "dimensio" gewoon "afmeting", van "di(s)-" (uiteen) en "metiri" (meten), een gewoon woord voor een alledaags begrip dus. In het Engels is "dimension" trouwens nog steeds een gebruikelijk woord voor "afmeting".
De betekenissen van "dimensie" in de moderne wetenschappen zijn ook modern. Een zin als "de dimensie van het uur is tijd" zou een oude Romein als onbegrijpelijke wartaal in de oren geklonken hebben.
Het komt heel vaak voor dat gewone Latijnse of Oudgriekse woorden in de wetenschap een betekenis hebben gekregen die ze oorspronkelijk niet hadden. Dat is trouwens ook met inheemse woorden gebeurd, denk maar aan "veld" in "elektrisch veld".