Zo ik het zie, stel dat we verkeerde conclusies trekken van onze waarnemingen....
En sinds 2018 met nieuwe denkwijze dat fotonen energie verliezen bij het ontsnappen van zwaartekracht.
Kan dit ook zo bezien worden als ombuiging.s theorie zie hieronder...
Ik blijf bij mijn standpunt van 2013, dat de ruimte heel veel groter en ouder is dan 13,8 miljard lichtjaar oud dat wij in het verleden kunnen zien door roodverschuivings-beperking, en voorspel ik alvast dat met nieuwe projecten en technieken om dieper de ruimte in te kunnen kijken, nu via radiotelescopen ook in het diepste diepte Melkweg clusters en veel zware en super zware zwarte gaten gaan vinden, en tot conclusie zullen komen dat ruimte-tijd eindeloos doorgaat, met daarin het ontstaan van, en sterfte van.
En dat roodverschuiving grotendeels komt door zwaartekrachten in de ruimte, hoe dieper we de ruimte in kijken hoe verder de lichtgolven uitgerekt worden door ombuigingen van zwaartekrachten langs miljarden melkwegstelsels en super zware objecten waar geen licht meer uit kan ontsnappen, maar het achterliggende licht wel kan ombuigen waardoor de golflengte uitgerekt wordt, en dat maal zoveel miljarden keer voordat wij dat ontvangen licht kunnen waarnemen, lijkt het op uitdijing als visueel meetbaar roodverschuiving.
zie het als miljarden radio zenders in de ether , waardoor veel ruis storing ontstaat door overlappende gelijkwaardige signalen op die frequentie.
En sommige goed doorkomen die of heel krachtig zijn, of nabij zijn.
Waar ik op doel is de horizon van een zwart gat dat heel ruim kan zijn in afstand, tussen het zwarte gat en de ruimte afhankelijk hoe krachtig de zwaartekracht is van het zwarte gat object.
probeer ik te verwoorden met relatieve waardes en vergelijkingen van ervaring als zendamateur.
Stel.... een radio zender van 1 Watt en 1 meter van de zendmast geeft op een meter een waarde aan, stel 10, en bij een afstand van 2 meter de gemeten waarde 3 is.
Nu gaan we het vermogen van de zender vergroten naar 10 Watt, om dan de gemeten waarde 10 weer te zien moeten we veel verder van de zendmast gaan staan, zeg ergens tussen 5 en 6 meter, Om de waarde 3 te meten moeten we nu tussen de 20 en 30 meter van de zendmast gaan staan.
valt het muntje?
Nu gaan we het vermogen X 1000 verhogen 10.000 Watt, om dan de waarde 10 weer te meten moeten we tussen de 5000 en 6000 meter van de mast gaan staan, en om de waarde om en nabij 3 te meten moeten we op een afstand gaan meter ergens tussen 20000 en 30000 meter.
Stel dat die 10 een horizon grens is van een zwart gat, en de waarde tussen 10 en 3 een roodverschuiving geeft door golflengte uitrekking, naarmate steeds dichter bij 10 een maximale rood verschuiving, want bij waarde 11 verdwijnt het licht in het zwarte gat, verder weg richting waarde 3 en lager steeds mindere rood verschuiving.
Stel dat er miljarden zwarte gaten zijn waardoor de waarde lager dan 2 uitzonderlijk wordt afhankelijk van locaties in de ruimte.
Stel dat we in een gemiddelde waarde van 3 zitten in onze ruimte en kijken we overal in de ruimte waar we roodverschuiving zien, en dat hoe verder weg overal de gemiddelde waarde 3 is dan blijven we dus toenemende rood verschuiving waarnemen naarmate we steeds dieper de ruimte in kijken, ook als we kijken naar locaties waar de waarde lager dan 3 is, immers wij zitten in de waarde van 3, en alles wat lager is zien wij ook als rood verschuiving op langere afstanden van ons.
Alles wat hoger dan 3 is zal de roodverschuiving sterker toenemen op steeds kortere afstanden richting het zwarte gat. Zodat voor onze waarneming naarmate we dichter naar het zwarte gat inzoomen we ook roodverschuiving zien, maar ook heel ver weg in deepspace waar door miljarden sterrenstelsels met hun verzameling van zwaartekrachten tussen ons en veel verder weg, het licht daarvandaan steeds meer in golflengte van roodverschuiving verlengt word door ombuigingen van het licht langs zwaartekrachten.
(p.s. licht zijn fotonen)
Het gaat mij hierom dat in de gehele ruimte mogelijk een en al zwaartekracht aanwezig is van het zwaarste waar wij naartoe verplaatsen, ook al lijkt het dat als we in de ruimte zijn geen zwaartekracht voelen, door onze eigen minimale massa in omloopbaan om de dichtstbijzijnde zwaardere object, planeet of zon.
Ook vermoed ik dat er een relatie aanwezig is, dat hoe dichter objecten bij het zwarte gat bevinden het object zelf ook zwaarder wordt, dat en mede tezamen door eigen eigenschappen van het opbranden van hun elementen en fusie.
..........
space inflation, as I see, is it possible by all the gravity's in deep space around us? that visual let us think space inflation is as it is.
But I think there is a forgotten option, mass of so many gravity and this is resulting into Redshift! between us and the more further away sources.
light >> gravity Redshift >> gravity Redshift >> gravity Redshift >> and that by so many gravity objects and distance let us think as we see the space is expanding, by how more Redshift how faster space is expanding. This is as I think from the results of so many kind of gravity in space that forced the wave of photon into a longer wave.
https://www.youtube.com/watch?v=0uj0HZ3HLFw
