Afgelopen week had ik hier vrienden uit Nederland op bezoek met kinderen. Ik vroeg of hun zoon nog een baby of al peuter was. Ik kreeg als antwoord, geen van beiden want het is een 'dreumes'.
Weet iemand of dit correct is? Volgens mij is de normale volgorde van levensfasen namelijk: Baby - Peuter - Kleuter? En is dreumes meer spreektaal voor een meer specifiek deel van het leven van een kind?
Psychologen/biologen hebben wellicht nog meer benamingen voor fasen (bijvoorbeeld de fase waarin een kind zijn spiegelbeeld leert herkennen, leert kruipen, leert lopen, etc.), maar het lijkt me sterk dat 'dreumes' daar een van is.
Dreumes betekent zoiets als deugniet, schattig kind.
Ik ben zelf een ouder (inmiddels van teenagers) en toen mijn kids zo jong waren was het idd: baby, peuter, kleuter.
Dus in eerste instantie dacht ik: je opmerking klopt.
Maar als je nu eens googelt op "dreumes" dan zie je dat dat onderscheid tegenwoordig (geen idee sinds wanneer) wel degelijk wordt gemaakt in de wereld van ouders met kleine kinderen, meestal zo:
Veertje schreef:Ik ben zelf een ouder (inmiddels van teenagers) en toen mijn kids zo jong waren was het idd: baby, peuter, kleuter.
Dus in eerste instantie dacht ik: je opmerking klopt.
Maar als je nu eens googelt op "dreumes" dan zie je dat dat onderscheid tegenwoordig (geen idee sinds wanneer) wel degelijk wordt gemaakt in de wereld van ouders met kleine kinderen, meestal zo:
Ook, maar is dit correct? Want baby --> peuter --> kleuter is volgens mij niet gelijk aan baby --> dreumes --> peuter --> kleuter. De levensfase van peuter is in de tweede stelling namelijk verkort. Het zou denk ik moeten zijn dat dreumes een fase is in de levensfase peuter? En niet een aparte fase?
Als je de beschrijvingen in de gegeven links leest dan lijkt het erop dat men het tegenwoordig als een aparte fase beschouwt. Een dreumes is geen baby meer en nog geen peuter. Misschien vond men het verschil tussen kinderen van 1-2 jaar en kinderen van 2-3 jaar en 3-4 jaar zo groot dat men voor die van 1-2 jaar een aparte benaming heeft gezocht in plaats van ze allemaal "peuter" te noemen.
Ik vraag me daarbij sowieso af of het onderscheid peuter en kleuter eigenlijk niet net zo kunstmatig is en hoe lang dat onderscheid (koppeling aan specifieke leeftijd) historisch gezien wordt gemaakt.
I am not young enough to know everything - Oscar Wilde
Maar wie bepaalt dit dan? en waar wordt het beschreven? Want ik kom het hoofdzakelijk tegen op sites over kinderen/opvoeding (Dat is niet raar natuurlijk, maar als het daar meer een 'spreektaal' is geworden en ze het van elkaar overgenomen hebben hoeft het mijn inziens nog niet juist te zijn natuurlijk).
Maar als je nu eens googelt op "dreumes" dan zie je dat dat onderscheid tegenwoordig (geen idee sinds wanneer) wel degelijk wordt gemaakt in de wereld van ouders met kleine kinderen
Die term hebben ze dan wel ongelukkig gekozen, want voor ouders die die term niet kennen is "dreumes" een aanduiding voor de schattigheid van hun kind.
"Ik heb thuis een dreumes" kan dus meerdere betekenissen hebben.
Okee, die mening mag je hebben, maar daar ging het hier niet om. Het ging erom of dreumes door de kennissen van de TS correct werd gebruikt of niet. Gezien het feit dat het woord dreumes blijkbaar in de ouders-van-nu community gebruikt wordt voor een kind tussen 1 en 2, en blijkbaar ook in biologieboeken voorkomt op die manier, en er consultatieburo-sites zijn die die term hanteren, kunnen we ervan uitgaan dat de kennissen van de TS, ALS ze het woord al fout gebruikt hebben, dat in ieder geval met een redelijk legitieme overtuiging hebben gedaan dat het hier om een min of meer officieel gebruik van het woord "dreumes" gaat.
Hoe lang wordt het woord peuter al gebruikt? Of kleuter, tiener, adolescent, etc. etc. Naarmate de behoefte naar een term groeit (hoe duiden we peuters tussen de 1-2 jaar aan, want nu weten we dat die erg verschillen van peuters die ouder zijn - hoe zullen we ze eens noemen?) is het een kwestie van afwachten voordat een bestaand (of nieuw) woord in zwang raakt.
I am not young enough to know everything - Oscar Wilde