Waarom blijven planeten om de zon draaien?

[Guscolnini]

Okeej.. dus hier komt het op neer, voordat ik het verkeerd begrijp.

Omdat de zon zo ver van de aarde afstaat maakt de diameter van de aarde zo weinig uit dat de zon geen (zie weinig) invloed heeft op eb en vloed.

Of is dit alweer een nieuwe theorie

Dus kan iemand me het nog even in 'normale' nederlands woorden uitleggen?

[Jan van de Velde]

Je zit er volgens mij niet ver naast. Maar ik ga er eerst eens even een (paar)nachtje(s) over slapen.

Iemand die het in de tusentijd wil uitleggen, moet even apart het effect van de maan bespreken alsof de zon er niet zou zijn. En dan het effect van de zon als de maan er niet zou zijn. Dat lijkt me het duidelijkst.

[Pelletje]

Misschien helpt dit: http://www.getij.nl/index.cfm?page=uitleg

[Jos Tieleman]

Goede korte uitleg van Brinx. Als je differentieert kom je vanzelf tot de 3e macht. Alleen heb je wel veel wiskunde nodig. In normaal hollands komt het op het volgende neer:

Ik kijk om het eenvoudig te houden alleen naar de aantrekkingskracht.

Je kan de centrifugaalkracht er ook bij betrekken maar dat maakt het nog ingewikkelder.

De getijden worden veroorzaakt door de aantrekkingskracht van zon en maan. De grootte van de getijdekracht is niet gelijk aan de aantrekkingskracht maar aan verschil tussen de voor en achterkant van de aarde. (Hoe krijg ik een zelfgemaakte tekening in een bericht ?)

getallen voorbeeld:

versnelling a = M*G/r*r

G=6,7E-11

straal aarde 6,4E6 meter

zon

M=2E30 kg

afstand 150000E6 meter

afstand achterkant aarde tot zon:

r=150000E6+6,4E6 = 150006,4E6 meter

aantrekking door zon: invullen in formule geeft

a= 5,95504E-3

afstand voorkant aarde tot zon:

r=150000E6-6,4E6 = 14999364E6 meter

aantrekking door zon: invullen in formule geeft

a= 5,95606E-3

verschil is 0,00102 E-3 =1,02E-6

maan

M=7,4E22 kg

afstand 380E6 meter

afstand achterkant aarde tot maan:

r=380E6+6,4E6 = 386,4E6 meter

aantrekking door maan: invullen in formule geeft

a= 3,31174E-5

afstand voorkant aarde tot maan:

r=380E6-6,4E6 = 373,6E6 meter

aantrekking door maan: invullen in formule geeft

a= 3,55216E-5

verschil is 0,24E-5 is 2,4E-6

Je ziet de getijdenkracht veroorzaakt door de maan ruim twee keer zo groot is als die van de zon.

Toch wel een lang verhaal

Boeiende uitleg over getijden van www.getij trouwens. Dat van de getijdengolven was nieuw voor mij.

[aadkr]

Dat de planeten ellipsvormige banen beschrijven , heeft te maken met de som van de potentiele- en de kenetische energie van de planeet t.o.v. de zon.

Als de totale energie negatief is, dan krijg je een ellips

Als de totale energie nul is, dan krijg je een parabool.

Uiteraard spelen ook wet van behoud energie, en wet van behoud baanimpulsmoment een rol.

Dat alle ellipsen ongeveer in hetzelfde vlak liggen, (het eclipticavlak) heeft te maken met de ontstaansgeschiedenis van het zonnestelsel.

[zpidermen]

Dat alle ellipsen ongeveer in hetzelfde vlak liggen, (het eclipticavlak) heeft te maken met de ontstaansgeschiedenis van het zonnestelsel.

Ja, waarom draaien planeten niet zoals elektronen om een atoomkern draaien, maar allemaal nagenoeg in hetzelfde vlak?

[aadkr]

In mijn reader van het vak sterrenkunde (van een tijd geleden) staat het volgende:

Door een "toevallige" dichtheidsvergroting scheidde zich een hoeveelheid materie af in de vorm van een soort wolk. Deze wolk , die ook een zeker draaiimpulsmoment bezat,begon zich onder invloed van de eigen zwaartekracht en de lichtdruk van de sterren samen te trekken. Het totale impulsmoment blijft behouden. De wolk ging daarom sneller roteren. Deze steets snellere rotatie verhinderde op den duur de materie in een schijf loodrecht op de rotatieas zomaar naar binnen te vallen. Het materiaal aan weerszijden van dit vlak bleef wel naar binnen vallen. Zo groeide uit de roterende gas en stofwolk een platte schijf, waar de deeltjes in nagenoeg cirkelvormige banen rond het gravitatiecentrum bewogen. Uit de stof en gasdeeltjes van deze schijf zijn vervolgens de planeten ( met hun manen) ontstaan.

[Jekke]

Niet echt eigenlijk, de aarde heeft toch ook geen motorom rond de zon te draaien? Je moet em een maal genoeg snelheid geven en hit is voor mekaar, sommige satellieten hebben toch ook geen motor..

Luchtweerstand......

In de ruimte is er toch ook weerstand, weliswaar zeer weinig, maar dan zou de Aarde op een bepaald moment ook op de zon moeten storten? Fijn :<

als ik me niet vergis heb ik eens op een docu gezien dat de aarde dat ooit ook zal doen (theoretisch tenminste, want er kan nog vanalles anders gebeuren inmiddels)

[zpidermen]

Deze wolk, die ook een zeker draaiimpulsmoment bezat, begon zich onder invloed van de eigen zwaartekracht en de lichtdruk van de sterren samen te trekken. Het totale impulsmoment blijft behouden. De wolk ging daarom sneller roteren.

De wolk als geheel, of alleen het buitenste gedeelte van de wolk, of juist het centrum van de wolk? En wat heeft er uberhaupt voor gezorgd dat de wolk op een gegeven moment begon te draaien? Het lijkt me dat daar een kracht voor nodig was, die zich buiten de wolk bevond en invloed uitoefende op de wolk. Waar kwam die kracht vandaan? En wat was dat precies voor kracht?

Deze steeds snellere rotatie verhinderde op den duur de materie in een schijf loodrecht op de rotatieas zomaar naar binnen te vallen.

Hoe zit het met die steeds sneller wordende rotatie? Wordt die rotatie ook nog ergens door afgeremd?

Het materiaal aan weerszijden van dit vlak bleef wel naar binnen vallen.

Ondanks die steeds sneller wordende rotatie?

[RagingR2]

In de ruimte is er toch ook weerstand, weliswaar zeer weinig, maar dan zou de Aarde op een bepaald moment ook op de zon moeten storten? Fijn :<

Dat zal ook zeker gebeuren, maar maak je niet druk, dat duurt nog wel even.

Al weet ik zo niet of dat eerder gaat gebeuren dan dat de aarde opgeslokt wordt door de zon, doordat de zon expandeert wanneer hij een rode reus wordt. Maar er is hier vast wel iemand die dat wel weet.

Ik had een andere vraag die een beetje op dit thema aansluit:

Hoe komt het dat de banen waarin de planeten om de zon bewegen zich allemaal in een plat vlak bevinden, net zoals de banen rond Saturnus 1 platte schijf vormen? Hoe komt het dat de planeten niet gewoon allemaal in willekeurige banen rond de zon bewegen, zoals TV-satellieten om de aarde? Die bewegen ook niet allemaal over de evenaar, als je snapt wat ik bedoel.

[Hans Erren]

Dat de planeten ellipsvormige banen beschrijven , heeft te maken met de som van de potentiele- en de kenetische energie van de planeet t.o.v. de zon.

Als de totale energie negatief is, dan krijg je een ellips

Als de totale energie nul is, dan krijg je een parabool.

Uiteraard spelen ook wet van behoud energie, en wet van behoud baanimpulsmoment een rol.  

Dat alle ellipsen ongeveer in hetzelfde vlak liggen, (het eclipticavlak) heeft te maken met de ontstaansgeschiedenis van het zonnestelsel.

een object dat naar de zon valt, zal afhanklijk van zijn snelheid een kegelsnede beschijven, snelle objecten een hyperbool (die keren dus niet terug) trage objecten een ellips, (die worden ingevangen). Cirkels en parabolen zijn exacte randgevallen, die in de praktijk dus nooit voorkomen.

[BioHazardNL]

Is het niet zo dat toen de aarde in de baan van de zon kwam. Maakt niet uit hoe de aarde dan is ontstaan.

De aarde een beginsnelheid had en die die nu nog steeds heeft?

De wrijving die plaats vind is te verwaarlozen die is veel te klein.

[Melissa]

Ik zou even nog willen terugkomen op de baan die de planeten maken rond de zon.

Ik weet wel dat dit een soort "constant vallen" is dat ze doen (evenwicht tussen de snelheid van de planeet en de zwaartekracht), maar ik vroeg me af: hoe komt het dat onze aarde bijvoorbeeld zo mooi in ellipsjes BLIJFT ronddraaien rond de zon? Ik zou toch denken dat de geringste kracht die op de aarde wordt uitgeoefend, genoeg is om de aarde ofwel naar de zon toe te duwen (aarde die op de zon valt) ofwel de aarde uit zijn baan rond de zon duwt zodat de aarde van de aantrekkingskracht van de zon ontsnapt en in het oneindige heelal "wegzweeft"

Vergis ik mij als ik zeg dat we in een labiel evenwicht zitten? Als de snelheid van de aarde even van richting verandert door een kracht, dan vliegen we ofwel weg van de zon ofwel naar de zon toe (allebei niet zo'n fijne toestanden kan ik mij voorstellen )

Nu zijn er denk ik toch genoeg krachten die op de aarde werken: dagelijkse meteorietinslagen (weliswaar kleintjes maar toch), de aantrekkingskracht van Jupiter (niet te verwaarlozen, want zo'n 106 keer groter dan de aarde als ik mij goed herinner), aantrekkingskrachten van mars en venus, die toch relatief dicht bij de aarde gelegen zijn, voorbijrazende kometen, enzovoort... Dit zijn weliswaar allemaal kleine krachten maar uiteindelijk moeten deze toch in staat zijn de aarde uit zijn baan rond de zon te brengen (met alle gevolgen vandien)?

Hoe kan dit, dat de aarde maar lustig blijft ronddraaien en niet uit zijn baan wordt gebracht?

Thx,

Melissa

[Jan van de Velde]

De gemiddelde meteoriet die op aarde stort moet je ongeveer zien als een stofje dat tegen een voetbal botst. Zelfs inslagen van lichamen met een doorsnede van 10 km die mogelijk de uitsterving van de dino's veroorzaakt hebben moet je in schaal maar eens uitzetten tegen de diameter van de aarde (zie wiki). Dat is dan een zandkorrel tegen een voetbal. Kunje allemaal netjes uitrekenen (P=mv), en dan heeft het ook invloed hoor, maar toch niet in die mate dat we moeten vrezen voor serieuze baanveranderingen. Bovendien, vandaag botst er eentje rechts, morgen weer een links. Dus een perfecte ellips is het inderdaad niet.

Maar,

a difference that makes no difference is no difference.

[Brinx]

Bovendien zijn banen stabiele evenwichten: aan een bepaalde baan, zoals de baan van de aarde rond de zon, kan een energie toegekend worden: de som van de kinetische energie en potentiele energie van de aarde, gemeten vanuit het (niet-versnellende, dus inertiaalstelsel!) zwaartepunt van het aarde-zon systeem. Die totale energie blijft constant, wanneer er verder geen externe invloeden bij betrokken zijn. Zoals al eerder aangehaald werd is de totale energie voor een elliptische baan negatief. Als er een kleine verandering in deze energie aangebracht wordt (de aarde krijgt een tikje van een meteorietje o.i.d.), verandert de totale energie ook niet veel. De baan verandert dan ook nauwelijks, en er is geen sprake van een terugkoppeleffect waardoor de totale energie verder zou moeten gaan veranderen.

Als je de invloed van andere planeten mee gaat nemen, kan een baan wel degelijk onstabiel zijn. Over langere tijden kunnen planeten door wederzijdse (zwaartekrachts-)beinvloeding naar binnen of naar buiten migreren, en daarbij kleinere objecten compleet het zonnestelsel uitzwiepen of de zon in laten storten: objecten die daarvoor ook een doodnormale baan rond de zon hadden. De totale energie van al die objecten bij elkaar (gemeten t.o.v. hun gemeenschappelijke zwaartepunt) blijft constant, als je externe invloeden wederom buiten beschouwing laat. Voor het zonnestelsel als geheel is dat een heel redelijke aanname. Voor het aarde-zon systeem is dat ook al een heel redelijke aanname trouwens: alleen als je over periodes van miljarden jaren gaat praten kunnen er rare dingen gebeuren, omdat de energie-uitwisseling tussen de planeten zo langzaam verloopt.