in india is er zelfs een extreem hindoeistische groep actief, ik ken ze alleen niet bij naam. van boedhisten weet ik het zo net niet, nja misschien Hare Krishna, dat zijn toch boedhisten?
Ja, en die zijn dan zeker extreem vredelievend?
Moderator: Rhiannon
in india is er zelfs een extreem hindoeistische groep actief, ik ken ze alleen niet bij naam. van boedhisten weet ik het zo net niet, nja misschien Hare Krishna, dat zijn toch boedhisten?
die hindoeisten niet, maar Hare Krishna emm....ja die wel
http://www.theovangogh.nl/sylvia.htmlKanker!
Gisteren werd ik gebeld of 't OK was dat er een compilatie van anderhalf uur zou worden gemaakt van de vraagesprekken die Sylvia Millecam aan me heeft weggegeven op TV, Vrijdagavond a.s. te herhalen op Net 5.
En wat moesten wij daar nu 'ns voor vragen?
"Twintigduizend", zei ik: "En ik wil 't niet hebben..."
Als eerbewijs aan de overledene wordt dat bedrag nu overgemaakt aan de stichting AAP. Ik heb de blaren op m'n tong geluld in het verleden, dus een hoop types en tiepjes van mijn generatie zitten in het archief. Het grote sterven is begonnen en hoe te doen?
Moeilijke vraag. Bolkestein is door mij bevraagd; mocht die morgen kastje-wijlen gaan, tsja, dan is mijn onderhoud met meneer deel van nieuws en moet er betaald worden. Als Herman Brood springt valt mijn babbeltje met hem onder m'n contract met Yorin, dat mag herhalen wat het wil. Sterft Sylvia Millecam, die ik bevroeg voor AT5 en RTL 5 en van welker' gesprekken de rechten bij ondergetekende liggen, dan bekruipt mij het onaangename gevoel dat ik een slaatje zou slaan uit iemand die veel te vroeg dood ging. Wie is in de business van het gevoel - de mijne als ik interviewer speel - te goed om als gier op wacht te zitten bij een kadaver?
Nou ja, liever niet als 't niet hoeft. Ik zou liegen als ik zeggen zulde in tranen te zijn uitgebarsten toen ik van Sylvia's verscheiden hoorde, want ik kende haar amper, hoewel ze mij die enkele keer dat wij elkaar tegen het lijf liepen voorkwam als een lief iemand, zonder nodeloze kapsones, voor zover wij zulks bij een actrice een voordeel mogen achten. Lief, achteloos omtrent roem, niet van de ratten bezeken en thans dus de zoveelste die verscheurd mocht worden in de klauwen van natuur-genezende kwakzalvers. Wat zal ze eenzaam zijn geweest toen de knobbel in haar borst gewoon een knobbeltje met grote K bleek en niks 'bacteriële infectie'. O Sylvia...
Reneé van Praag, producent van Een Prettig Gesprek, vroeg destijds geen geld bij het afscheid dat Adriaan Venema drie dagen voor zijn zelfmoord van mij en de camera nam; ook daar kan ik me iets bij voorstellen, al was de uitzending de dag na Het Besluit van mijn gast bepaald top-amusement.
Wij leven in een land waar oplichters als Paul Rosenmöller als 'integer' gelden.
Het rondje publiciteit dat de fractie-voorzitter van Groen Links de laatste twee dagen in de kranten maakt om de schade te beperken die zijn imago heeft opgelopen dankzij de kanker van Tara, is weer van een potsierlijke zelfingenomenheid.
"Ik voel me belazerd", laat meneer overal noteren. De enige die belazerd wordt is de Nederlandse kiezer die minstens een jaar te lang in het ongewisse is gelaten over Mevrouws ziekte in het hoofd. Bij Groen Links mogen ze graag kwebbelen over 'de waardigheid van de mens' en zie; wie een bruine huidskleur heeft mag van de witte Voorman gesanctioneerd liegen. Je zou kunnen zeggen, dat is beledigend voor al die honderduizenden gepigmenteerde medeburgers die van liegen niet hun brood hebben gemaakt - Rosenmöllers 'vergissing' is in diepste wezen gebaseerd op de racistische aanname dat allochtonen nu eenmaal corrupter zijn dan hier-geborenen - en 't valt me ook op hoe laf zo'n staatssecretaris Van Boxtel is om dat naar Mevrouw vernoemde prijsje van haar naam te ontdoen; beetje pijnlijk voor de bewindsman misschien, zulke vergissingen in oordeel over wie deugt en wie niet?
Waar 't om gaat is dat niet Tara kanker krijgt maar Sylvia, dat niet Rosenmöller en Van Boxtel worden afgebrand en met hoon overladen weggestuurd, dat het lot van mensen wreed want redeloos is en dat ik meer sympathie heb voor een getikte fabulante dan voor een miljonair die in zijn jonge jaren bij wijze van hobby stakingen in de haven leidde. Als iemand kanker verdient is 't Paul Rosenmöller, de hopman van politiekcorrect Nederland; mogen de cellen in zijn hoofd zich tot een juichende tumor vormen, en laat ons dan beluisteren of er enig verschil is in meneers gekwebbel vergeleken met wat er uit kwam voor die Blijde Boodschap.
Laat ons pissen op zijn graf.
Oplichter.
Theo van Gogh