Afgelopen week was er veel aandacht voor het bericht dat een vrouw een beginnend mensenleven liet aborteren omdat het geboren zou worden met een hazenlip.
Persoonlijk begrijp ik niet de commotie die het veroorzaakt.
Ik kan wel begrijpen dat mensen met imperfecties als een hazenlip zich getroffen voelen door de keuze van de betreffende mevrouw, maar dat kan m.i. niet een reden zijn waarom deze vrouw tegen haar gevoel in het ongeboren kind op de wereld had moeten laten komen.
Ook het kind zelf bezit nog geen enkel belang om zijn leven in stand te houden, dus dat lijkt me ook niet een reden waarom deze vrouw hierin een verkeerde keus gemaakt zou hebben.
Het is toch reuzefijn dat wij over deze keuzemogelijkheid beschikken, waarom hebben wij dan toch zo de behoefte om hier grenzen in aan te brengen en of een moreel oordeel erover te spuien?