Hi Ali...
Volgens mij gooien we in deze thread wat dingen door elkaar.
Wat vind jij van het gegeven dat de roodverschuiving in stappen verloopt en dat de lichtsnelheid afneemt?
Je gaat hier uit van de ondekte ZPE (zero point energie). Door een toename van de ZPE wordt licht trager (c neemt dus af). Dit heeft echter geen roodverschuiving tot gevolg.
De ZPE echter houdt ook electronen om hun baan in de molecuul structuren. Als een elctron naar een lagere baan valt komt er energie vrij. Die wordt uitgezonden als een foton. Dit gebeurd schoks gewijs (kwantum treshhold). Door de toenemende ZPE (die ook het licht vertraagt) komen de electronen schoksgewijs (vandaar gekwantifiseerde roodverschuiving)in een nieuwe rust stand (stabiele baan om de kern).
Daardoor zenden ze een rood licht uit... dat door ons als roodverschuiving wordt geinterpeteerd.
De roodverschuiving bracht de big-bang theorie voort. Berekeningen met de ZPE hebben echter aangetoond dat roodverschuiving dan niet door het dopplereffect kan komen. maw ... het heelal blijkt naar aanleiding van die theorie toch statisch te zijn.
Massa berekeningen habben aangetoond dat een stabiel statisch heelal met het ZPE mogelijk is.
Er is dus geen rede om aan te nemen dat het heelal expandeerd. Dus hoeft het niet uit een big bang te zijn ontstaan, en zien we een simpel maar rieeel 3D beeld van ons heelal.
Dat is dus ook de reden waarom we oude stelsels in verweg stelsels zien. Volgens de Big bang zouden de meest verweg staelsels het langste in de tijd terug zijn. Dus jonger. Stelsels in onze buurt tonen aan dat oudere stelsels meer verdraait zijn. Neem een lijn als voorbeeld. Het midden van de lijn is het midden van een zonnestelsel. De uiteinden zijn de armen en hebben de minste massa. Het midden heeft meer energie (massa) en draait sneller dan de uiteinden van onze lijn. Langzaam onstaat zo een spiraalvorm. Hoe groter de vervorming van de lijn hoe ouder het stelsel is. We vinden hele oude spiraalvormen ver terug in de tijd (ver weg van ons). Toch zouden deze jonger moeten zijn dan onze....
Een van de gevolgen van het niet kloppen van het uitdijen van het heelal is dat het stelsel een stuk kleiner is dan we hadden gedacht. Dat verklaard waarom de verweg stelsels ouder zijn dan we dachten. We kijken toch niet zover het verleden in als we dachten. Bovendien zou een snelere lichtsnelheid in het verleden het licht sneller tot ons hebben gebracht. Dus nog minder verschil in wat we waarnemen in zonnestelsels verweg en dichtbij.
). Hebben zwarte gaten dan ook invloed op de homogeniteit van de uiteenzetting van het heelal? Dus zet het heelal, in nabijheid van een zwart gat, minder snel uit dan zonder deze vlakbij? 
