AMSTERDAM - Zes mensen worden vanaf volgend voorjaar vijfhonderd dagen lang geïsoleerd in Rusland. De Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA) wil op deze manier een team mensen een gesimuleerde reis naar de rode planeet Mars laten ondergaan.
Wat maken astronauten mee op een anderhalf jaar durende reis naar Mars en terug? Dat is de vraag van het Mars500 experiment. Zes mensen worden vanaf volgend voorjaar vijfhonderd dagen lang geïsoleerd in Rusland, alsof ze reizen naar de Rode Planeet.
Interessant initiatief, vooral vanuit psychologisch standpunt dan.
Toch vraag ik me af of je als persoon niet beïnvloed blijft door het feit dat je weet dat het om een simulatie gaat.
Anderhalf jaar is wel lang, en je zal wel beginnen te geloven in wat je doet en de 'wereld' rondom je. Maar toch, bij rampsenario's blijft er volgens mij altijd onbewust een lichtje branden dat zegt: och, tis niet echt. Er kan niet veel mis gaan.
Desalniettemin: het doet wel wat met je, zonder nieuws vanuit de wereld, op je eigen groep aangewezen. Het doet me eigenlijk aan Lord of the Flies denken [rr]
p.s.: ik ben een leek op dit gebied, maar hoe lang duren bemande ruimtemissies dan nu ongeveer? Zo veel korter dat er een apart onderzoek wordt gedaan naar een missie naar Mars?
Volgens mij was er een rus die tenminste meer dan een jaar in de mir is gebleven. Hij was daar echter met minder mensen, en ook werden die mensen afgelost, ook zou er provisie om het half jaar naar boven zijn geschoten, maar dat weet ik niet zeker.
1.5 jaar is inderdaad best kort. Ik denk dat het moeilijke van een missie naar mars niet het daar geraken is, maar het terug komen.
Ik denk dat als je op mars zit en er iets gebeurt je geen kans hebt dat er maar ook iets voor je gedaan kan worden.
