Nederlands in japan: brug naar het westen

[Wien Ee]

Hoewel het Nederlands tussen 1641 en 1853 de enige westerse taal was die Japanners mochten leren, spraken ze de taal vaak zo slecht dat de Nederlanders hen niet verstonden.


Lees meer ... Kennislink

[RobertJ]

...uit de mode

Vijftig jaar later verdween de studie van het Nederlands binnen korte tijd weer uit de gratie, omdat Japan zich open stelde voor de rest van de wereld. Tot hun verbijstering ontdekten Japanse geleerden dat het Nederlands helemaal niet zo’n belangrijke wereldtaal was als ze hadden gedacht, en snel wierpen ze zich op het Engels en andere westerse talen. Hoewel het Japans nog steeds leenwoorden uit het Nederlands kent – pinsetto voor ‘pincet’ en orugoru voor ‘orgel’ bijvoorbeeld – is de uiteindelijke invloed van het Nederlands op het Japans, ondanks tweehonderd jaar exclusief contact, beperkt gebleven.

Nu is het Engels in Japan ook niet echt denderend, hoewel mij wel opvalt dat vrouwen en meisjes het vaak flink beter spreken als de mannen en jongens.


En je kan natuurlijk paf staan als je in Osaka in een klein winkeltje staat en achter je klinkt ineens "Vindt u het erg als ik Nederlands spreek?". Het bleek dus een Japanner te zijn die wil leren spelen op kerkorgel, en volgens hem kon dat alleen in Nederland, van daar dat hij zich maar alvast de Nederlandse taal geleerd had.


Als het net zo kerkorgel gaat spelen als het Nederlands spreken, dan gaat dat wel goed komen met hem.