Bloedsmaak bij extreme inspanning

[Herodotus]

Dat ben je waarschijnlijk al aangezien we alweer 2 jaar verder zijn...

[albert davinci]

Ik heb een (professionele) looptrainer gehad die altijd zei dat je na periodes van rust weer langzaam op moet bouwen.

Tijd voor begeleiding?

Het gaat behoorlijk offtopic maar tegenwoordig kan je met hartslagmeters en het Internet zelf ook wel goed gedoseerd opbouwen wat niet wegneemt dat het een voordeel kan zijn voor sommigen om dit in clubverband te doen.

Nog een mogelijke oorzaak: zweer in de slokdarm of de maag. Reflux van maagzuur is niet ongewoon tijdens het lopen wanneer mensen te kort voor het lopen hebben gegeten of gedronken. Wanneer je een zweer hebt en het wat bloedt (door het ophoesten van het maagzuur bijvoorbeeld) dan kan er wat bloed in jouw keel komen. Bloed bevat nogal veel ijzer, al weet ik niet ofdat je dat ook echt als ijzer proeft (ik heb nooit mijn eigen bloed geproeft).

2 tips waar iedere loper zich het beste altijd aan houdt: doe rustig warmlopen voor zo'n 20 minuten en eet en drink niet de laatste paar uur vóórdat je gaat lopen. Dat scheelt al veel ellende.

[Robjee]

Over het niet eten en drinken de laatste paar uur voordat je gaat sporten wil ik nog even een opmerking maken.

Eten is inderdaad niet zo verstandig of het moet een kleine maaltijd zijn arm aan voedingsvezels en vet en relatief rijk aan koolhydraten. Dit kan vaak niet anders wanneer s'morgens gesport wordt.

Het drinken is een ander verhaal. Belangrijk is om gehydrateerd aan de inspanning te beginnen. Een kwartier tot een half uur voor de wedstrijd/inspanning mag best nog gedronken worden (150-300ml) afhankelijk van de tolerantie, het moet wel comfortabel blijven aanvoelen. Als vuistregel houdt men aan dat de sporters een bolus kunnen verdragen van 400-600ml in de maag. Dit vocht kan tijdens de inspanning gebruikt worden om dehydratie te voorkomen.

Voldoende drinken voor en tijdens de inspanning kan men leren. Dit is een kwestie van proberen tijdens minder belangrijke trainingen.

Twee tot drie uur voor de wedstrijd kan men nog 400-600ml drinken, waardoor het overtollige vocht nog uitgeplast kan worden. Tijdens de inspanning kan met ieder kwartier ca. 150ml drinken om de vochtbalans te handhaven.

Hardlopers drinken vaak ca. 500ml per uur terwijl de maag tot meer dan een liter per uur kan verwerken.

Bronnen:

- Ronald Maughan, Louise Burke. Sportvoeding. Elsevier gezondheidszorg, Maarssen 2004

- American College of Sports Medicine; American Dietetic Association; Dietitians of Canada. Joint Position Statement: nutrition and athletic performance. American College of Sports Medicine, American Dietetic Association, and Dietitians of Canada. Med Sci Sports Exerc. 2000 Dec;32(12):2130-45. Erratum in: Med Sci Sports Exerc 2001 Jan;33(1)

- Hew-Butler T, Verbalis JG, Noakes TD; International Marathon Medical Directors Association. Updated fluid recommendation: position statement from the International Marathon Medical Directors Association (IMMDA). Clin J Sport Med. 2006 Jul;16(4):283-92. Review.

[albert davinci]

Wanneer je een marathon loopt moet je wel drinken tijdens het lopen, helaas.

Vóór een training kan je, zoals jij zegt, rustig kleine hoeveelheden water drinken al moet je er wel voorzichtig mee zijn.

Vlak na de inspanning, pak hem beet tijdens het 1ste uur, nemen de darmen makkelijker water op, vooral dan moet je veel drinken.

Wanneer je wil presteren en het is wat warmer weer of je loopt een hele lange afstand dan kan dat beetje extra vocht vóóraf natuurlijk wel helpen.

Vanaf dat je 2% van jouw lichaamsgewicht verliest aan vocht wordt de prestatie veel minder.

[Gast]

Kan het geen lactaat zijn? als je veel inspanning levert krijgen de spieren soms niet voldoende zuurstof en ga je lactaat aanmaken. Ik weet niet of je dat kan proeven in je mond?

[albert davinci]

Niet speculeren alsjeblieft. pi.gif

Het kan geen lactaat zijn, dat wordt gewoon afgevoerd naar de lever via de bloedvaten.

[Lala]

en dat zou je misschien best kunnen proeven in je bloed, anders kan je lichaam dat niet bij je smaakpapillen brengen.

[albert davinci]

en dat zou je misschien best kunnen proeven in je bloed, anders kan je lichaam dat niet bij je smaakpapillen brengen.

Dat zou in theorie natuurlijk wel weer kunnen, dan blijft het echter het opkomende bloed wat de oorzaak is van die smaak. Het is echter zinloos speculeren zolang we niet weten hoe melkzuur smaakt. pi.gif

Daarnaast zou je dan nog moeten weten hoe hoog de concentratie melkzuur zou kunnen zijn in bloed wat je op die plaats (maag, slokdarm?) verliest en hoe'n hoge concentratie er nodig is om die te kunnen proeven. Het lijkt mij om meerdere redenen onwaarschijnlijk dat de concentratie melkzuur hoog genoeg zou zijn om dat te kunnen proeven.

1ste gedachte die in mij opkwam maar ook veel te speculatief (daarom had ik die gedachte niet getypt): hemoglobine bevat veel ijzer waardoor bloed wat als ijzer smaakt. Ik weet echter niet ofdat die [ijzer] hoog genoeg is om dat te kunnen proeven en in hoeverre de smaak van bloed nog beïnvloed wordt door de andere componenten.

[Gast]

Ik moest aan lactaat denken omdat ik wel een zurige smaak ken na hevige inspanning. Het idee van melkzuur=zuur, maar dat is inderdaad wat speculatief, sorry. (bovendien hebben jullie helemaal gelijk dat het dan in het bloed zit en niet in de mond)

De ijzer/ staal geur vindt ik wel aanwezig in bloed. Nat, roestend staal doet me qua geur altijd denken aan bloed (ik heb via mijn studie wel wat operatie-ervaring). Ook heb ik wel eens bloed in mijn mond gehad na een tand door mn lip en is diezelfde smaak aanwezig. Maar of dat nu werkelijk komt door het ijzer in bloed weet ik ook niet.

[albert davinci]

Ik moest aan lactaat denken omdat ik wel een zurige smaak ken na hevige inspanning. Het idee van melkzuur=zuur, maar dat is inderdaad wat speculatief, sorry. (bovendien hebben jullie helemaal gelijk dat het dan in het bloed zit en niet in de mond)

Kan gebeuren.

De ijzer/ staal geur vindt ik wel aanwezig in bloed. Nat, roestend staal doet me qua geur altijd denken aan bloed (ik heb via mijn studie wel wat operatie-ervaring). Ook heb ik wel eens bloed in mijn mond gehad na een tand door mn lip en is diezelfde smaak aanwezig. Maar of dat nu werkelijk komt door het ijzer in bloed weet ik ook niet.

Ik heb zelf ook wel eens een operatie bijgewoond en dezelfde ervaring. De relevante vragen zijn dus: wat is de concentratie van ijzer in het bloed (hemoglobineconcentratie, aantal moleculen hemoglobine, aantal moleculen ijzer.) en vanaf welke concentratie gaan de smaak- en reukzintuigen het ijzer proeven.

Gast, ik heb nog even een klein verzoekje. Je hoeft je echt niet te registreren wanneer je dat niet wil (hoewel het snel gebeurt en je niet bang hoeft te zijn voor spam) maar het werkt makkelijker wanneer iedereen die gast is een vaste pseudoniem gebruikt. Anders weten we niet welke gast iets zegt. pi.gif

Nu is dat ook een beetje onze fout doordat het invullen van een naam niet verplicht is.

[Lala]

IJzer en glucose proef je denk ik het meest in bloed. Daarom is bloed ook zoet.

[albert davinci]

IJzer en glucose proef je denk ik het meest in bloed. Daarom is bloed ook zoet.

Heb jij het wel eens geproefd dan? pi.gif

Ik kan het even niet laten.

Weten jullie hoe ze vroeger diabetes diagnosticeerden? Doordat de urine dan zoet ruikt en smaakt.

Leve de vooruitgang.

[Saille]

Ik ga me binnekort registreren, lees al een tijdje mee. Nu effe niet zo veel tijd pi.gif

Interresant stukje vond ik net uit NRC next over ijzersmaak van bloed (en ijzer in t algemeen)

WIE IJZER RUIKT, RUIKT GEWOON ZICHZELF

Bron: NRC-Next

Datum: 24-10-06

Vormgever: Karel Hageman

Dat mensen in staat zouden zijn ijzer te ruiken is een illusie. Onderzoekers in Virginia, aangevoerd door Dietmar Glindemann, tonen dit aan in het vakblad Angewandte Chemie (international edition, 45).

Proefpersonen herkenden onmiddellijk de typische ijzerlucht aan hun handen, als ze een ijzeren voorwerp hadden beetgepakt. Dezelfde geur werd opgewekt door een oplossing met ionen tweewaardig ijzer (Fe). Maar niet door andere ijzerionen. In analyses van gasmonsters, die bij de handen waren verzameld, werden allerlei organische stoffen gevonden, die de geur kennelijk opwekten. De voornaamste was het keton, 1-octeen-2-on. Het ontstaat uit vetachtige stoffen uit de huid, die met bepaalde ijzerionen reageren. Bloed in contact met de huid wekt precies dezelfde geur op. Bloed ruikt inderdaad metalig.

[russell]

Het kan misschien ook door de zwavelbacterien komen die achterop je tong zitten die een ballistische smaak afgeven dat naar metaal smaakt en dat dat juist opgewekt word door de inspanning die het lichaam te verduren krijgt en die je normaal niet proeft.

[*gast_M_*]

Vanochtend heb ik weer flink hardgelopen na enkele maanden niet gesport te hebben. Ik ben tamelijk diep gegaan en proefde een duidelijke bloed-/staalsmaak in m'n mond. Ik weet dat het een bekend fenomeen is en ik vond het ook genoemd op atletiek-sites enzo, maar ik heb nog geen verklaring kunnen vinden. Weet iemand hoe je aan die bloedsmaak komt?

Ik denk dat je het zelfde heb als ik weleens heb, maar dan heb ik het door een andere reden. Ik ben een stevige 'blower' en dat is nogal zwaar/slecht voor de keel. Zo proef ik ook weleens bloed, maar zodra ik dan spuug om te kijken of ik iets rood zie, is er niks te zien. Ik heb dan ook een zwakke keel, krijg er last van tijdens het sporten enzo. Ik denk dat door de grote inspanning gewoon een heel klein wondje in je keel open schiet, en je dat vervolgens proeft.