[maatschappijfilosofie] organisaties: structuren en systemen

[qrnlk]

Natuurlijk, je kan altijd meedoen. Maar of je zal overleven is nog maar de vraag, de markt kan bijv te verzadigd zijn of de concurrentie is te groot.

Voor een individu is dit geen probleem. De meeste ondernemers zijn pas succesvol bij hun n'de idee. En zelfs dan is er een moment dat ook dat idee geen inkomsten meer oplevert. Ondernemen is dus continue innoveren.

Nee zou ik niet te snel zeggen, als een organisatie (je bedoeld hiermee o.a bedrijven neem ik aan?) wil overleven dan moet hij zich gaan specialiseren en aanpassen aan de markt. Als je conservatief blijft ga je na een tijdje ten onder. Organisaties die lang willen bestaan kunnen het zich niet veroorloven om conservatief te zijn. Daarom snap ik je idee niet echt om organisaties na 50 jaar te ontbinden, omdat organisaties die zo lang kunnen bestaan altijd met de markt mee gaan.

De meeste organisatie die het 50 jaar volhouden hebben een niche gevonden, een unieke resource, die ze bezet houden door hun aanwezigheid. Hun bestaan wordt gecontinueerd door

Als ik trouwens je posts zo zie, lijkt het wel alsof je de markt als iets aparts ziet van mensen, idem met organisaties en die ook apart ziet van markten. Dat lijkt me toch niet, zonder markt geen organisatie. Alleen zonder organisatie geen markt weet ik zo net nog niet.

Het is beeldspraak.

Natuurlijk zijn het (bijna) dezelfde mensen die een organisatie vormen als die een markt vormen. Het gedrag van deze mensen is echter zeer verschillend afhankelijk of ze in een markt en een organisatie zitten.

Organisaties kunnen als een soort pseudo-individu deelnemen aan een markt, maar hun gedrag is heel anders dan dat van echte individuen (mensen) die deelnemen aan een markt.

[Assassinator]

Voor een individu is dit geen probleem. De meeste ondernemers zijn pas succesvol bij hun n'de idee. En zelfs dan is er een moment dat ook dat idee geen inkomsten meer oplevert. Ondernemen is dus continue innoveren.

Ja dat klopt, maar dat heeft uiteraard wel zijn grenzen. Je kunt niet met elk idee de markt op, er moet wel draagvlak voor zijn. Ook is je kennis een beperking.

De meeste organisatie die het 50 jaar volhouden hebben een niche gevonden, een unieke resource, die ze bezet houden door hun aanwezigheid. Hun bestaan wordt gecontinueerd door rent seeking. Door organisaties naar afloop van 50 jaar op te heffen en te liquideren komen deze resources weer vrij op de markt.

Er zijn niet zo heel veel bedrijven die een dergelijke niche hebben, heb je wellicht voorbeelden? Overigens lijkt het me dat dergelijke nichés erg zeldzaam zijn, daarmee denk ik aan olie. Of wat had jij in gedachten?

Ook los je hiermee het probleem van een natuurlijk monopoly heel natuurlijk op: De monopolist gaat eens dood. Geen overheid die hoeft in te grijpen. (En wat als deze regel ook geldt voor overheden?)

Bedrijven worden natuurlijk altijd overgenomen, dus zo'n probleem lijkt me dat niet. Dan grijpt de overheid trouwens wel in, zij zijn degene die het bedrijf uitschakeld, zelfs als de markt wenst dat het bedrijf blijft.

[qrnlk]

link: The state is not a stable eleemosynary institution

[Adpruys]

Als degene(n) die eigenaar zijn van de organisatie ook de beslissingen nemen zie ik niet zo'n bezwaar tegen organisaties. Een democratische rechtstaat is eigendom van alle volwassenen die ook de beslissingen nemen. Theoretisch althans.

Voor wat betreft bedrijven is het wellicht interessant op te merken dat Adam Smith geen voorstander was van NV's. Eenmansbedrijven en VOF's dwz bedrijven die geen rechtspersoon zijn daar zag hij alleen wat in, als ik me niet vergis, omdat anders het belang van de beslissers niet overeenkomt met het belang van het bedrijf.

Het probleem zonder NV's en BV's , in een wereld met 6 miljard inwoners, is natuurlijk: hoe kom je dan aan voldoende kapitaal en continuïteit voor grote investeringen, schaalvoordelen en directe investeringen in het buitenland?

[qrnlk]

...

“Okay,” you might think. “So, historically there are some cases where anarchy seemed to work pretty well. But this doesn’t demonstrate that anarchy is ever actually superior to government.” True, but recent evidence from Somalia does.

From 1960, when Somalia gained its independence, until 1991, it was ruled by a socialist (though, officially, he later abandoned socialism) dictator named Mohamed Siad Barre. Barre’s policies and behavior looked a lot like the wealth-destroying, wildly corrupt, and highly predatory policies and behavior we observe in many other Sub-Saharan African countries today.

In 1991 a coup d’etat tumbled Barre’s regime. Unlike most coups, which replace one predatory government with another, this one replaced the old regime with nothing. Although there have been a few failed attempts at resurrecting government in Somalia, including the most recent one by the international community-backed “Transitional Federal Government,” for the last fifteen- plus years Somalia has been stateless.

This situation has caused a great deal of hand wringing among international observers who continually point to the severe poverty and other problems in the country. Somalia has thus become the “poster child” for government’s indispensability and evidence that anarchy leads to chaotic decline.

The great irony of these claims is that the data we have on anarchic Somalia point in exactly the opposite direction: namely, anarchy in Somalia has produced a higher level of welfare than government did.

... (ANARCHY UNBOUND, OR: WHY SELF-GOVERNANCE WORKS BETTER THAN YOU THINK)