Aardolie

[oktagon]

Men kan aan de hand van meting van radioactiviteit met koolstofdatering -als ik het goed aanduid- de ouderdom van destijds levende planten en mogelijk ook zoogdieren bepalen.

Aangezien aardolie een overblijfsel is van planten en zoogdieren en andere levende wezens,vraag ik me af of daar ook een ouderdom van is vast te stellen van toen aanwezige levende materie.

Aardolie bevindt zich tot soms een aantal kilometers beneden het huidige aardoppervlak wat zou betekenen,dat de toen aanwezige levende materie,vele -mogelijk- honderden miljoenen jaren geleden,door erupties,aardbewegingen ed.zijn ondergeploegd.

Mogelijk houdt die berekening verband met het vaststellen van de ouderdom van bijv.het Jura of Krijt-tijdperk,maar ik ben een nieuwsgierige leek op dit gebied. pi.gif

[kleini]

ik ben ook wel benieuwd naar het antwoord.

maar ik vrees dat de aardolie door het feit dat het een mengsel is van zo veel verschillende stoffen onmogelijk op te splitsen is in de gehelen waaruit die olie ontstaan is...

Als ik jou teminste goed begrepen heb

[Klintersaas]

Tot nu toe wordt de leeftijd van aardolie meestal bepaald m.b.v. chemische fossielen (dit artikel gaat echter wel over de toepassing van chemische fossielen als 'klimaatverklikkers'). Chemische fossielen zijn vetachtige verbindingen afkomstig uit de celwand van micro-organismen, zoals algen, bacteriën en archaea of oerbacteriën.

Een andere (nieuwe en nog experimentele) manier om aardolie te dateren wordt hier en hier besproken.

EDIT: Een artikel over chemische fossielen dat wél gaat over het bepalen van de leeftijd van aardolie is hier te vinden. Nog meer informatie over chemische fossielen is hier te vinden.

EDIT 2: Bijna uit het oog verloren wat de eigenlijke vraag is van de topic. Het antwoord is ja: het is wel degelijk mogelijk om aardolie te dateren m.b.v. koolstofdatering. Meer informatie is hier te vinden.

[Jan van de Velde]

EDIT 2: Bijna uit het oog verloren wat de eigenlijke vraag is van de topic. Het antwoord is ja: het is wel degelijk mogelijk om aardolie te dateren m.b.v. koolstofdatering. Meer informatie is hier te vinden.

Hier ben ik bang dat je de tekst misleest. Olie van 9000 jaar oud bestaat niet.

http://www.don-lindsay-archive.org/creation/carbon.html

Are There Things That Can't Be Carbon-Dated?

Yes. The method doesn't work on things which didn't get their carbon from the air. This leaves out aquatic creatures, since their carbon might (for example) come from dissolved carbonate rock. That causes a dating problem with any animal that eats seafood.

We can't date things that are too old. After about ten half-lives, there's very little C14 left. So, anything more than about 50,000 years old probably can't be dated at all. If you hear of a carbon dating up in the millions of years, you're hearing a confused report.

We can't date oil paints, because their oil is "old" carbon from petroleum.

We can't date fossils, for three reasons. First, they are almost always too old. Second, they rarely contain any of the original carbon. And third, it is common to soak new-found fossils in a preservative, such as shellac. It is also standard to coat fossils during their extraction and transport. Acetone is sometimes used while extracting fossils, because it dissolves dirt. In short, unless you have evidence to the contrary, you should assume that most of the carbon in a fossil is from contamination, and is not originally part of the fossil.

We also can't date things that are too young. The nuclear tests of the 1950's created a lot of C14. Also, humans are now burning large amounts of "fossil fuel". As the name suggests, fossil fuel is old, and no longer contains C14. Both of these man-made changes are a nuisance to carbon dating.

If you hear of a living tree being dated as a thousand years old, that is not necessarily an example of an incorrect dating. Trees only grow on the outside. Wood taken from the innermost ring really is as old as the tree.

[oktagon]

Klopt dat engelse verhaal wel,Jan.

De halveringstijd werkt toch langer,dan die waar in het artikel over wordt gesproken?

Ik neem aan dat olie wel ouder dan 9000 jaar is en ver van voor de diverse ijstijden;de levende materie van na de laatste ijstijd werd niet een paar km diep ondergespit door aardbewegingen,voor zover mijn informatie dit laat zien.

En dus geen olievorming na die tijd,hooguit wrs.bruinkoolvorming aan de aardoppervlakte!

[Jan van de Velde]

Ja, die tekst klopt wel.

De halveringstijd van ¹⁴C is wat meer dan 5000 jaar, maar laten we het daar eens op afronden

ouderdom rel.¹⁴C gehalte

jaar............procent

........0...........100

..5 000............50

10 000 ...........25

15 000............12,5

20 000..............6,25

25 000..............3,125

30 000..............1,56

35 000..............0,78

40 000..............0,39

45 000..............0,19

50 000..............0,09

hoe verder je komt in deze serie, hoe groter je foutmarges worden. Er komt een moment dat die foutmarges zó groot worden t.o.v. je meetwaarden dat je geen zinnige uitspraken meer kunt doen.

[Klintersaas]

Hier ben ik bang dat je de tekst misleest. Olie van 9000 jaar oud bestaat niet.

Inderdaad, een kleine uitschuiver van mij. Het is natuurlijk makkelijk om achteraf te praten, maar ik had al het gevoel dat er iets niet klopte aan mijn tweede edit. Ik had echter honger en heb mijn post vlug afgewikkeld zonder grondig na te lezen, om maar snel te gaan eten.

[oktagon]

Jan,

De halveringstijd werkt op ca.5000 jaar,is dat niet exacter te zeggen.

Stel dat we uitgaan van die 5000 jaar en berekenen naar 1 miljoen,dan gaat dat 200 keer,dus wordt de factor door de halveringstijd 0,5^200 =6,223 x (10^-61) ofwel 6,223/(10^61),als ik dit wisk.goed weergeef!

Aangezien er naar dit nivo toch veel getaxeerd zal worden,zou het bovenste in de buurt liggen,alleen wrs.niet meer te meten met apparatuur!

[Jan van de Velde]

halveringstijd ¹⁴C 5730 jaar. Ik wou alleen een rond getal, but be my guest. pi.gif

200 halveringstijden laten verstrijken en dan nog bruikbare gegevens vinden is onzin. Een vleugje "verse" atmosferische koolstof erin, schommelingen in ¹⁴C gehalte in de atmosfeer en nog een hele waslijst van mogelijk "metingverziekende" omstandigheden en je fout gaat complete halveringstijden belopen. Deze grens ligt voor ¹⁴C bepalingen al bij een halveringstijd of 8-9. Daar voorbij is elke bepaling bij voorbaat zinloos.

[oktagon]

Ik wil je verklaring graag aannemen,vraag me alleen dan wel af,hoe men de ouderdom van het KRIJT en bijv.JURA heeft bepaald met mogelijke fossielen.

Andere bepalingsmethode?

[Klintersaas]

Volgens mij werd de geologische tijdschaal opgesteld d.m.v. radiometrische datering. Lees hier meer. Er is echter ook scepsis t.o.v. deze methode en binnen de wetenschappelijke wereld is er ook onduidelijkheid over de precieze datering van de oudere tijdvakken.

[oktagon]

Bedankt Klintersaas,dit is zeer waardevolle info voor me!

[oktagon]

Aangezien oa.er datummetingen worden gedaan op basis van verminderde radio-activiteit van uranium 235 en men heel ver in het verleden van onze aarde kan duiken,vraag ik me af welke vorm van U235 de meeste radioactiviteit heeft en wanneer die is gevormd.

Bij C14 metingen wordt er uitgegaan van koolstof in levende materie en in verteerde toestand (fossielen,ed);wat is de oorsprong van uranium?

[Jan van de Velde]

Aangezien oa.er datummetingen worden gedaan op basis van verminderde radio-activiteit van uranium 235 en men heel ver in het verleden van onze aarde kan duiken,vraag ik me af welke vorm van U235 de meeste radioactiviteit heeft

er is maar één vorm van ²³⁵U, en dat is ²³⁵U. Dat is altijd even radioactief, óf het is er niet meer...... ..(omdat het al vervallen is en daardoor niet meer bestaat)

en wanneer die is gevormd.

Onze zon is een "tweedehands" ster, ontstaan uit de materie vrijgekomen bij een supernova-explosie in het verre verleden. Daarbij komt zoveel energie vrij dat uit de lichtere materie van zo'n ster ook zwaardere atomen ontstaan. Relatief weinig overigens, maar toch. De enorme gaswolk (met al die verschillende materie) die bij die explosie ontstond, of toch een deel daarvan, is later, nu zo'n 5 miljard jaar geleden, weer de basis geworden voor ons zonnestelsel, waarbij het leeuwendeel van die materie is samengekomen in de zon (en dan vooral de lichtere atomen H en He), een deel van de (weinige) zwaardere atomen terecht is gekomen in de binnenplaneten Mercurius, Venus, Aarde en Mars (allemaal betrekkelijk dicht bij de zon) en waarbij de buitenplaneten de buitenbanen "schoongeveegd" hebben en daar de lichtere atomen buiten het bereik van de zon ook hebben verzameld (vandaar de naam gasreuzen voor Saturnus en Jupiter, en ijsreuzen Uranus en Neptunus)

Ons uranium is dus denk ik zo'n 7 miljard jaar oud (educated guess mijnerzijds). De halfwaardetijd van de verschillende isotopen ervan is bekend, evenals de isotopen waartoe dat verval aanleiding geeft. Uit al die verhoudingen is op den duur wel af te leiden waar we nu zitten in de vervalcyclus van bijv ²³⁸U en ⁴⁰K, beide met een halfwaardetijd van miljarden jaren en dus geschikt om op zo'n lange termijn te dateren.

[Hans Erren]

Volgens mij werd de geologische tijdschaal opgesteld d.m.v. radiometrische datering. Lees hier meer. Er is echter ook scepsis t.o.v. deze methode en binnen de wetenschappelijke wereld is er ook onduidelijkheid over de precieze datering van de oudere tijdvakken.

International Commission on Stratigraphy

http://www.stratigraphy.org/

alle "golden spikes"

http://www.stratigraphy.org/gssp.htm

zie ook een nature artikel over de nieuwe tijdschaal

http://www.stratigraphy.org/ediacaran/Whitfield_2004.pdf

Time lords

Geologists have come to an international agreement about the timeline of Earth’s history. But the results are not quite set in stone, as John Whitfield discovers.

Silurian, Devonian, Triassic: the names seem as solid and permanent as rocks themselves. But in fact, like fashions in hair or hem-length, the geological divisions of our planet’s timeline are prone to change. Geologists argue over what defines the boundaries between these periods, and disagree over exactly how old they are. The end of the Jurassic period, for instance, has wobbled by more than 30 million years since it was dated in the 1930s (refs 1, 2).

This summer, the first fully revised geological timescale for 15 years will be published3, helping to clear up some of the confusion. The new scale will help Earth scientists speak to one another in a common language, and the dates will help to answer questions about what caused various mass extinctions and changes in climate. The project will even have an impact on oil companies, which base their exploration programmes in part on estimates of the age of rocks.