Geluid en gulden snede

[-marcus garvey-]

is de wiskundige- verhouding toepasbaar op geluid in frequentie

bijvoorbeeld in muziek...

[Impulske]

Wat bedoel je juist? Bedoel je dat je de formules van frequentie kan toepassen in de muziek??? In dat geval is het antwoord alleszinds ja. Muziek is uiteindelijk het trillen van een snaar dat men hoort. Als je de snaar in een piano met je toets aantikt zal deze gaan trillen en geluid produceren. Maar vermits ik niet heel goed weet wat je precies bedoelt, hou ik hier op met mijn theorie

[Daan]

"Euler schreef ook Tentamen novae theoriae musicae in 1739 als poging om wiskunde en muziek te combineren. Hiervan wordt wel gezegd dat het te wiskundig voor musici en te muzikaal voor wiskundigen is."

bron wikipedia

[wasbeer]

In een octaaf gaan n noten, die verhoudingsgewijs even ver van elkaar staan. (In de westere muziek zijn dat er 12, in andere culturen kan dat anders zijn.) Als m de afstand tussen 2 noten is, dan is de frequentieverhouding 2^m/n . De gulden snede kun je niet als zo'n macht schrijven. Dus voor frequentieverhoudingen zou ik zeggen: nee.

Maar misschien in een ander opzicht?

[Bert]

In een octaaf gaan n noten, die verhoudingsgewijs even ver van elkaar staan. (In de westere muziek zijn dat er 12, in andere culturen kan dat anders zijn.) Als m de afstand tussen 2 noten is, dan is de frequentieverhouding 2^m/n . De gulden snede kun je niet als zo'n macht schrijven. Dus voor frequentieverhoudingen zou ik zeggen: nee.

Maar misschien in een ander opzicht?

Ik zou ook niet weten hoe je hem tegenkomt in de muziek. Wel moet ik echter opmerken dat de verdeling in noten niet zo absoluut in gelijke verhouding is verdeeld als je hier suggereert. De basis voor samenklanken van noten is dat ze boventonen van dezelfde grondtoon zijn. Zo bestaat er een tweeklank die bestaat uit een grondtoon en een toon met een frequentie die 1,5 zo hoog is (een zogenaamde reine kwint). De verhouding die we nu gebruiken (zeg maar de afstand tussen do en sol) wordt een kwint genoemd maar zit er eigenlijk net naast. Natuurlijke verhoudingen zijn echter niet in een piano te krijgen en daarom is het systeem een beetje aangepast. Onze muzieknoten zijn in werkelijkheid een beetje vals (violisten spelen nog wel de natuurlijke afstanden omdat ze geen fretten op de toets hebben).

[wasbeer]

Wel moet ik echter opmerken dat de verdeling in noten niet zo absoluut in gelijke verhouding is verdeeld als je hier suggereert. De basis voor samenklanken van noten is dat ze boventonen van dezelfde grondtoon zijn. Zo bestaat er een tweeklank die bestaat uit een grondtoon en een toon met een frequentie die 1,5 zo hoog is (een zogenaamde reine kwint). De verhouding die we nu gebruiken (zeg maar de afstand tussen do en sol) wordt een kwint genoemd maar zit er eigenlijk net naast. Natuurlijke verhoudingen zijn echter niet in een piano te krijgen en daarom is het systeem een beetje aangepast.

Goed punt.

Maar in dat geval is de frequentieverhouding te schrijven als een breuk. Ook daar past de gulden snede niet in.