kan die massa-toename dan worden toegeschreven aan het verzamelen van massa door de gravitatie van het sterrenstelsel?
Zolang ik het mechanisme nog niet begrijp, kan ik je daar geen antwoord op geven.
Wanneer de zon zou exploderen ... .
Zolang alle materie van de zon binnen de baan van Mercurius (eerste planeet vanaf de zon) blijft, merk je geen effecten van gravitatieverandering. Pas als er ingrijpende hoeveelheden massa voorbij die baan zijn gekomen, merk je effecten op en aan Mercurius.
Wanneer de zon door een of ander fenomeen uit ons stelsel zou worden gestoten, zou het dus een aantal minuten duren voordat de beweging van de planeten daarop aangepast zou worden. De gravitatie-verandering heeft dan pas effect.
Dat zou alleen kunnen, als een grote massa de zon en daarmee de planeten dicht zou naderen. Dat krijgt niet alleen de zon maar het hele zonnestelsel een gravitatie-opduvel!
Maar het idee van een na-ijl effect, zoals jij dat bedoelde is alleen juist als gravitatieveranderingen met de lichtsnelheid bewegen. Sommigen beweren, dat gravitatie onmiddellijk werkt zonder
delay. (((Aan Klintersaas: een gat in onze taal, want ik aarzel hier om
vertraging te gebruiken, omdat dit fysisch een andere betekenis heeft.
Uitstel komt het dichtst bij..))) Volgens mij zijn er nog geen harde bewijzen welke één van deze opvattingen ondersteunen. Het wachten is waarschijnlijk op de ontdekking vh graviton.
Is dit niet te meten mbv waarnemingen aan supernova's met omcirkelende "planeten" of sterren ? De tijd die de gravitatie-verandering nodig heeft om de lichamen in een baan eromheen te bereiken, zou misschien te meten zijn (Mits je zo'n lichamen-paar op tijd waarneemt).
Geen idee!
Waarom heeft nog niemand gereageerd op zo'n interessant stukje toegepaste logica ?
"Eén gek kan meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden"