Bovendien verdienen verschillende soorten advocaten verschillende salarissen. Advocaten van verzekeringsmaatschappijen kunnen dus niet vergeleken worden met pro-Deoadvocaten. Het salaris hangt ook af van de nationaliteit van de advocaat.
De
gemiddelde advocaat kost tegen de 200 Euro per uur.
Waar ik me dan weer over kan opwinden, zijn de astronomische lonen van topsportlui, acteurs en zangers. Alhoewel deze beroepen in mijn ogen geen direct nut voor de maatschappij betekenen, krijgen zij een wedde waarbij die van de modale Beneluxadvocaat een aalmoes lijkt.
Kijk, en daar ben ik het dus niet mee eens. Deze topsporters, acteurs en muzikanten hebben een uizonderlijk talent, een gemiddelde advocaat niet. Je hoeft niet zo gek veel intelligenter te zijn dan de modale persoon om advocaat te kunnen worden, hier heb je zeker geen zeldzaam talent voor nodig. Zolang je maar een goede taalvaardigheid hebt en een beetje logisch kan redeneren kan je het als advocaat al ver schoppen, nietwaar?
Bovendien, het is een wijdverbreid misverstand dat topsporters, acteurs en muzikanten zo veel verdienen. Enkel een zeer klein deel van deze beroepsgroepen verdient veel. Wanneer jij in de eerste divisie of in het rechter rijtje van de eredivisie voetbalt verdien je echt geen buitensporig salaris. Wanneer je een topturner of een Europese subtopathleet bent dan verdien je echt geen hoog salaris.
Wanneer je een struggling B-acteur bent dan verdien je echt geen topsalaris. Voor elke topacteur zijn er duizenden of zelfs tienduizenden acteurs die het net niet redden, voor een deel is het in dat wereldje ook gewoon geluk hebben (dat iemand jou opmerkt tussen alle wannabees). Wanneer jij een goede muzikant bent maar je maakt toevallig geen mainstream muziek dan kan je zo'n hoog salaris ook op jouw buik schrijven.
Kijk, die topvoetballers verdienen inderdaad buitensporig veel geld krijgen, dat zo'n Britney Spears buitensporig veel geld kreeg, akkoord. Dit geldt echter slechts voor een zeer klein deel van de talenten.
Ironisch genoeg werkt het in dat wereldje ook nog eens zo dat de besten niet altijd het meest verdienen. Beckham kreeg extra veel geld dankzij zijn huwelijk met die Spice-girl en dankzij zijn leuke koppie, Britney Spears kan een beetje zingen maar het enige waar ze echt goed in was is de performance. Ze kan geeneens een muziekinstrument fatsoenlijk bespelen. Een rasartiest als Elton John, Alicia Keys of Joss Stone moet het met heel wat minder geld doen, al krijgen ook zij natuurlijk altijd nog een absoluut topsalaris (ik kijk nu puur naar de muzikale kwaliteiten, los van mijn persoonlijke smaak). Maar dit terzijde.
Geen zorgen, ook binnen de geneeskunde valt poen te scheppen. De honoraria van Amerikaanse neurochirurgen variëren bijvoorbeeld van $ 500.000 tot $ 1.000.000 per jaar. Maar uiteraard moet je een job uitoefenen die je graag doet en geld mag daar niet al te veel mee te maken hebben.
Daar moet ik wat nuances bij plaatsen.
- je moet de Nederlandse neurochirurgen vergelijken met de Nederlandse advocaten
- je moet de modale advocaat vergelijken met de modale arts. De modale arts is geen neurochirurg, dat is enkel weggelegd voor de lucky few. Om aan mijn faculteit een neurochirurg te kunnen worden moet je van de +250 studenten behoren tot de beste 5 studenten over jouw gehele studie. Dat betekent concreet dat je in 4 van de 5 theoretische jaren een gemiddelde van +90% moet hebben. Je moet de neurochirurgen dus vergelijken met de topadvocaten. De gemiddelde advocaat moet je dus vergelijken met de huisartsen. Leg mij dan eens uit waarom de prestatie van de advocaat groter is of waarom het belang van zijn dienstverlening groter is.
Bovendien moet je als arts 9-12 jaar studeren, is wel wat anders dan een rechtenstudie + advocaatspecialisatie, nietwaar?
De studie is mi ook nog eens zwaarder doordat het veelzijdiger een beroep doet een combinatie van kwaliteiten (wat voor meer studies geldt zoals bijvoorbeeld burgerlijk ingenieur of bioingenieur).
Desgewenst wil ik deze 'gewaagde' stelling elders nog wel staven (argumenten genoeg) maar dan wel even in een apart topic. 
Ik denk dat ik na mijn afstuderen maar eens in deeltijd rechten ga studeren, altijd handig om achter de hand te hebben.
Maar wel belangrijker, en dus verantwoordelijker.
Daar ben ik het niet mee eens.
Een tumor of een psychiatrische aandoening correct diagnosticeren/behandelen is uiterst belangrijk Phys.
Wat is belangrijker; gezondheid of geld?
Ik denk nu aan het bekende stereotype plaatje van de mensen die al hun geld en meer er voor over hebben om te genezen.
