Wat is er nodig voor levenslang?

[Ger]

Zie De zaak Suzanne Wisman.

De verdachte heeft haar meegenomen in een camper (of dat vrijwillig of onvrijwillig is geweest is niet te achterhalen), vervolgens verkracht en vermoord. Dit op dusdanig gruwelijke wijze dat vrijwel iedereen denkt: die gast moet voor de rest van zijn leven opgesloten worden. Het OM eist echter slechts 30 jaar+TBS. De reden hiervoor is dat het Pieter Baan Centrum hem verminderd toerekeningsvatbaar heeft verklaard. Daarom kan iemand niet veroordeeld worden tot levenslang naar het schijnt.

Ik vraag me eigenlijk vooral af waarom dat dan niet kan? Die man is een gevaar voor zijn omgeving en "mist de cognitieve vaardigheden om de gevolgen van zijn daden te overzien". Dan moet de samenleving toch tegen hem beschermd worden? Wat is de reden dat verminderde toerekeningsvatbaarheid een argument is om de samenleving niet voor altijd tegen hem te beschermen?

[Archeopteryx]

Volgens het verslag van het NOS-journaal heeft hij geen levenslang gekregen omdat hij nooit eerder voor een zwaar vergrijp was veroordeeld. Het is sowieso logisch dat bij een vermindere toerekeningsvatbaarheid TBS wordt opgelegd daar men van mening is dat een behandeling in principe zin heeft. Op die manier is dit volgens de rechter de straf met de hoogste rechtvaardigheid. Het is nu eenmaal een principe dat daders in principe een tweede kans krijgen, dat geldt ook bij levenslang, alleen is dan de koningin de enige die gratie kan verlenen, iets dat zelden gebeurt. Deze dader heeft dus in principe ook een tweede kans gekregen, het duurt alleen nog de tijd van de gevangenisstraf en de tijd die hij in TBS zal doorbrengen. En die TBS is geen garantie voor een snelle terugkeer. Op die manier wordt de samenleving tegen hem beschermd en heeft hij ook nog een tweede kans. Maar het is natuurlijk afwachten wat de TBS met hem doet en of hij genezen zal worden verklaard.

[TheLaw]

Bepaalde daders moet je geen levenslang geven... dat zal ze niet helpen. Alleen de mensen die echt niet meer te verbeteren zijn wordt levenslang opgelegd. Dat is in deze zaak blijkbaar niet het geval. Door middel van de TBS poogt men deze man weer klaar te maken om in de samenleving terug te keren.

[DePurpereWolf]

Hoe groot is de kans dat het met TBS lukt? Ik neem aan dat er een rapport over hem word gemaakt, en daar zal waarschijnlijk een kansenafweging in staan. Wat is de limiet, 50/50?

[TheLaw]

In reactie op bovenstaande discussie het volgende bericht:

'Een rechtbank in Madrid heeft drie hoofdverdachten van de treinaanslagen van 11 maart 2004 schuldig bevonden. Ze zijn veroordeeld tot bijna 40.000 jaar gevangenisstraf, waarvan ze er maximaal veertig moeten uitzitten. Een Spanjaard is veroordeeld voor de levering van dynamiet voor de aanslag met 191 doden.'

(Citaat van NOS.nl)

Mijns inziens een belachelijke zaak. De daders krijgen 40 000 jaar opgelegd, en zitten er maximaal 40 uit. Ik moest meteen denken aan het bericht van Ger (eerste bericht in dit topic) toen ik dit las.

Weet iemand waarom deze mensen niet echt levenslang worden opgesloten?

Hoe groot is de kans dat het met TBS lukt? Ik neem aan dat er een rapport over hem word gemaakt, en daar zal waarschijnlijk een kansenafweging in staan. Wat is de limiet, 50/50?

De kans dat TBS slaagt is per geval verschillend. Het precieze percentage weet ik niet, maar in de meeste gevallen proberen ze een persoon toch via TBS de maatschappij in te helpen. Met als gedachte dat iedereen kan leren van zijn fouten en dat de mens in beginsel 'goed' is. Slechts in de extreemste gevallen geven ze de moed op, en sluiten ze zo'n persoon voor altijd op. Met een levenslange gevangenisstraf is in beginsel namelijk niemand gebaat; de persoon in kwestie niet (of wel: zelfbescherming), zijn familie en vrienden niet en de staat niet, aangezien het handen vol geld kost om zo'n persoon op te sluiten.

[DePurpereWolf]

Dat begrijp ik, ik ben niet tegen TBS, maar ik neem aan dat iemand van de TBS-kliniek (pieter-baan centrum?) heeft gekeken of TBS toepasbaar is op dit persoon, en daar is natuurlijk geen zwart op wit antwoord voor. Dus, er is een risico percentage vastgesteld. Bv, de TBS-kliniek denkt voor dit persoon dat de kans van slagen om de delinquent terug in de samenleving te brengen 75% is na 3 jaar TBS.

Wat nemen we dan als regel om TBS toe te passen 50%+, 75%+?

Wanneer is een delinquent niet voor TBS vatbaar, of kiest een rechter geen TBS te gebruiken.

[TheLaw]

De rechter kiest inderdaad of er TBS opgelegd wordt. Dit doet hij echter aan de hand van rapporten opgesteld door deskundigen (zoals psychologen en dergelijke uit het Pieter Baan Centrum).

[zpidermen]

En weer wordt er alleen maar naar de verdachte/veroordeelde gekeken, en niet naar het slachtoffer/familie van slachtoffer... Laatstgenoemden hebben in principe levenslang, dus wat mij betreft mag de veroordeelde levenslang de gevangenis in. Het is toch niet te verkroppen als familie van slachtoffer zijnde, dat zo'n figuur na een aantal jaar weer vrij rondloopt? Daar is zijn misdaad te zwaar voor. Hoezo de dader een 2e kans geven? Heeft het slachtoffer dan ook een 2e kans gekregen?

Helemaal vreemd vind ik het argument dat levenslange opsluiting te duur zou zijn. Alsof de straf af moet hangen van wat de uitvoering van zo'n straf kost... Geef de dader dan maar de doodstraf! Misschien heeft dat laatste als bijkomend voordeel, dat het als afschrikmiddel zou kunnen dienen, waardoor toekomstige daders mogelijk toch nog even achter hun oren gaan krabbelen.

[DePurpereWolf]

Als strafrecht was gebaseerd op haatgevoelens krijgt iedereen die de stront van zijn hond niet opruimt ook levenslang van mij.

Strafrecht is daar niet op gebaseerd, het geeft aan wie fout was en maakt een straf die er voor zorgt dat de persoon het niet meer weer zal doen.

[zpidermen]

Als strafrecht was gebaseerd op haatgevoelens krijgt iedereen die de stront van zijn hond niet opruimt ook levenslang van mij.

Stront van je hond niet opruimen is van een heel andere orde dan verkrachting gevolgd door moord. Bovendien haat ik de dader niet. Ik vind alleen de doodstraf in dit geval een meer dan passende straf.

Strafrecht is daar niet op gebaseerd, het geeft aan wie fout was en maakt een straf die er voor zorgt dat de persoon het niet meer weer zal doen.

Die garantie kun je nooit, maar dan ook nooit, geven.

[DePurpereWolf]

Kun je de garantie geven bij de doodstraf dat hij heeft gekregen wat hij heeft verdient?

Als een straf er alleen voor dient om de nabestaande te accomoderen, heeft een straf dan wel nut?