So2

[PieterTa]

Op internet vind ik dat de twee zuurstofatomen in SO2 sp² gehybridiseerd worden. Maar hoe doen ze dit eigenlijk? Opdat orbitalen zouden hybridiseren mag er toch maar in elk orbitaal 1 elektron zitten? Of sla ik de bal hier al mis? Dus dan moet eerst een elektron van het s-orbitaal naar het d-subniceau, om daarna niet mee te doen met de hybridisatie?

Volgens mij zit ik er hier grondig naast, kan iemand mij helpen?

[miss science]

Dit is mijn redenering:

De beide O-atomen zijn sp2-gehybridiseerd (want O heeft 1 vrije elektronenpaar ,en 2 σ-bindingen die het vormt met de S-atoom.

De hybridisatie van zwavel is sp3. Door inmenging van lege d-orbitalen worden de л-bindingen tussen zuurstof en zwavel mogelijk.

Ik hoop dat je er iets aan hebt

[miss science]

De som van de vrije e- paren en de bindingen bepaald dus het type hybridisatie.

[Marko]

Hybridisatie wordt niet bepaald door het aantal electronen dat de orbitaal bezet. Het zijn de orbitalen die hybridiseren. Zowel voor als na hybridisatie kan een orbitaal gevuld zijn door 0, 1 of 2 electronen.

[PieterTa]

De hybridisatie van zwavel is sp3. Door inmenging van lege d-orbitalen worden de л-bindingen tussen zuurstof en zwavel mogelijk.

Je spreekt over inmenging van een d-orbitaal bij zwavel. Is het dan geen sp³d-hybridisatie?

En hoe zit het dan met de ruimtelijke structuur bij een pi-binding? Bij die sp³-hybridisatie hebben we een tetraeder. Het grootste deel van de kwab ligt dus aan één kant van de zwavel, en niet aan twee kanten (wat een pi-binding teweeg brengt).

Maar toch al bedankt voor je uitleg, het heeft geholpen!

[Marko]

De hybridisatie van S is volgens mij inderdaad sp3d;

Zuurstof is sp2 gehybridiseerd. Daarbij ontstaan 3 sp2 orbitalen en 1 p orbitaal. 2 van de 3 sp2 orbitalen vormen de lone pairs, de 3e zorgt voor de sigma-binding met S; de p-orbitaal voor de pi-binding.

sp3d hybridisatie zorgt voor een trigonale bipyramide: 3 orbitalen in 1 vlak met onderlinge hoek van 120 graden; 2 orbitalen loodrecht op het vlak. Bij SO2 zorgen die laatste orbitalen voor de pi-bindingen met de p-orbitalen van zuurstof.

[Ruben01]

@Marko, kan je voor zo'n oefeningen de volgende tabel nie gebruiken (VSPER model): http://nl.wikipedia.org/wiki/VSEPR-theorie

Ik vindt dat zo veel makkelijker dan te kijken hoeveel elektronen er in welke orbitalen zitten.

Wanneer ik dan ga kijken voor SO₂ kom ik wel op een lineaire structuur en dat blijkt niet zo te zijn als ik naar 3Dm modellen kijk op het internet.

[Marko]

Hybridisatie volgt uit de VSEPR-theorie. De VSEPR theorie beschrijft welke ruimtelijke structuur een molecuul zal aannemen. Met hybridisatie beschrijf je vervolgens hoe je die structuur kun verkrijgen uit combinaties van orbitalen.

Uit de tabel die op de Wiki-pagina staat volgt een angulaire structuur voor SO₂.

Wanneer je de Lewisstructuur tekent zul je zien dat er 1 vrij electronenpaar op S zit; Het sterisch getal is dus 2+1=3.

[Ruben01]

Ik ben niet zo goed in die bovenstaande redeneringen en daarom dat ik die vraag even stelde.

Als ik die tabel van geometrieën nu perfect ken en ik kan ze dan nog goed toepassen dan zou ik de volgende examenvraag moeten kunnen beantwoorden:

Teken de ruimtelijke structuren van de volgende molecullen en geef hun hybridisatie. Welke van de molecullen heeft er geen dipoolmoment.

Als er dan 3 of 4 molecullen gegeven zijn zoals die SO₂, dan mag ik werken met die tabel ?

Ik zie het al, SO₂ was AB₂E₁ en dus driehoekig vlak planair met een hoek <120° tussen de O-atomen.