Hoogbegaafd

[mmooij]

Waarom zou iemand die hoogbegaafd is, anders zijn dan de rest?

ik denk dat dit ook te maken heeft met de omgeving waarin de persoon zich bevindt. Als er bij een kind wordt geconstateerd dat hij/zij hoogbegaafd is kunnen de ouders zich ook anders gaan gedragen. Hierdoor merkt het kind waarschijnlijk vanzelf dat hij/zij om een of andere reden anders behandeld wordt dan andere kinderen.

Daarnaast zien 'gewone' mensen hoogbegaafdheid waarschijnlijk niet als reden dat je daarom een contactstoornis hebt oid.

[ypsilon]

Nou zeg, er is alweer een hele hoop bijgekomen

Dit soort discussies worden m.i. altijd wel bemoeilijkt omdat de definitie van wat nu eigenlijk "hoogbegaafd" is ook nooit helemaal duidelijk is. Een hoog IQ? Een hoog IQ EN EQ? (ook twee termen die weer een definitie behoeven en zoals veel termen eigenlijk ook maar afhankelijk zijn van bepaalde 'standaarden').

Meteen even muggenziften: het IQ is bij veel mensen niet zo populair, omdat ze niet graag bepaald worden door een cijfertje. Dat is zeer begrijpelijk en tot op zekere hoogte hebben ze gelijk, want IQ zegt zeker niet alles, en bedoelt ook niet alles te zeggen. Het is echter een consensusmodel met grote predictieve waarde.

EQ daarentegen is wél populair geworden, omdat het een tegengewicht lijkt te bieden. Ik vind het zeer goed dat er ook aandacht is voor sociale vaardigheden, empathie, e.d.m. Het EQ wordt echter vaak streng bekritiseerd door psychologen, omdat het vaak gaat om verkapte persoonlijkheidstests (en ook daar bestaan al consensusmodellen voor) en er geen reden is (i.t.t. IQ) om het als een quotiënt te schrijven.

Ik vind persoonlijk het lijstje van (sandra) wel een interessante lijst. Ik snap dat Ypsilon daar kriegel van wordt, omdat de bewoordingen ervan inderdaad zodanig zijn dat ze verschillend geïnterpreteerd kunnen worden.

Ik vind dit lijstje niet goed omdat er een soort van Barnum-effect optreedt (zoals bij horoscopen en "koud lezen"). Je vindt dit soort lijstjes tegenwoordig her en der op het internet en ze worden gebruikt als aanwijzing voor hoogbegaafdheid, AD(H)D,... Op den duur gaan mensen de richting van het verband omgekeerd interpreteren (niet dat ik hier iemand daarvan wil beschuldigen ).

Anyway, een echt wetenschappelijke discussie binnen het vakgebied psychologie is dit denk ik niet. Maar ik zie ook niet zo gauw een mogelijkheid om die WEL wetenschappelijk te voeren, omdat persoonlijke indrukken in deze context volgens mij niet zo gauw "vervangen" kunnen worden door gevestigde wetenschappelijke inzichten. Ik denk dat er veel mensen zijn die het anders voelen dan dat het op dit moment wetenschappelijk beschreven staat. Naar het cafe verhuizen Ypsilon? Want ik vind het wel interessante gespreksstof.

Ik heb een deeltje afgesplitst naar het café, waar er rustig over verdergepraat kan worden.

Ik denk dat hier wel al redelijk wat informatie staat die zeer bruikbaar is voor verdere wetenschappelijke discussie ook. Ik vind je analyse van de "doordenkers" zoals je ze noemt bijvoorbeeld zeer mooi, en er zijn zeer waarschijnlijk mensen bij wie het werkelijk zo gaat. Naast de doordenkers heb je ook maladaptieve perfectionisten, e.a. Van beide komen bepaalde kenmerken trouwens ook naar voor bij psychische stoornissen (denk maar aan anorexia).

Ik vind het jammer dat ik hier niet meer in thuis ben...

Edit t.a.v. theoriegeladen, Jona444: je reactie is eveneens verplaatst.

[PY7]

Is het mogelijk door middel van 'op tijd' vasstellen van hoogbegaafdheid eventuele persoonlijkheidsstoornissen/problemen te voorkomen?

Ik denk ook dat het mogelijk is mits het op tijd ontdekt wordt.

Sommigen zijn er verdraaid goed in om het te verbergen; ze hebben naast hun hoogbegaafdheid nog te kampen met bijkomende (leer)stoornissen, waardoor ze door hun omgeving zelfs als 'dom' kunnen bestempeld worden, wat natuurlijk totaal niet terecht is.

Hoe jonger het ontdekt wordt hoe beter, vandaag de dag is er in de meeste lagere scholen de begeleiding die zulke kinderen nodig hebben.

Mensen bij wie het ontdekt wordt op latere leeftijd (na +- 16 jaar) zullen er mee moeten leren leven, er is spijtig genoeg geen pilletje dat je kan slikken dat je 'ontgaafd'.

[ypsilon]

Ik wil hier wel even op doorgaan. Maar ik verwijs toch nogmaals naar

Sommigen zijn er verdraaid goed in om het te verbergen;

"Verbergen" lijkt aan te geven dat sommige hoogbegaafden zich intentioneel zouden voordoen als normaalbegaafd. Kun je dit staven?

...ze hebben naast hun hoogbegaafdheid nog te kampen met bijkomende (leer)stoornissen, waardoor ze door hun omgeving zelfs als 'dom' kunnen bestempeld worden, wat natuurlijk totaal niet terecht is.

Heb je bronnen voor het samengaan van hoogbegaafdheid met bepaalde leerstoornissen (het zou leuk zijn indien hier een verklaring bij wordt gegeven). Indien niet is dit meer discussiestof voor het andere topic.

[(sandra)]

"Verbergen" lijkt aan te geven dat sommige hoogbegaafden zich intentioneel zouden voordoen als normaalbegaafd. Kun je dit staven?

Heb je bronnen voor het samengaan van hoogbegaafdheid met bepaalde leerstoornissen (het zou leuk zijn indien hier een verklaring bij wordt gegeven). Indien niet is dit meer discussiestof voor het andere topic.

http://www.alledagenpauze.nl/4jan2008_bestanden/page0001.htm (sorry heb geen id hoe je hier zo'n blauw linkje van maakt. Hier staat het artikel: hoogbegaafd en adolescent, double trouble? en daarin staat een antwoord op jou vrraag:

Hierin staat dat adolescenten (voornamelijk meisjes) nog wel eens kunnen besluiten dat het niet slim is om slim te zijn (zo staat t daar). En dan gaan onderpresteren. hierover staat op wikipedia trouwens ook een duidelijk stukje.

Voor die tweede vraag ben ik ff gaan googlen, ik kwam erachter dat sommigen hoogbegaafd zijn al als leerstoorrnis bestempelen (mag het duideljik zijn dat ik het hier niet mee eens ben. zie onderstaande site:

http://oudersvo.kennisnet.nl/themas/leerst...sen/hoogbegaafd.

Verder kan ik er nu even niet zo veel over vinden. Wel staat in het artikelen double trouble, dat hoogbegaafde adolescenten een hogere kans hebben op het krijgen van stoornissen, en dan worden de voorbeelden: eetstoornissen en stressstoornissen, drugsgebruik en depressie.

tot mijn grote verbazing gaat er in het leven toch nog iets automatisch: nameljk dat blauwe dingetje voor het doorklikken naar de internetsite

[PY7]

"Verbergen" lijkt aan te geven dat sommige hoogbegaafden zich intentioneel zouden voordoen als normaalbegaafd. Kun je dit staven?

Heb je bronnen voor het samengaan van hoogbegaafdheid met bepaalde leerstoornissen (het zou leuk zijn indien hier een verklaring bij wordt gegeven). Indien niet is dit meer discussiestof voor het andere topic.

1) Ik bedoelde niet dat ze iets intentioneel verbergen ze kunnen het zelfs niet eens weten dat ze hoogbegaafd zijn en het toch verbergen. De leerstoornis die ze hebben is als het ware een dekmantel.

2) http://www.hoogbegaafdvlaanderen.be/00_Hom...-p%20kloof.html

http://www.hoogbegaafdvlaanderen.be/02_Her...leerlingen.html

citaat:

5. Hoogbegaafd en leerproblemen

Moeilijk is dat, een hoogbegaafd kind met een handicap of een ontwikkelingsstoornis, die het zicht op die hoogbegaafdheid vertoebelt (of de hoogbegaafdheid die het andere probleem camoufleert...). Vermits scholen veel sterker staan in het remediëren dan in het bieden van extra uitdagingen, gaat men zich dan wel eens (begrijpelijk natuurlijk) concentreren op het mankement. Het is echter belangrijk dat deze kinderen ook uitgedaagd blijven op hun sterke kanten.

[Esera]

Toch zie ik daar persoonlijk wel een opsomming die wel een aardig idee geeft van eigenschappen van mensen die door hun karakter permanent de behoefte hebben alles tot op het bot te analyseren en daarbij bepaalde problemen tegenkomen. De eigenschap: "het niet kunnen laten om alle zaken aan een grondig onderzoek te onderwerpen, dat wil zeggen, er diep over door te denken. En daarbij alle persoonlijke kennis die je al hebt verkregen, de conclusies die je eerder hebt gemaakt op basis van eerdere "doordenkingen" en ervaringen, erbij te betrekken". Dat zorgt tevens voor zelftwijfel, onzekerheid, omdat je overal, altijd weer een vraag bij stelt. Klopt dit wel? Is dit wel correct? Wat weet ik daarover? Weet ik wel genoeg?

Het soort mensen die dit doen (hierna door mij genoemd "de doordenkers") hebben volgens mij vaak een bepaalde zekerheid bij het naar buiten brengen van eenmaal gemaakte conclusies, omdat ze er zo lang en diep en grondig over hebben nagedacht. In hun optiek hebben ze er alles aan gedaan om objectief tot die conclusies te komen. Het is doordacht en voor hen de enige mogelijke conclusie. Jammer genoeg zijn ze voor de buitenwereld, voor anderen, niet te onderscheiden van mensen die met een bepaalde zekerheid zomaar iets roepen, zonder het achterliggende, grondige nadenken.

Het valt me op dat de maker van de topic de oplossing vooral zoekt in de hoogbegaafde zelf. Maar die kan zijn omgeving niet veranderen, hooguit er anders mee om gaan.

Maar er is ook nog de factor cultuur en wereldbeeld. In onze vluchtige tijd is er geen enkele waardering meer voor doordenkers. Behalve in automatisering misschien. Het is eerder zo dat er minachting bestaat voor intelligentie en diepzinnigheid. Het suggereert een bepaalde natuurlijke ongelijkheid tussen mensen en dat mag niet vanwege het dogma van de gelijkheid. Bovendien heeft de technologie diepzinnigheid ingeblikt. Iedereen kan wikipedia raadplegen en eruditie is nooit meer dan een dozijn muisklikken weg. Je verdiepen in een onderwerp, de historische samenhang bevatten, het is allemaal overbodig geworden - althans in de beleving van de mens die leeft van hype tot hype.

Dit wereldbeeld is zeer ongunstig voor de hoogbegaafde. Alles wat wijst op bijzondere inzichten, wordt weggehoond als irrelevant, want niet toegankelijk voor de middelmaat, de enige maat die nog geldig is. Om deze reden is uitblinken wel toegestaan in automatisering en muziek, omdat de produkten daarvan onmiddellijk geconsumeerd kunnen worden in de vorm van spelletjes en cd's.

En dit kan de hoogbegaafde niet veranderen. En zijn omgeving ook niet. Er zit niets anders op dan het te aanvaarden als een gegeven, waar je slim mee om moet gaan, maar vooral niet je tanden er op stuk bijten.

[theoriegeladen]

Wat is dan het verschil tussen hoog-begaafd en de perfecte mens?

Het lijkt mij dat beide definities afhankelijk zijn van de tijdgeest. Dan is het goed weer dit te doen. In een andere tijd verdient ander gedrag de voorkeur. Hoogbegaafdheid is dan vast te stellen door te kijken naar de effectiviteit van een persoon in relatie tot zijn omgeving en niet naar de effectiviteit van een persoon in relatie tot zichzelf.

Er zijn verschillende soorten hoogbegaafdheid. Als voorbeeld neem ik iemand die sociaal zeer hoog ontwikkeld is. Wanneer is hij hoogbegaafd? Als hij tegen de zin van de meerderheid goed doordachte systemen wil implementeren, omdat zij de effectiviteit verhogen? Of als hij op een goede, doordachte manier te werk gaat, kijkt wat de sfeer is en op basis daarvan in overleg met de andere leden tot een vriendlijke consensus komt? Iemand die zich gaat lopen opfokken en irriteren omdat het voor het allemaal duidelijk is en er in zijn visie alleen maar onnodige oponthoudt is, heeft het volgens mij juist niet begrepen.

De kritiek op dit voorbeeld wordt duidelijk als je een andere vorm van hoogbegaafdheid bekijkt. Het wiskundige brein. Zo iemand kan snel, nauwkeurig complexe wiskundige opgave oplossen. Hij doet het veel sneller en hoeft zelden aantekeningen te maken. Daardoor is hij door anderen onnavolgbaar. Zo onnavolgbaar dat zelfs goede wiskundige twijfelen over de juistheid van zijn conclussies.

Hoogbegaafdheid leidt in dit geval tot eenzaamheid. Het is in de mens zelf gelegen of hij dit als een probleem ervaart.

[JanMeut]

Ik denk dat hoogbegaafdheid niet anders is dan andere eigenschappen die een mens "anders" maken, dat afwijkende moet op de een of andere manier een plek krijgen en als dat niet op de goede manier gebeurt kunnen er problemen ontstaan. Uiteraard helpt een vroege onderkenning van dergelijke afwijkingen bij het leren omgaan met dergelijke zaken.

[1207]

Wat is dan het verschil tussen hoog-begaafd en de perfecte mens?

de perfecte mens bestaat niet en hoogbegaafden wel?

let wel: hoog IQ en hoogdbegaafdheid zijn GEEN synoniemen

Het lijkt mij dat beide definities afhankelijk zijn van de tijdgeest.

de definitie is min of meer vastgelegd. je moet aan x aantal criteria voldoen.

Hoogbegaafdheid leidt in dit geval tot eenzaamheid. Het is in de mens zelf gelegen of hij dit als een probleem ervaart.

hoogbegaafdheid is in weze ook een handicap.

[theoriegeladen]

hoog IQ en hoogdbegaafdheid zijn GEEN synoniemen

Wat zijn het dan? Je noemt dit met een reden, een paard en een huis zijn ook niet synoniem?

de definitie is min of meer vastgelegd. je moet aan x aantal criteria voldoen.

En die kunnen niet veranderen?

hoogbegaafdheid is in weze ook een handicap.

Onzin. Omdat we geen vleugels hebben zijn we nog geen gehandicapt vogeltje.

Ik ben niet zeker van het bestaan van de perfecte mens.

[(sandra)]

Het valt me op dat de maker van de topic de oplossing vooral zoekt in de hoogbegaafde zelf. Maar die kan zijn omgeving niet veranderen, hooguit er anders mee om gaan.

Is er anders mee omgaan al niet een oplossing?

hoogbegaafdheid is in weze ook een handicap.

Onzin. Omdat we geen vleugels hebben zijn we nog geen gehandicapt vogeltje.

misschien roept het woord handicap een bepaalde weerstand op. maar in wezen is een handicap iets waardoor je belemmert wordt in je dagelijks functioneren en hoogbegaafdheid kan je zeker belemmeren.

[ypsilon]

[E]r is ook nog de factor cultuur en wereldbeeld. (...) Dit wereldbeeld is zeer ongunstig voor de hoogbegaafde. Alles wat wijst op bijzondere inzichten, wordt weggehoond als irrelevant, want niet toegankelijk voor de middelmaat, de enige maat die nog geldig is. Om deze reden is uitblinken wel toegestaan in automatisering en muziek, omdat de produkten daarvan onmiddellijk geconsumeerd kunnen worden in de vorm van spelletjes en cd's.

Het lijkt mij dat beide definities afhankelijk zijn van de tijdgeest. Dan is het goed weer dit te doen. In een andere tijd verdient ander gedrag de voorkeur. Hoogbegaafdheid is dan vast te stellen door te kijken naar de effectiviteit van een persoon in relatie tot zijn omgeving en niet naar de effectiviteit van een persoon in relatie tot zichzelf.

Inderdaad worden in bepaalde tijdsvlakken bepaalde eigenschappen van personen meer gewaardeerd dan andere. Omdat dit forum specifiek bedoeld is voor wetenschappelijke psychologie en sociologie zou ik echter willen vragen dat we hier geen stelling innemen zonder voorafgaand onderzoek. Voor een normatieve evaluatie is er het filosofieforum. Als er bronnen zijn die de tijdsgeest - zoals naar voor gebracht door Esera - bespreken, zijn die hier echter wel op hun plaats (al lijkt een nieuw topic me daar dan geschikter voor).

Eenzaamheid e.d. zijn volgens mij niet alleen het gevolg van de maatschappelijke beeldvorming (hoewel die meespeelt), maar ook van een fundamenteel gevoel van anders zijn dat mogelijk slecht geduid kan worden en zowel door de persoon zelf als door anderen gepercipieerd kan worden.

Zoals 1207 al zei, is de definitie echter niet bepaald door de tijdsgeest van de maatschappij (mogelijk wel door wetenschappelijke paradigma's, maar dat is weer een andere discussie). Het beeld dat men in de maatschappij heeft van hoogbegaafdheid is niet per se hetzelfde als de wetenschappelijke definitie.

Hoogbegaafdheid wordt, dat gaf (sandra) al aan, gedefinieerd door een hoog IQ (ik denk vanaf 130 of meer, afhankelijk van de gebruikte test) i.c.m. creativiteit en motivationele kenmerken.

hoogbegaafdheid is in weze ook een handicap.

Onzin. Omdat we geen vleugels hebben zijn we nog geen gehandicapt vogeltje.

misschien roept het woord handicap een bepaalde weerstand op. maar in wezen is een handicap iets waardoor je belemmert wordt in je dagelijks functioneren en hoogbegaafdheid kan je zeker belemmeren.

Het hangt ervan af hoe je "handicap" definieert. Als je met "handicap" een afwijking bedoelt, klopt het zeker, daar hoogbegaafdheid o.m. wordt gedefinieerd a.d.h.v. een IQ dat afwijkt van het gemiddelde. Van een "mentale handicap" wordt doorgaans gesproken in geval van mentale retardatie (vertraagde of gestoorde ontwikkeling, die waarschijnlijk nooit het gemiddelde niveau bereikt). Hoogbegaafdheid kan gezien worden als een belemmering indien de reacties van de omgeving, de aangeboden taken, e.a. niet aangepast zijn aan de manier van functioneren van de persoon in kwestie.

[PY7]

Hoogbegaafdheid kan zeker een handicap zijn, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Mensen die synchroon hoogbegaafd zijn (zonder stoornissen) kunnen hun hoogbegaafdheid zelfs als een voordeel ervaren. Terwijl mensen met een asynchrone hoogbegaafdheid zeer vaak hun hoogbegaafdheid zullen ervaren als een handicap.

n.b.;Tussen hoogbegaafden is er evenveel verschil als tussen normaalbegaafden, dus zoiets als "de hoogbegaafde" bestaat niet.

[(sandra)]

ben ik zeker met je eens. maar ik dnek ook dat mensen die asynchroon hoogbegaafd zijn er ook hun voordeel uit kunnen halen, ze moeten enkel en alleen leren omgaan met de scheefgroei in hun ontwikkeling, of hoe je het ook maar wilt noemen.