Iemand zei me overlaatst dat een oxidans steeds sterker oxiderend is in sterker zuur milieu. Ik heb al een tijd zitten nadenken, maar begrijp niet waarom dit zo zou zijn, zou iemand me dat kunnen uitleggen aub?
Als we de oxidator MnO4- (permanganaat-ion) als voorbeeld nemen, dan zie in BINAS tabel 48 dat de oxidatiehalfreactie als volgt is:
MnO4- + 8H+ + 5e- --> Mn2+ + 4H2O
Hoe hoger de H+ concentratie (dus hoe zuurder de oplossing), des te meer zal deze reactie geneigd zijn om te verlopen. Dat uit zich in een hogere oxidatiepotentiaal.
Het exacte theoretische verband tussen potentiaal en zuurgraad volgt uit de vergelijking van Nernst.
Als de te reduceren stof bv oxaalzuur (H2C2O4) is, dan is hiervoor de reductiehalfractie:
H2C2O4 --> 2CO2 + 2H+ + 2e-In deze reactie komen ook H+ ionen voor. De reactie zal minder geneigd zijn om te verlopen als H+ toeneemt, oftewel de reductiepotentiaal neemt ook toe bij toenemende zuurgraad.
De drijvende kracht van de totaalreactie is het verschil in oxidatie- en reductiepotentiaal en afhankelijk van de H+ invloed op elke halfreactie zal de totaalreactie meer of minder geneigd zijn om te verlopen. Zolang de oxidatiepotentiaal groter (meer positief) is dan de reductiepotentiaal, zal de totaalreactie in principe spontaan verlopen.
In dit voorbeeld staan de H+ ionen in de totaalreactie links van de pijl (nadat je het geheel kloppend hebt maakt), dus heeft een verhoging van de zuurgraad (verlaging van de pH) een gunstige invloed.
PS: De begrippen 'zuurgraad' en pH worden in het Nederlandse taalgebruik vaak als synoniemen gebruikt, wat strikt genomen onjuist is. Een hoge zuurgraad ('acidity' in het Engels) betekent 'meer zuur' en dus een lage pH-waarde. In bovenstaande uiteenzetting bedoel ik met een hogere zuurgraad een zuurdere oplossing.