Waarom worden jongeren minder hard gestraft?

[theoriegeladen]

Waarop wordt de kracht van een maatregel bepaald? Ik zie niet in waarom voor hetzelfde vergrijp verschillende straffen bestaan.

[Ger]

Het bestaan van jeugdstrafrecht gaat uit van het principe dat:

1. Een jeugdige in principe niet (volledig) toerekeningsvatbaar is
2. Het voor een jeugdige aannemelijker is dat hij zijn leven betert

Als je dat afzet tegen de reden dat iemand gestraft wordt:

1. Genoegdoening voor de slachtoffers/nabestaanden
2. Pedagogische werking
3. Samenleving beschermen

Bij de jeugd wordt dus blijkbaar het tweede punt zeer belangrijk geacht: De jongere heeft iets stoms/slechts gedaan, maar dat wil niet zeggen dat hij voor zijn leven verpest is. Hij heeft wellicht nog 75 jaar te leven, daarmee kan hij ook iets goeds doen voor de samenleving. Vooral als hij er wat van leert. Denk bijvoorbeeld aan het herstellen van de schade die hij met zijn vandalisme heeft aangericht. Of het spreken met degene die hij benadeeld heeft. Bij een jong persoon is het waarschijnlijker dat dat indruk maakt dan bij een oud persoon.

Daarbij speelt nog de relatie van de straftijd en leeftijd. Iemand van 14 vastzetten voor 12 jaar, zou betekenen dat die persoon op zijn 26e ongeveer evenveel tijd van zijn bewuste leven in de gevangenis doorgebracht heeft als in vrijheid. Gedurende de laatste helft van zijn leven is hij dus omgegaan met andere criminelen. Op zo'n leeftijd ben je zeer beïnvloedbaar, veel meer dan een volwassen persoon. Wat zal er dan van zo iemand worden als hij vrij komt? Netjes zijn school afmaken en een burgerlijk bestaan beginnen, of wellicht de criminaliteit induiken? Daar is de samenleving ook niet mee gediend (punt 3).

[theoriegeladen]

Bedankt voor je reactie. Ik denk er even over na, maar ik wil vast het volgende toevoegen. In de princiepes die jij uitzet mis ik een bepaalde preventieve werking. Straf is er ook om mensen te weerhouden. Volgens mij mist dat bij jongeren daar net zijn functie. Ik begrijp dat een straf evenredig moet zijn aan iets, maar is drempel voor jongeren niet te laag? Op scholen is de macht van de leraar erg verminderd. Waarom? Scholen lijken te verzanden in anarchie en lijken alleen met schorsingen en nablijven te kunnen straffen zonder dat daarvan de pedagogische werking of het nut van de samenleving voordeel bij heeft.

[Cycloon]

Op scholen is de macht van de leraar erg verminderd. Waarom? Scholen lijken te verzanden in anarchie en lijken alleen met schorsingen en nablijven te kunnen straffen zonder dat daarvan de pedagogische werking of het nut van de samenleving voordeel bij heeft.

Da's wel een feit, maar volgens mij zijn straffen binnen het onderwijs ook onnodig zolang een leerkracht maar zorgt dat die een les boeiend kan houden en ook communiceert met de leerlingen (jongeren die insprake krijgen zullen veel minder lastig zijn). Vroeger werden jongeren nogal kalm gehouden met een schrikbewind, maar uiteindelijk leidt een schrikbewind naar meer frustraties die worden opgekropt tot in de latere levensstadia. Naar mijn mening is élk probleem op te lossen dmv de juiste communicatie. Straffen werkt overigens niet echt wanneer je het teveel gaat toepassen want dan wordt het een regelmaat waar de persoon in kwestie zelf niet meer van terugschrikt.

[Assassinator]

Inderdaad, communicatie. Wat ik vaak merk als jongere, is dat de reden voor bepaalde zaken vaak niet wordt uitgelegt. Voor de opleggers mag het dan wel helemaal duidelijk zijn, maar voor mijn leeftijdsgenoten en ik vaak niet. Uitleggen wordt vaak niet gedaan, er wordt geen begrip voor bepaalde regels/regelingen opgewekt. Dat draagt denk ik ook bij aan "rebellie" bij jongeren.

[theoriegeladen]

Maar verspelen jongeren niet het recht op communicatie wanneer zij de regels breken?

[Ger]

Zo'n benadering lijkt me contraproductief: straffen heeft ook als functie om de dader te laten leren van zijn fouten. Als hem echter allen maar verteld wordt "dat het fout is", zonder de reden waarom het fout is, dan zal hij later misschien iets soortgelijks doen omdat hij de relatie tussen de eerste en tweede daad niet begrijpt. Met alle gevolgen voor zijn omgeving van dien.

Communicatie lijkt me daarom in eerste instantie van belang voor de strafgevende, pas in tweede instantie voor de ontvanger.

[Cycloon]

Maar verspelen jongeren niet het recht op communicatie wanneer zij de regels breken?

Als je het aan mij vraagt is communicatie vele malen doeltreffender dan straffen. Nog nooit opgemerkt dat jongeren die meermaals gestraft worden daar heel gewend aan geraken en zich in extremis met plezier laten straffen? Ooit opgemerkt dat een crimineel ofwel 1 keer in de gevangenis geraakt, ofwel vaak 3-5 keer na mekaar? Als de communicatie verbroken wordt dan zorg je voor een milieu waarin je jongeren net 'aanmoedigt' om te gaan rebelleren tegen het systeem, gewoon omdat de communicatie ontbreekt! Overigens kan het ook nogal een ego-boost teweeg brengen bij jongeren als ze een straf hebben gekregen. Ik kan me verscheidene situaties herinneren uit het middelbaar waarbij gestrafd worden nogal stoer overkwam. Dus om nog maar eens in herhaling te vallen, straffen haalt niks uit in mijn ogen, met de jongere in kwestie communiceren en de jongere laten inzien wat hij misdaan heeft is voor mij veel belangrijker.