De presidentsverkiezingen in de usa

[Pointer]

Het verbaast mij dat dit onderwerp niet eerder aan de orde is gesteld, wel slechts ten dele. Aangezien ik me niet kan voorstellen, dat de actualiteit van dit onderwerp niet relevant zou zijn voor ons en de rest van de wereld, gooi ik er maar eens een balletje over op.

Vorige week trof mij het opmerkelijke bericht in de NRC dat de New York Times Hillary Rodham Clinton zou steunen in haar race voor het presidentschap. Ik heb een abonnement op die krant, dus dat was snel na te gaan en inderdaad stond er een stuk in dat positief voor de Billary race stemde. Anderen en de NYT zelf eveneens stellen echter vast, dat er in de Amerikaanse media sprake is van een love affair van de media met Barack Obama. De term ‘Billary Race’ komt ook van de NYT, maar afgezien van dit soort taalspitsvondigheden is de verslaggeving objectief, uitputtend gedetailleerd en kent tevens voor- en tegenstanders van om het even elke uitkomst.

Daarbij stuit men soms op schier onoverkomelijke zwakheden van alle kandidaten, behalve bij John Edwards en Barack Obama. Wat mij dan ook het ideale Democratische koppel lijkt om de Republikeinen verpletterend te verslaan. Ook Hillary ontkomt niet aan de kritische benadering en in het artikel van 27 jannuari 2008 “The Billary Road to Republican Victory” wordt helder dat er van een bevooroordeelde steun voor Hillary bij de NYT geen sprake is.

Artikel uit de NYT van 27-01-2008

“The Republicans are not going to have any compunctions about asking anybody anything,” Mrs. Clinton lectured Mr. Obama. Maybe so, but Republicans are smart enough not to start asking until after she has secured the nomination.

Not all Republicans are smart enough, however, to recognize the value of John McCain should Mrs. Clinton emerge as the nominee. He’s a bazooka aimed at most every rationale she’s offered for her candidacy.

In a McCain vs. Billary race, the Democrats will sacrifice the most highly desired commodity by the entire electorate, change; the party will be mired in déjà 1990s all over again. Mrs. Clinton’s spiel about being “tested” by her “35 years of experience” won’t fly either. The moment she attempts it, Mr. McCain will run an ad about how he was being tested when those 35 years began, in 1973. It was that spring when he emerged from five-plus years of incarceration at the Hanoi Hilton while Billary was still bivouacked at Yale Law School. And can Mrs. Clinton presume to sell herself as best equipped to be commander in chief “on Day One” when opposing an actual commander and war hero? I don’t think so.

Het NYT-artikel op internet staat vol koppelingen naar ander artikelen, ook uit andere kranten zoals de Washington Post, waar de teneur onmiskenbaar wordt versterkt. Hillary zegt dat haar geschiedenis en achtergrond zo diep zijn onderzocht en beproefd door de Republikeinse tegenstanders dat er in haar geval geen verrassingen meer te verwachten zijn, implicerend dat Barack Obama zoveel meer kwetsbaar is, dat er dan allerlei lijken uit diverse kasten zullen vallen. Maar aanvallen vanuit de Billaryhoek, dat Obama een zwarte junky is, dat hij aanhanger is van Ronald Reagan, dat hij net als zijn vader een moslim is, zijn door Obama met succes gepareerd en juist deze verdachtmakingen hebben het Billarykamp in diskrediet gebracht, hoewel degenen die dergelijke verdachtmakingen in omloop brengen, met uitzondering van de gewezen president zelf, na gedane zaken worden afgevoerd uit het campagneteam. Dan volgen er verontschuldigingen van Hillary samen met de verzekering dat dergelijke roddels over haar niet te verwachten zijn.

Al enige tijd heb ik daarom het idee, en dat sprak ik ook al eerder uit op dit forum, dat de enige manier voor de Democratische parij om de presidentsverkiezingen te verliezen is, Hillary tot de Democratische kandidaat maken. Zodra Hillary in de keuken verschijnt slaat de vlam in de pan. Het aanrecht mag dan het recht van de vrouw zijn, voor Hillary moet de weg naar die keuken worden toegesloten. In het Republikeinse vuur zal ze spoedig zijn opgebrand. Jammer, maar je ziet het aankomen.

Ongetwijfeld is niet iedereen het met Frank Rich, de schrijver van dit artikel eens. Dan wil ik deze visie wel verdedigen en daarmee de discussie op dit forum over de presidentsverkiezingen in de USA openen.

De kandidaat van mijn eigen voorkeur is John Edwards en die zal het ook niet halen, want die is zo progressief links - vergelijkbaar met Wouter Bos - dat hij bij de doorsnee Amerikaan als wereldvreemd overkomt. Het koppel Kerry-Edwards werd echter de vorige keer ternauwernood van het presidentschap afgehouden en behaalde ongeveer een miljoen stemmen meer dan de zittende president. Kerry steunt Barack Obama net als de Kennedyclan. Obama steunde indertijd ook de kandidatuur van Kerry. Mocht Barack Obama de kandidatuur voor zijn partij winnen dan voorspel ik dat hij met Edwards als running mate een landslide overwinning zal behalen en een langdurig overwicht voor de Democraten zal veiligstellen, waardoor de Amerikaanse politiek inderdaad een totaal ander gezicht krijgt dan onder de Republikeinen.

[Klintersaas]

De kandidaat van mijn eigen voorkeur is John Edwards

Waarom als ik vragen mag?

Mijn voorkeur gaat uit naar Barack Obama. Ik denk dat de eerste zwarte president van de Verenigde Staten een belangrijkere sprong voorwaarts is dan de eerste vrouwelijke president. Bovendien heeft hij het zeldzame charisma dat ook Kennedy bezat. De VS is m.i. toe aan een nieuw soort president. Obama kan die president zijn, Clinton niet (om voor de hand liggende redenen: ik vermoed dat haar beleid erg zou lijken op dat van haar man. Er wordt niet voor niets weleens gezegd dat Hillary eigenlijk de touwtjes in handen had tijdens de ambtstermijn van haar man. Ik wil echter niet zeggen dat het beleid van Bill Clinton slecht was. Integendeel, in die periode was hij de beste keuze, aangezien de toenmalige verstikkende hegemonie van de Republikeinen al lang genoeg had geduurd. Ik ben enkel van mening dat dit beleid nu niet meer zo gepast is)Verder heb ik niet al te veel goeds gehoord over de persoonlijkheid van Hillary Clinton (al is dat waarschijnlijk zwartmakerij door de media).

Tot slot: ik hoop dat de nieuwe president - mocht Obama toch niet winnen - in geen geval een Republikein is.

[Pointer]

Waarom als ik vragen mag?[...]Tot slot: ik hoop dat de nieuwe president - mocht Obama toch niet winnen - in geen geval een Republikein is.

Ik ben het eens met wat je naar voren brengt behalve met dat "zwartmaken van Hillary door de media". Ze vertoont enkele zwakheden en daar wordt de vinger op gelegd, zoals de media dat met iedere kandidaat doen als ze daarvoor een aanleiding vinden. De Republikeinen zullen heel wat minder consideratie met har hebben als ze haar als Democratisch kandidaat uit de lucht mogen schieten. Ze is veel kwetsbaarder dan het duo Obama-Edwards.

Om aan te geven waarom ik Edwards nog iets beter in de leer vind dan Obama, maar Obama meer geschikt vindt om te winnen moeten we er eerst vanuit gaan dat er programmatisch nauwelijks verschillen zijn. Edwards is iets linkser en hij durft meer risicos te nemen die naar mijn idee uiteindelijk beter uitpakken.

Je hebt het dogma van de Republikeinen dat geld dat aan belasting wordt betaald minder heilzaam is voor de economie dan als je dat geld door de burger laat besteden. Dat is natuurlijk onzin. Of dat geld nu door de overheid of door de burgers door de economie wordt gepompt maakt niet veel uit, behalve als de overheid het belastinggeld bewust besteed een structuurverbeterend beleid waar de economie van profiteert. De overheid kan dat gecoördineerd doen en de burger samen met alle andere burgers niet. Met vrije bestedingen door de burgers bevorder je ook het handelstekort. Als overheid kun je dat vermijden met hetzelfde geld en het is efficiënter, omdat je die ambtenaren en de infrastructuur om het geld bijeen te brengen toch al hebt en moet betalen.

Als frontrunner lijkt me John Edwards niet zo geschikt en kwetsbaarder dan Barack Obama. In het verkiezingsverleden van Edwards blijkt hij landelijk onvoldoende draagvlak te hebben, zowel in de partij als bij de kiezers.

Wikipedia over Edwards

website John Edwards (klik door op On the Isues)

[Pointer]

Het antwoord van Barack Obama op de laatste State of the Union van George W. Bush

Het antwoord van John Edwards op de laatste State of the Union van George W. Bush

Het antwoord van Hillary Clinton op de laatste State of the Union van George W. Bush

De isues van John McCain

Stel je rijdt als beroepsrenner in de Tour de France en op het laatste moment wordt er met recht en reden door de organisatie één etappe geschrapt, bijvoorbeeld omdat de politie die dag in staking is gegaan. Stel dat dan één van de favorieten die etappe tóch op eigen houtje gaat rijden en dan de etappezege claimt...

Iets dergelijks deed Hillary Clinton in Florida. Uiteraard waren haar rivalen Obama en Edwards daarbij niet aanwezig. Die deden niet mee. Waarom Hillary wel? Ach, ze zat gewoon dringend verlegen om een etappezege, want ze dreigt haar koppositie definitief te verliezen aan Barack Obama.

Wat was er mis met de Democraten in Florida?

Wel er zijn regeltjes bij die voorverkiezingen en één daarvan is, dat een staat niet zomaar de voorverkiezing in de tijd vooruit kan schuiven, om zo extra aandacht te krijgen. De staten die daar wel toestemming voor krijgen, dienen samen een doorsnee van alle Amerikanen te vertegenwoordigen. Florida hield zich niet aan de regeltjes en daardoor tellen de stemmen niet mee in de Democratische voorverkiezingen. Nu Hillary daar als enige een etappe gewonnen heeft, omdat de anderen niet hebben meegedaan, wil ze alsnog tijdens het spel de regels in haar voordeel veranderen. Is dat slim?

[DePurpereWolf]

Tegengesteld aan Klintersaas ben ik voor Hillary, omdat ik denk dat een vrouwelijke president veel belangrijker is dan een half zwarte. Van Hillary is al veel bekend, van Obama nog niet, en alhoewel ik hem een geweldige kandidaat vind, vind ik ook dat het zijn tijd nog niet is.

Bij de stemwijzer zat ik trouwens dichter bij Edwards, hebben jullie die ook gedaan?

@ Pointer, volgens mij leidt Hillary nog steeds.

[Klintersaas]

Tegengesteld aan Klintersaas ben ik voor Hillary, omdat ik denk dat een vrouwelijke president veel belangrijker is dan een half zwarte.

Zou je dat willen verklaren a.u.b.?

Van Hillary is al veel bekend, van Obama nog niet, en alhoewel ik hem een geweldige kandidaat vind, vind ik ook dat het zijn tijd nog niet is.

Waarom zou het zijn tijd nog niet zijn? Het presidentschap hoeft toch niet weggelegd te zijn voor vijftigers met een lange politieke carrière.

[Ger]

Zwart, geel, groen, man, vrouw, eigenlijk kan het me wat dat betreft geen zier schelen. Als het maar iemand is met de juiste intenties en capaciteiten. En inderdaad hoeft het niet voorbehouden te zijn aan vijftigers met een lange politieke carière, maar ik denk wel dat voldoende ervaring een vereiste is voor zo'n post. Je hebt niet de minste rol in het politieke land, je moet toch echt voldoende weten wat wel en wat niet kan, hoe je dingen het beste aan kunt pakken om zoveel mogelijk mensen met je mee te krijgen, etc.

[DePurpereWolf]

@ Kl.

Ervaring is inderdaad erg belangrijk.

Ook al zijn de zwarte ondervertegenwoordigd, discriminatie word in Amerika veel harder aangepakt dan in Europa, en is ook veel minder een probleem. Obama is ook slecht representatief voor de Afrikaans-amerikaanse bevolking, hij is geboren uit een Keniaans en Iers gezin.

Iedereen loopt met Obama weg omdat hij nieuw is, daarom interessant, en ook daarom is er maar weinig slechts te vinden over hem. Hij is nog niet 'getekend' door de media.

De vrouwen zijn natuurlijk helemaal ondervertegenwoordigd. 50% is vrouw en nog geen een vrouwelijke president gehad. Tegengesteld aan (West)Europa is Amerika nog niet erg geemancipeerd. Veel vrouwen zijn nog van mening dat een vrouw het land niet kan leiden, per definitie.

[Pointer]

Bij de stemwijzer zat ik trouwens dichter bij Edwards, hebben jullie die ook gedaan?

@ Pointer, volgens mij leidt Hillary nog steeds.

Ja ik heb de stemwijzer ook gesaan, de Nederlandse en de Amerikaanse en ik kom ook het dichtst bij Edwards uit.

Of Hillary leidt ligt eraan hoe je het bekijkt. Enerzijds leidt Obama in de primaries. Hij heeft rumschoots de meeste stemmen en de meeste gedelegeerden. Florida rekenen we dus niet mee, want daar is geen Democratische voorverkiezing geweest. In Nevada had hij minder stemmen maar wel één gedelegeerde meer dan Hillary, 13 tegen 12. Landelijk slinkt de steun voor Hillary en neemt de steun voor Obama toe, terwijl hij ook de meeste nieuwe stemmen trekt, jongeren, onafhankelijken en zelfs Republikeinen.

Anderzijds leidt Hillary wel als je de steun van supergedelegeerden (senatoren) meerekent, maar de overgrote meerderheid heeft zich nog niet uitgesproken en Obama is bezig met een inhaalrace. Indien Edwards, nu die afgevallen is, Obama steunt en mogelijk in ruil voor de positie van running mate, is de zaak feitelijk al beslist in het voordeel van Obama omdat Edwards bij uitstek witte stemmen trekt. De vcoorkeur van Hillary lijkt bij de zeer invloedrijke Richardson als running mate te liggen. John Edwards heeft haar enkele keren aangevallen vanwege de door het Billarykamp geproduceerde verdachtmakingen van Obama.

[Pointer]

Terwijl Obama in de polls landelijk onder de kiezers in de USA inloopt op Clinton en de voorsprong van de Billary-gang de foutmarge evenaart, wil ik, hoewel de discussie op dit forum nog niet echt op gang komt, aan de belangstellende het volgende artikel in de Washinton Post van 3 februari niet onthouden:Waarom Republikeinen van Barack Obama houden.

Barack Obama is not only popular among Democrats, he's also an appealing figure to many Republicans. Former GOP House member Joe Scarborough, now a host on MSNBC, reports that after every important Obama speech, he is inundated with e-mails praising the speech -- with most of them coming from Republicans. William Bennett, an influential conservative intellectual, has said favorable things about Obama. So have Rich Lowry of National Review and Peggy Noonan. And so have I. (Peter Wehner)

[Adpruys]

. Het koppel Kerry-Edwards werd echter de vorige keer ternauwernood van het presidentschap afgehouden en behaalde ongeveer een miljoen stemmen meer dan de zittende president.

Nee, Bush kreeg veel meer stemmen. Het was de eerste keer sinds 1988 dat de verkiezingen gewonnen werden door iemand die de meerderheid behaalde. een ander foutje mi is de suggestie dat Clinton oneerlijk gewonnen zou hebben in Florida. Volgens mij hebben geen van de kandidaten daar campagne gevoerd, maar waren ze alledrie verkiesbaar. Ook is mij niet bekend hoe Klintersaas het idee heeft dat Hillary de touwtjes van haar man in handen had in de jaren 90? Niet zo belangrijk misschien maar ik kon het niet laten deze puntjes aan te stippen.

Beiden Democratische kandidaten lijken momenteel een veel betere kans te maken de verkiezingen in November te winnen. Laatst zag ik Schwarzenegger (republikein) de belangrijkste issues benoemen: de exobitant hoge ziektekosten en de nood aan "universal coverage"; het slechte image van de VS in het buitenland en het broeikas- en energieprobleem. De Republiekeinen hebben over deze onderwerpen nog nauwelijks een antwoord geformuleerd, dit itt tot de democraten.

Wat betreft binnenlands beleid is Obama wat minder links dan Clinton Belangrijker voor ons is een mogelijk verschil in buitenlands beleid. Obama is veel meer een "duif". Als de verkiezingen zullen gaan tussen Obama en McCain zal het contrast met deze havik een belangrijk onderwerp worden.

[Klintersaas]

Nee, Bush kreeg veel meer stemmen.

Maar dat was dan ook het enige:

Although Bush received a majority of the popular vote: 50.73% to Kerry's 48.27%, it was, in percentages, the closest popular margin ever for a victorious sitting President. Bush received 2.5% more than Kerry; the closest previous margin won by a sitting President was 3.2% for Woodrow Wilson in 1916. Bush's victory margin (approximately 3 million votes) was the smallest of any sitting President since Harry S. Truman in 1948.

Bron:

Ook is mij niet bekend hoe Klintersaas het idee heeft dat Hillary de touwtjes van haar man in handen had in de jaren 90?

Ik heb enkele voorpublicaties gelezen uit de drie biografieën die onlangs over haar verschenen zijn. Verder is Wikipedia het met me eens (zei het iets genuanceerder):

When Bill Clinton took office as president in January 1993, Hillary Rodham Clinton became the First Lady of the United States, and announced that she would be using that form of her name.[113] She was the initial first lady to hold a post-graduate degree[114] and to have her own professional career up to the time of entering the White House.[115] She was also the initial first lady to take up an office in the West Wing of the White House,[46] first ladies usually staying in the East Wing. She is regarded as the most openly empowered presidential wife in American history, save for Eleanor Roosevelt.[116]

Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Hillary_Rodha...stic_First_Lady

Some critics called it inappropriate for the First Lady to play a central role in matters of public policy. Supporters pointed out that Clinton's role in policy was no different from that of other White House advisors and that voters were well aware that she would play an active role in her husband's Presidency.[117] Bill Clinton's campaign promise of "two for the price of one" led opponents to refer derisively to the Clintons as "co-presidents",[118] or sometimes "Billary".[119] The pressures of conflicting ideas about the role of a First Lady were enough to send Clinton into "imaginary discussions" with the also-politically-active Eleanor Roosevelt;[120] from the time she came to Washington, she also found refuge in a prayer group of The Fellowship that featured many wives of conservative Washington figures.[121][122]

Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Hillary_Rodha...stic_First_Lady

Zie ook hier.

[DePurpereWolf]

Stellen dat Hillary aan politiek deed is niet hetzelfde als stellen dat Hillary de touwtjes in handen had.

Ze hebben elkaar ontmoet toen ze beide al een politieke carriere hadden, zowel Bill als Hillary hadden politieke aspiraties voordat ze elkaar ontmoeten. Hillary heeft ook in de senaat gezeten, en al toen Bill nog president was was het al bekend dat Hillary graag de eerste vrouwelijke president zou willen zijn.

Maar Bill zelf is een erg goed politicus, hij is geen president geworden door zijn vrouw.

[Klintersaas]

Stellen dat Hillary aan politiek deed is niet hetzelfde als stellen dat Hillary de touwtjes in handen had.

Dat zeg ik ook niet, dat zegt Wikipedia.

Maar Bill zelf is een erg goed politicus, hij is geen president geworden door zijn vrouw.

Dat ben ik met je eens.

[Pointer]

Toegegeven, dat ik - naar de woorden van de schrijver Michael Chabon - wat moe wordt van het luisteren naar redeneringen van mensen die weten dat Barack Obama een opmerkelijk, zelfs een uitzonderlijk politicus is, van de soort die slechts één keer per generatie langskomt, in dit tijdsgewricht van slangen met een lege glimlach.

Zeker, de meeste vertellen dat ze graag zouden willen dat Obama president wordt. Geen twijfel aan, dat hij overkomt als briljant en gevoelig, levendig en weloverwogen, geëngageerd en wervend, getalenteerd, rechtuit, vlug van begrip, gepassioneerd, diepzinnig en, zoals met alle ervaren opmerkelijke mensen, die zowel de reikwijdte als de limiet van hun talent leerden kennen, redelijk bescheiden. In een betere wereld - in theorie natuurlijk - klinkt het geweldig om een president als Barack Obama te hebben. Maar… niet in het echt. Niet in de gemene, corrupte, immorele, giftige slangenkuil, die Amerikanen graag hun ‘home’ noemen.

Dit slaat de plank volledig mis. In een betere wereld, als er zoiets zou zijn - en tot nu toe was er nooit zoiets - zouden ze een president als Obama helemaal niet zo verschrikkelijk hard nodig hebben. Als er minder aan de hand was, als het hun democratie niet vergund was, ja aangespoord, om weg te zinken in haar huidige deplorabele en omstreden conditie, niet alleen door de huidige regering, maar ook door een flink aantal mensen die streven naar een vervolg op hetzelfde, dan zouden ze het zich misschien kunnen permitteren hun stemmen te verspillen aan een kandidaat die het beste weet hoe je moet spartelen en je conformeren aan de smakeloze kenmerken van het onwaardige verkiezingsproces, wat nu eenmaal hun onzalig lot is, om tot stand te brengen.

Het kernpunt van Obama’s kandidatuur is uiteindelijk, de inspiratie van de hoop, van het enthousiasme en het gevoel van de noodzaak. Ja, maar meer cruciaal, van de ernstige twijfel en reserves, tot uitdrukking gebracht door degenen die spreken, in de toonaard van spijt, van onzekerheid of scepsis, dat Amerika niet klaar is voor Barack Obama, of dat Obama niet klaar is voor de taak, of dat van niemand met enige waardigheid – aannemend dat er nog zo iemand is in het politieke veld – kan worden aangenomen, dat die één moment kan overleven en zijn idealisme en principes overeind houden.

Het kernpunt van Obama’s kandidatuur is dat de beschadigde staat van der Amerikaanse democratie niet de fout van George W. Bush en zijn gunstelingen is, de corporatief gestuurde media, de verzekeringsindustrie, de olie-industrie, lobbyisten, terroristen en illegale immigranten van de Satan. Het punt is dat deze rotzooi de schuld van de Amerikaanse kiezers is. Zij lieten de onderkruipers en leugenaars binnen. Ze ruilden schitterende idealen voor een handvol spijkers en wat nietige kleinigheden. En dat deden ze door de makkelijkste weg te kiezen, de laagst voor de hand liggende methode die je hebt als mensheid om je in de wereld te redden: door angst. Amerika is een fobocratie geworden.

Dat kunnen ze met Barack Obama veranderen. Yes They Can!